Truman Capote. Rozmowy
- Kategoria:
- biografia, autobiografia, pamiętnik
- Tytuł oryginału:
- Conversation with Capote
- Wydawnictwo:
- Axis Mundi
- Data wydania:
- 2014-03-26
- Data 1. wyd. pol.:
- 1997-01-01
- Liczba stron:
- 272
- Czas czytania
- 4 godz. 32 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788361432654
- Tłumacz:
- Waldemar Łyś
- Tagi:
- pisarze amerykańscy wywiad
W rozmowach, które odbywały się w ciągu ostatnich dwóch lat życia Capote, Lawrence Grobel pyta o jego poglądy na temat miłości, literatury i przemocy, porusza wiele kontrowersyjnych tematów, m.in. dotyczących problemów z uzależnieniami. Capote ujawnia też wiele szczegółów i anegdot z życia tak sławnych osób jak Jackie Kennedy, Marilyn Monroe, Tennessee Williams, Elizabeth Taylor i wielu innych.
Lawrence Grobel, znany jest polskiemu czytelnikowi z książek „Al Pacino. Rozmowy”, „Marlon Brando. Rozmowy”, „Ava Gardner. Rozmowy”, a także głośnych wywiadów prasowych z największymi gwiazdami Hollywood.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Ludzkie oblicze parszywca
Tennessee Williams w jednym ze swych listów wyznał, że nigdy nie może się zdecydować co do tego, czy Truman Capote jest w rzeczywistości parszywcem. To dobrze obrazuje, jak ambiwalentne uczucia wzbudzał autor „Z zimną krwią”. Oczywiście solidnie sobie na ten wizerunek zapracował. Był równie wielkim pisarzem, co indywidualnością. Obracał się zarówno w kręgach najważniejszych ludzi swojej epoki, jak i wśród największych kryminalistów – dajmy na to, znał i Johna Kennedy’ego, i Lee H. Oswalda. Słowa padające z ust Capote w „Rozmowach” nie rozstrzygają wątpliwości Williamsa, ale świadczą o tym, że są one jak najbardziej uzasadnione.
Materiał zgromadzony na ponad 250 stronach jest rezultatem rozmów odbywających się na przestrzeni kilku lat pomiędzy Lawrencem Grobelem a Trumanem Capote. Tak się złożyło, że były to końcowe lata jego życia – do ostatniego spotkania doszło na dwa miesiące przed śmiercią pisarza. Podzielony na sekcje tematyczne wywiad wnika zarówno w wątki z życia prywatnego, jak i zawodowego Trumana Capote, choć trudno wyraźnie rozgraniczyć te dwie dziedziny w przypadku człowieka, który deklaruje, że już w wieku 16 lat był w pełni ukształtowanym pisarzem. Życiorys Trumana w wielu momentach jest fascynujący, czego zresztą on sam jest świadomy i chętnie o tym opowiada.
W trakcie „Rozmów” ujawnia się zajadłość Trumana, który stał w opozycji do niemal każdego cenionego pisarza. Z czasem ich słowne przepychanki stały się normą. Słynny jest komentarz Capote na temat prozy Kerouaca: To nie pisarstwo. To zaledwie pisanie na maszynie. Inni nie pozostawali mu dłużni. Gore Vidal stwierdził, że widuje go raz na 20 lat, ale to i tak za często. Z kolei Norman Mailer żartował: O, wielki Kardynale Capote, czy dostanę twe błogosławieństwo? Czy zezwolisz mi napisać książkę o zabójcy?. Dalej nie jest już tak wesoło. Grobel musi przedstawić sporo nazwisk, by w końcu trafić na kogoś, kogo Capote by docenił. I nie chodzi tu tylko o literatów. Capote jest równie niechętny ludziom show-biznesu, polityki czy sztuki.
Choć Grobel porusza wiele drażliwych tematów, to nigdy nie stawia swojego rozmówcy w niezręcznej sytuacji. Za to pisarz swoimi śmiałymi odpowiedziami nieraz potrafi wprawić w konsternację. Nie udało się jednak Trumanowi Capote do końca zamydlić oczu przeprowadzającemu wywiad. Przejawy obiektywizmu widać we wprowadzeniach do rozdziałów, gdzie dominuje chłodne spojrzenie na poczynania bohatera. Ponadto autor kilkakrotnie przytacza wypowiedzi osób, które to samo wydarzenie widzą zupełnie inaczej niż Truman. Jednak w jednej kwestii pisarz potrafi być szczególnie przekonujący. Otóż mówi bardzo inteligentnie (i w samych superlatywach) o własnej twórczości; aż ma się ochotę zaraz pobiec po jego książki. Na pewno więc na „Rozmowach” się nie skończy.
