Kiedy tylko zobaczyłam „Koniec świata” Izabelli Frączyk w zapowiedziach Wydawnictwa Prószyński, po prostu wiedziałam, że muszę tę książkę przeczytać. Kusiła piękna okładka utrzymana w ciepłych odcieniach bursztynu. Kusił też opis z tyłu książki, który zapowiadał wciągającą i ciekawą fabułę. Krótko mówiąc pokładałam w tej książce spore nadzieje.

Marylka to młoda i atrakcyjna dziewczyna, choć zupełnie nie zdaje sobie sprawy ze swych walorów. Jak większość kobiet uważa, że jest gruba i brzydka. Wyimaginowane niedoskonałości rekompensuje sobie w pracy. Świetnie radzi sobie w reklamie, całkowicie poświęcając się temu co robi. Odkąd zostawił ją narzeczony, nie ma ochoty na kolejne związki. Pewnego razu ze zdziwieniem zauważa, że zainteresował się nią najprzystojniejszy facet w całej firmie. Dlaczego ze zdziwieniem? Przecież ona jest gruba i brzydka, a on to chodzący ideał męskiej urody. Czy zainteresowanie Marcela jest szczere? No i czy Marylka zaufa jeszcze jakiemuś mężczyźnie?

Coż … muszę przyznać, że powieść dość mocno mnie rozczarowała. Być może moje oczekiwania były zbyt wielkie? A może po prostu spodziewałam się czegoś innego? Sądziłam, że jest to ciepła, mądra i życiowa historia współczesnej kobiety. Natomiast „Koniec świata” określiłabym raczej jako komedię romantyczną z niewielką dawką humoru, opisującą perypetie młodych ludzi z wyższych sfer. Ludzi, którzy żyją szybko i intensywnie. Za nic nie mogłam polubić Marylki, choć bardzo się starałam. Nie odnajduję się też w świecie prywatnych samolotów i prezentów od obcych mężczyzn w postaci sukienki od D&G. Drażnił mnie też sposób zachowania główniej bohaterki, jej skłonność do wszczynania kłótni z byle powodu. Przede wszystkim zaś nie podobał mi się język, w którym dosadne przekleństwa występowały równie często jak Imiona Boże. Zaś łatwe do przewidzenia zakończenie idealnie wyglądałoby na szklanym ekranie. Jeśli zaś chodzi o nawiązanie do końca świata, który miał nastąpić w 2012 roku to nie przypominam sobie aby trwało wtedy jakieś zbiorowe szaleństwo zakupowe i powszechny lęk przed tym co niby ma nastąpić.

Z każdej przeczytanej przeze mnie książki staram się wyciągnąć coś dobrego. Długo zastanawiałam się nad pozytywnymi cechami „Końca świata”. Na pierwszym miejscu postawiłabym piękną okładkę, choć pokazana na niej dziewczyna raczej nie pasuje do drapieżnej Marylki. Zaś co do samej fabuły to daleka jestem od stwierdzenia, że książka jest na wskroś zła i nie należy po nią sięgać. Po prostu nie trafiła w mój gust i oczekiwania względem niej. Myślę, że spodoba się osobom, które sięgając po książkę, pragną oderwać się od rzeczywistości i przez chwilę pożyć życiem pięknych i bogatych.

Recenzja pochodzi z mojego bloga http://sladami-ksiazki.blogspot.com/

Kiedy tylko zobaczyłam „Koniec świata” Izabelli Frączyk w zapowiedziach Wydawnictwa Prószyński, po prostu wiedziałam, że muszę tę książkę przeczytać. Kusiła piękna okładka utrzymana w ciepłych odcieniach bursztynu. Kusił też opis z tyłu książki, który zapowiadał wciągającą i ciekawą fabułę. Krótko mówiąc pokładałam w tej książce spore nadzieje.

Marylka to młoda i...