„Made in Poland” to książka w formie wywiadu. Stanisław Likiernik („Stach”, „Machabeusz”), żołnierz „Kedywu”, uczestnik wielu akcji sabotażowych i dywersyjnych, opowiada o okupacji, wykonywaniu wyroków na gestapowcach, przyjaźni z Romanem Bratnym, wybuchu Powstania Warszawskiego, walce i niebywałym szczęściu, które wielokrotnie pozwoliło mu przeżyć, gdy tuż obok ginęli inni.

Książka wciąga i zaciekawia, czyta się ją szybko, choć sprawia wrażenie odrobinę chaotycznej z powodu przeskakiwania z tematu na temat. Pan Likiernik w wielu przypadkach na zadane pytania odpowiada: „Nie wiem”, „Nie pamiętam”. W „Posłowiu” napisano, że były powstaniec nie o wszystkim chciał opowiedzieć. Rozumiem to i szanuję jego decyzję.

Dzięki książce zaopatrzyłam się w nowe informacje. To, że należało Niemcom oddać radioodbiorniki i samochody, wiedziałam. Nie miałam natomiast pojęcia, że konfiskowali też narty i futra.

Stanisław Likiernik trochę odczarował temat powstania. Jego dowódcom wystawił surową ocenę. Dostało się m.in. „Monterowi” - Antoniemu Chruścielowi za krótkowzroczność, fanatyzm i egoizm oraz Tadeuszowi Bór-Komorowskiemu za uległość, brak stanowczości w podejmowaniu decyzji. Likiernik nie neguje bohaterstwa i poświęcenia powstańców, ale opowiada się przeciwko nieprzemyślanym decyzjom zapadającym gdzieś na górze. Tak ocenia pamiętny niepodległościowy zryw:
"Nie wiem co to jest moralne zwycięstwo, ale wiem, że zginęło dwieście tysięcy ludzi, wiem, że miasto zostało zniszczone. Jeżeli to jest zwycięstwo, to nie potrafię odróżnić zwycięstwa od klęski i chyba trzeba zmienić znaczenie słów."

„Made in Poland” to książka w formie wywiadu. Stanisław Likiernik („Stach”, „Machabeusz”), żołnierz „Kedywu”, uczestnik wielu akcji sabotażowych i dywersyjnych, opowiada o okupacji, wykonywaniu wyroków na gestapowcach, przyjaźni z Romanem Bratnym, wybuchu Powstania Warszawskiego, walce i niebywałym szczęściu, które wielokrotnie pozwoliło mu przeżyć, gdy tuż obok ginęli...