Anna Aniszczenko
Wszystkie cytaty pochodzą z recenzowanej książki.
Oceny
Książka na półkach
- 179
- 139
- 42
- 6
- 5
- 4
- 4
- 3
- 2
- 2
Cytaty
Konstruuję w tył. Zawsze zaczynam wszystko od końca i wracam do początku. Zawsze to miło wiedzieć, dokąd się zmierza!
OPINIE i DYSKUSJE
Czytałam, a raczej słuchałam w formie audiobooka, jak świetnie czytana! Na role, ale niebanalnie.
Gdyby wypowiedzi Capote brać na poważnie to tak, owszem, rozumiem skąd ta niechęć, którą widzę w komentarzach, ale on specjalnie mówi tak żebyśmy nie wiedzieli kiedy żartuje, a kiedy mówi serio. To trochę wygłup, trochę autokreacja, czy jest irytujaca? Bywa. Jest też za to po prostu zabawna.
Czytałam, a raczej słuchałam w formie audiobooka, jak świetnie czytana! Na role, ale niebanalnie.
więcej Pokaż mimo toGdyby wypowiedzi Capote brać na poważnie to tak, owszem, rozumiem skąd ta niechęć, którą widzę w komentarzach, ale on specjalnie mówi tak żebyśmy nie wiedzieli kiedy żartuje, a kiedy mówi serio. To trochę wygłup, trochę autokreacja, czy jest irytujaca? Bywa. Jest też za to po...
Druga połowa XX wieku w USA, to okres rozkwitu pisarstwa, malarstwa, sztuk audiowizualnych. Tworzą w tych czasach Williams, Warhol. Grają w filmach Monroe, Taylor, Newman, Leigh.
W światku pojawia się niski blondyn o bezczelnym, a zarazem łaknacym czułości spojrzeniu. To Truman Capote. Wrażliwiec, który nie potrafi się ustrzec przed zarzutem bycia upiornym ("Z zimną krwią"). Zdeklarowany antyfeminista, pomimo umiejętności ukazania kwintesencji kobiecości ("Śniadanie u Tifanniego").Człowiek epatujący wewnętrzną atrakcyjnością, dzięki której odbija faceta pięknej i subtelnej tancerce. Wreszcie wizjoner przewidujący mariaż powieści i reportażu oraz przeniknięcie literatury pięknej na teren dziennikarstwa.
O nim pisze Lawrence Grobel.
Druga połowa XX wieku w USA, to okres rozkwitu pisarstwa, malarstwa, sztuk audiowizualnych. Tworzą w tych czasach Williams, Warhol. Grają w filmach Monroe, Taylor, Newman, Leigh.
więcej Pokaż mimo toW światku pojawia się niski blondyn o bezczelnym, a zarazem łaknacym czułości spojrzeniu. To Truman Capote. Wrażliwiec, który nie potrafi się ustrzec przed zarzutem bycia upiornym ("Z zimną...
Tym razem Lawrence Grobel rozmawia z ekscentrycznym Trumanem Capote. Panowie spotykali się wielokrotnie na przestrzeni wielu lat. Rozmawiali o dorastaniu Trumana na amerykańskim Południu, o jego pierwszych książkach, o "Z zimną krwią", którą wytyczył nowe drogi w literaturze, wreszcie o innych pisarzach i sławnych tego świata, Truman nie uniknął też rozmowy o jego słabościach i lękach. Truman jest narcystyczny, jest inteligentny, jest złośliwy, jego oceny zawsze są ostre, niejednokrotnie ostre jak brzytwa. Trumana albo uwielbiasz, albo cię drażni. Albo jedno i drugie. Jedno jest pewne - takich jak on, ze świecą szukać.
Tym razem Lawrence Grobel rozmawia z ekscentrycznym Trumanem Capote. Panowie spotykali się wielokrotnie na przestrzeni wielu lat. Rozmawiali o dorastaniu Trumana na amerykańskim Południu, o jego pierwszych książkach, o "Z zimną krwią", którą wytyczył nowe drogi w literaturze, wreszcie o innych pisarzach i sławnych tego świata, Truman nie uniknął też rozmowy o jego...
więcej Pokaż mimo toTrudno wobec tego zbioru rozmów z Trumanem Capote przejść obojętnie. I bardzo dobrze, iż dziennikarz- Lawrence Grobel nie dość, że z rozmysłem podzielił cały materiał, to jeszcze każdy z rozdziałów opatrzył dobrze wprowadzającym wstępem. Ile w tych rozmowach jest pozy, a ile prawdziwego pisarza? Trudno powiedzieć, ma się jednak nieodparte wrażenie, że są to rozmowy z człowiekiem samotnym, który gdzieś coś już przegrał. I to dawno temu...
