Miałam wielką ochotę przeczytać „Wyspę kobiet Teresy Ewy Opoki, ale tak jakoś najpierw wpadła mi w ręce jej powieść „Wszystko o Edycie”. No i stało się – po „Wyspę kobiet” już nie sięgnęłam. Pomysł na książkę całkiem fajny. W trakcie czytania okazuje się jednak, że historia jest nudna i przesadzona. Główna bohaterka nie budzi sympatii.
Tytułowa Edyta to nastawiona na sukces młoda kobieta, dla której liczą się jedynie pieniądze i własny biznes. A tych biznesów przewinęło się trochę przez jej życie: hurtownia serów, handel artykułami papierniczymi, sortowanie bakalii, szycie dżinsów, a wreszcie na dłużej zatrzymuje się w branży kosmetycznej. W każdy interes angażuje swojego męża, zakładając że on też tego chce. Jednocześnie traktuje go jak przysłowiowe piąte koło u wozu. Syna również odstawiła na boczny tor. Dopiero wypadek, w którym omal nie zginęła sprawia, że powoli zaczyna się zmieniać. Jest to przemiana, która zakrawa o lekkie szaleństwo i nie jestem do końca pewna czy jest to zmiana na lepsze. W końcu bohaterka trafia nawet do szpitala psychiatrycznego.
W książce jest mnóstwo niepotrzebnych wątków i retrospekcji, które sprawiają, że nie jest spójna. Główna postać jest dynamiczna i zaskakująca, ale niestety w negatywnym tego słowa znaczeniu.

recenzja pochodzi z mojego bloga http://sladami-ksiazki.blogspot.com/

Miałam wielką ochotę przeczytać „Wyspę kobiet Teresy Ewy Opoki, ale tak jakoś najpierw wpadła mi w ręce jej powieść „Wszystko o Edycie”. No i stało się – po „Wyspę kobiet” już nie sięgnęłam. Pomysł na książkę całkiem fajny. W trakcie czytania okazuje się jednak, że historia jest nudna i przesadzona. Główna bohaterka nie budzi sympatii.
Tytułowa Edyta to...