O tym, że Zofia Kucówna pisze świetnie, miałam okazję przekonać się jakiś czas temu, czytając jej książkę "Zdarzenia potoczne".
"Zatrzymać czas" to także lektura, którą pochłonęłam jednym tchem.

Aktorka sporo miejsca poświęca swojej pracy i osobistemu życiu, często racząc czytelnika różnymi anegdotami, ale ani razu nie przekracza granicy dobrego smaku. Jeśli ktoś spodziewa się taniej sensacji, od razu powinien odłożyć książkę na półkę.

"Zatrzymać czas" to zbiór różnych, dłuższych i krótszych tekstów, napisanych piękną polszczyzną, z nutką sentymentu i nostalgii, gdyż autorka wspomina młodość i dzieciństwo, sięgając nawet czasów drugiej wojny światowej.
Pani Kucówna plastycznie i barwnie opisuje zapamiętane miejsca, osoby, smaki, zapachy... Robi to z literackim zacięciem, jakiego nie powstydziłby się zawodowy pisarz.

Dużo miejsca aktorka poświęca także kulturze, sprawom społecznym, polityce, zwłaszcza latom 80. oraz 90. minionego wieku.
W jej wspomnieniach pojawiają się konkretne osoby, wśród których nie brakuje bliskich znajomych, przyjaciół, mistrzów, ale i przygodnie spotkanych ludzi, którzy w jakiś szczególny sposób zapisali się w jej pamięci.

Dla mnie największym plusem książki jest sposób, w jaki Zofia Kucówna pisze o przemijaniu, o upływie czasu, którego nie można zatrzymać. Można jednak kultywować wspomnienia, ocalać od zapomnienia to, co ważne, piękne, wzruszające i warte zapamiętania.

Wysłuchałam całości w formie audiobooka czytanego przez Annę Seniuk i z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że była to wspaniała i niezapomniana lektura.

Na marginesie dodam, że podczas słuchania audiobooka nieraz porównywałam go z niedawno odsłuchaną książką Kasi Nosowskiej "A ja żem jej powiedziała".
Niby podobna forma, ale treść oraz poziom z dwóch różnych światów. Sądzę, że wielu współczesnych artystów powinno pozostać przy tym, co robi świetnie, a nie na siłę sięgać za pióro, bo samo nazwisko to za mało, by zrobić literacką karierę, czego Nosowska jest podręcznikowym przykładem.

O tym, że Zofia Kucówna pisze świetnie, miałam okazję przekonać się jakiś czas temu, czytając jej książkę "Zdarzenia potoczne".
"Zatrzymać czas" to także lektura, którą pochłonęłam jednym tchem.

Aktorka sporo miejsca poświęca swojej pracy i osobistemu życiu, często racząc czytelnika różnymi anegdotami, ale ani razu nie przekracza granicy dobrego smaku. Jeśli ktoś...