Trudno wobec tego zbioru rozmów z Trumanem Capote przejść obojętnie. I bardzo dobrze, iż dziennikarz- Lawrence Grobel nie dość, że z rozmysłem podzielił cały materiał, to jeszcze każdy z rozdziałów opatrzył dobrze wprowadzającym wstępem. Ile w tych rozmowach jest pozy, a ile prawdziwego pisarza? Trudno powiedzieć, ma się jednak nieodparte wrażenie, że są to rozmowy z...
więcej Pokaż mimo toŻałuję, że to przeczytałam. Nie miałam idealistycznych złudzeń,pisarze to istoty anielskie, ale szkoda czasu na czytanie tak niskich wynurzeń.
Tylko dla pasjonatów.
Żałuję, że to przeczytałam. Nie miałam idealistycznych złudzeń,pisarze to istoty anielskie, ale szkoda czasu na czytanie tak niskich wynurzeń.
Pokaż mimo toTylko dla pasjonatów.
Sięgając po kolejną publikację znakomitego Lawrence'a Grobela o Trumanie Capote nie wiedziałem prawie nic. Nie czytałem żadnej z jego książek i - wstyd się przyznać - nie przypominam sobie, bym oglądał jakąkolwiek ekranizację jego prozy, ze "Śniadaniem u Tiffany'ego" włącznie. Dzięki Grobelowi poznałem jednak Capote tak dobrze, iż mam wrażenie, jakbym znał go od bardzo długiego czasu.
Dowcipny i złośliwy geniusz, arogancki oryginał, skandalista i obrazoburca, który przed Grobelem (i czytelnikami) odkrywa się całkowicie. Poznajemy jego - często kontrowersyjne - opinie o literaturze, muzyce, postaciach znanych z pierwszych stron gazet, politykach, aktorach i kolegach pisarzach. Najcenniejsze są jednak jego uwagi skupiające się na sztuce pisarskiej, procesie tworzenia prozy i poezji. Z całą pewnością Capote to jedna z najbardziej niesamowitych postaci kultury i popkultury. Grobel natomiast - w moim przypadku już po raz trzeci - udowadnia swój niezwykły talent do prowadzenia soczystych dialogów i zadawania interesujących i prowokacyjnych pytań. To po prostu kolejna książka, którą każdy miłośnik literatury i filmu winien przeczytać. Nawet, jeśli podobnie jak ja, nie wie nic o samym Capote.
A ja, w myśl porzekadła, że "lepiej później niż wcale" bez dalszej zwłoki zabieram się za "Z zimną krwią" i "Śniadanie u Tiffany'ego" Trumana Capote...
Sięgając po kolejną publikację znakomitego Lawrence'a Grobela o Trumanie Capote nie wiedziałem prawie nic. Nie czytałem żadnej z jego książek i - wstyd się przyznać - nie przypominam sobie, bym oglądał jakąkolwiek ekranizację jego prozy, ze "Śniadaniem u Tiffany'ego" włącznie. Dzięki Grobelowi poznałem jednak Capote tak dobrze, iż mam wrażenie, jakbym znał go od bardzo...
więcej Pokaż mimo toDobrze napisana, ale bez sensacji.
Dobrze napisana, ale bez sensacji.
Pokaż mimo toTaki śmutny i żenujący Pudelek.pl z lat '80. Niewiele interesujących informacji na temat samego Capote'a (chociaż zależy co kogo interesuje).
Taki śmutny i żenujący Pudelek.pl z lat '80. Niewiele interesujących informacji na temat samego Capote'a (chociaż zależy co kogo interesuje).
Pokaż mimo tohttp://www.miastokultury.pl/zatraceni-grobel-przepytuje-pacino-capote-i-streep-recenzja/
http://www.miastokultury.pl/zatraceni-grobel-przepytuje-pacino-capote-i-streep-recenzja/
Pokaż mimo toW połowie książki poczułem się zmęczony i znudzony, suspens Capota wyparował i wyszła na jaw zwykła megalomania.
O homoseksualizmie ani słowa.
W połowie książki poczułem się zmęczony i znudzony, suspens Capota wyparował i wyszła na jaw zwykła megalomania.
Pokaż mimo toO homoseksualizmie ani słowa.