To pierwsza moja książka tego autora. Gdyby nie rekomendacja kolegi z lotniska w Olsztynie, nigdy bym jej nie przeczytał. Wszelki „self-publishing” odsuwam, bo nie warto tego czytać. Za opowiadaniami też nie przepadam, bardziej lubię powieści. Tym razem jednak się pomyliłem. Sam jestem pilotem i widzę, że autor ma wielki talent pisania o lotnictwie. Zbiór zawiera siedem opowiadań, które nie czyta się, ale wprost chłonie. Dotyczą tematyki lotniczej, są jednak nie związane ze sobą. Co ciekawe, w środowisku niektóre są znane jako te… które naprawdę się wydarzyły. Mam tutaj na myśli ucieczkę Bielańskiego do Austrii czy katastrofę AN-2 pod Opolem. Autor porusza istotne problemy związane z tym środowiskiem: pasję, obowiązek, ułomności ludzi lotnictwa, cenę za błędy ale też romantyzm latania. Autor czasem jest do bólu prawdziwy. Ostatnie opowiadanie przebija wszystko. To wspomnienie pilota z lotu Halifaxem z w Włoch nad Warszawę, w sierpniu 1944 roku. Pan Sowa pisze tak, że wielokrotnie czułem ciarki na plecach. Czytając czułem się jakbym leciał ze zrzutem dla walczących powstańców razem z załogą. Genialna lektura. Moim zdaniem Sowa stworzył jedną z najlepszych książek o tematyce lotniczej. Naprawdę warto po nią sięgnąć. Polecam każdemu pasjonatowi lotniczych powieści, ale nie tylko.

To pierwsza moja książka tego autora. Gdyby nie rekomendacja kolegi z lotniska w Olsztynie, nigdy bym jej nie przeczytał. Wszelki „self-publishing” odsuwam, bo nie warto tego czytać. Za opowiadaniami też nie przepadam, bardziej lubię powieści. Tym razem jednak się pomyliłem. Sam jestem pilotem i widzę, że autor ma wielki talent pisania o lotnictwie. Zbiór zawiera siedem...