Okładka: 7,25/10
Treść: 7/10

Podróż przez Piekło – czyli główna oś tej części serii – naprawdę świetna. Bogate, plastyczne i sugestywne opisy miejsca, do którego trafił nasz główny bohater mocno oddziaływały na wyobraźnię. Ciekawi nowi bohaterowie pod postacią Goba i Riprasha.
Na plus również dość zaskakujące dla mnie rozwiązanie zagadki związanej ze Śmiszkiem i jego mocodawcą.

Tak naprawdę jedyną rzeczą do której się doczepię jest postać ukochanej Dolara – Caz. Już w poprzedniej części miałam co do niej zastrzeżenia, ale naprawdę liczyłam na to, że charakterystyka jej postaci jakoś się rozwinie. No w końcu to właśnie dla niej anioł naraża swoje życie i wędruje aż do Piekła, wydaje mi się więc, że moje oczekiwania były uzasadnione. Tymczasem zdaje się to być zdecydowanie najsłabiej zarysowana postać całej serii! Zero charakteru, zero historii, zero jakiejkolwiek głębi… 90% opisów jej dotyczących kręci się wokół seksu i jej rzekomo olśniewającego wyglądu, choć jednocześnie, absolutnie w tym wypadku niekonsekwentnie, autor wielokrotnie ustami głównego bohatera podkreśla, że wygląd w przypadku istot pozaziemskich to drugorzędna sprawa. Problem w tym, że wydaje się, iż Caz niczego oprócz owego wyglądu nie posiada. Przez całe dwa tomy liczące niemal po 500 stron dowiedzieliśmy się o niej tyle, że niegdyś była człowiekiem i zabiła swego okrutnego męża, za co została potępiona – i cholera, NIC WIĘCEJ. W drugim tomie głównie pojawia się w ramach retrospekcji chwil spędzonych z Bobbym, będących w przeważającej mierze opisem scen łóżkowych, w trakcie których główny bohater zdecydowanie myśli innym organem, niż mózg. Cały zresztą związek pomiędzy tym dwojgiem jest bardzo słabo przedstawiony i grubymi nićmi szyty, opierając się tylko i wyłącznie na seksualnym pożądaniu. Nieliczne między nimi rozmowy są płytkie i w pełnej krasie ukazujące ich jako kompletnie obcych sobie ludzi (tak, wiem, nie są ludźmi, ale pomińmy to). Nie ma tam w sferze emocjonalnej żadnej bliskości, zaufania, żadnej więzi… Staram się już pomijać fakt, że Caz przez większość czasu zachowuje się w sposób zimny i wyrachowany (co dałoby się jeszcze jakoś usprawiedliwić tym, że jest demonem). I naprawdę przy takim nakreśleniu tej relacji autor książki próbuje nam wmówić, że łączy ich miłość?... No cóż, to chyba pozostaje mi tylko współczuć takiego sposobu rozumienia tego słowa.

Konkludując, mam tylko jedno przesłanie do głównego bohatera – Bobby, jesteś równy gość, ale błagam – zacznij myśleć odpowiednią częścią ciała i znajdź sobie inną!

Okładka: 7,25/10
Treść: 7/10

Podróż przez Piekło – czyli główna oś tej części serii – naprawdę świetna. Bogate, plastyczne i sugestywne opisy miejsca, do którego trafił nasz główny bohater mocno oddziaływały na wyobraźnię. Ciekawi nowi bohaterowie pod postacią Goba i Riprasha.
Na plus również dość zaskakujące dla mnie rozwiązanie zagadki związanej ze Śmiszkiem i jego...