Jesli zakceptowac definicję Stendhala, mówiącą, że „powieść to zwierciadło przechadzające się po gościńcu”, to Neal Stephenson rozciąga ta definicję do ekstremum.
60 lat. 5 kontynentow. Kilkadziesiąt krajów, królestw i kolonii. Kilkunastu głównych bohaterów, i kilkaset drugoplanowych. Wielki rozmach. W dużej cześci niepotrzebny. Historia opowiedziałaby się lepiej w bardziej minimalistyczny sposób. Wsród postaci niemal wszystkie koronowane głowy Europy, inni znani politycy i wodzowie, jak i uczeni – pośród nich Newton, Leibnitz, Hook oraz wiele pomniejszych. Głownymi bohaterami (jeśli można takich wyróznić) to naukowiec Daniel Waterhouse, wagabunda i awanturnik Jack Shaftoe, Jego brat weteran Bob Shaftoe oraz samozwańcza księzniczka, piękność, intrygantka, finansowa spekulantka ...
Stephenson (także w innych swych powieściach) pokazał, że jest pisarzem bardzo drobiazgowym. Chwilami, az do przesady. Z wielka pieczołowitością potrafi opisywać przygotowanie do bitwy, tylko po to by w chwili przed jej rozpoczęciem, przejść w inny wątek. O samym wyniku bitwy, dowiadujemy sie mimochodem, pareset stron dalej. To zaledwie jeden przykład.
Brak ciąciągłość narracji, nadmierne skupianie się na detalu, wielość postaci, zbyt wielka szczegołowość, dłużyzny w opisach, niepotrzebny sarkazm i ironia, wszystko to sprawia, że lektura była dla mnie nużąca. Zdając sobie sprawe z wysokiej klasy dzieła, miałem wielkie problemy przez te ponad 2.5 tysiaca stron. Ostatecznie każdym tom zajoł mi po parę miesiecy rozłożonych na przestrzeni trzech lat.

Jesli zakceptowac definicję Stendhala, mówiącą, że „powieść to zwierciadło przechadzające się po gościńcu”, to Neal Stephenson rozciąga ta definicję do ekstremum.
60 lat. 5 kontynentow. Kilkadziesiąt krajów, królestw i kolonii. Kilkunastu głównych bohaterów, i kilkaset drugoplanowych. Wielki rozmach. W dużej cześci niepotrzebny. Historia opowiedziałaby się lepiej w...