Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Archibald Joseph Cronin zapomniany szkocki pisarz , tworzący po angielsku . Czasami mając okazję poszperania w książkach starych i zapomnianych , można trafić na prawdziwe perełki .'' Zielone lata '' oraz '' Doktor Robert Shannon '', dalszy ciąg losów chłopca z '' Zielonych lat '' , są właśnie takimi perełkami . Robbi Shannon , to zamknięty w sobie , małomówny prawie dziewięcioletni chłopiec . To mały człowiek , który mówiąc kolokwialnie od początku ma '' pod górkę ''. Przeżywszy śmierć obojga rodziców , którzy zmarli na suchoty , Robert zostaje zabrany przez babkę do rodzinnego domu swej matki . Od razu zostaje poinformowany co mu wolno , czego nie wolno , z kim będzie spał , a przede wszystkim o tym , iż w tym domu niczego nie można marnować , więc musi zjeść nawet kapustę której nie znosi . Od tej pory nic od niego nie zależy , nikt go nie pyta o zdanie i nie przejmuje się Robertem . Chłopiec najlepiej dogaduje się z pradziadkiem z którym nawet sypia w jednym łóżku , dokąd nie przyjedzie babka i nie zaprowadzi swoich porządków . Dalej towarzyszymy Robbiemu , a potem dorosłemu doktorowi Robertowi w jego wędrówce przez życie , które jak się zdaje , uparło się by gmatwać i niweczyć wszystko czego chłopiec mógłby pragnąć i chcieć osiągnąć . Historia plecie się powoli , niespiesznie , ale bardzo ciekawie . Postacie pięknie przedstawione , mocno wyraziste i wywołujące emocje . Autor potrafił doskonale pokazać na podstawie Robbiego jak reaguje psychika na różne zdarzenia i przeciwności losu i jak kształtuje myślenie i sposób bycia człowieka już później dorosłego . Sporo w tych obydwu książkach mowy o tolerancji na inność . Bardzo polubiłam głównego bohatera Roberta Shannona , chociaż potrafił zachowywać się niegrzecznie , gburowato i zupełnie niesprawiedliwie . Polecam te obie pozycje tym czytelnikom , którzy lubią '' dorastać '' razem z główną postacią i towarzyszyć jej w życiowej wędrówce .