Celaena jest już oficjalnie Królewską Obrończynią i spełnia wszystkie rozkazy króla Adarlanu. Nadal przyjaźni się zarówno z Nehemią i Dorianem, a do Chaola zaczyna czuć coś więcej niż sympatię. Nie może być jednak sielankowo - król chce, by Celaena zabiła Archera Finna, swego dawnego znajomego i jednocześnie osobę podejrzaną o spisek przeciwko władcy. Od tego momentu życie zabójczyni i osób z nią związanych sypie się jeszcze bardziej niż dotychczas.

Kiedy czytałam tę książkę po raz pierwszy kilka lat temu, wywarła ona na mnie o wiele lepsze wrażenie. Teraz opisywane wydarzenia mało mnie obeszły, być może jest to kwestia, że większość z nich dość dobrze pamiętałam, a może tego, że odkąd pierwszy raz przeczytałam "Koronę w mroku", przeczytałam wiele lepszych i gorszych książek fantasy i teraz trudniej mnie zaskoczyć. Nie zmienia to jednak faktu, że lektura była przyjemna i nie żałuję, że przeczytałam tę książkę ponownie.

Nadal podoba mi się też to, jak został poprowadzony w tej książce wątek Chaola. Polubiłam te postać jeszcze podczas swojej pierwszej lektury i choć już wiem, że nie potoczy się on tak, jakbym chciała (wszystko wina fanartów), to i tak cieszę się, że ten epizod miał miejsce.

"Korona w mroku" wydawała mi się kiedyś lepsza od poprzedniego tomu, teraz zaś uważam, że są na podobnym poziomie. Oba mają swoje wady i zalety, ale teraz, po powtórnej lekturze obu tomów nie jestem w stanie wybrać, który podobał mi się bardziej.

Celaena jest już oficjalnie Królewską Obrończynią i spełnia wszystkie rozkazy króla Adarlanu. Nadal przyjaźni się zarówno z Nehemią i Dorianem, a do Chaola zaczyna czuć coś więcej niż sympatię. Nie może być jednak sielankowo - król chce, by Celaena zabiła Archera Finna, swego dawnego znajomego i jednocześnie osobę podejrzaną o spisek przeciwko władcy. Od tego momentu życie...