Znów ocena może nieadekwatna do treści, lecz... Bardzo ciekawa pozycja, ze względu na wiele wyszukanych różnic między tymże pierwotnym scenariuszem, a tym co rzeczywiście możemy zobaczyć w filmie. Machulski inteligentnie operuje językiem ojczystym, i co najlepsze, to najstarsze wydanie jakie posiadam w swojej prywatnej biblioteczce.

Znów ocena może nieadekwatna do treści, lecz... Bardzo ciekawa pozycja, ze względu na wiele wyszukanych różnic między tymże pierwotnym scenariuszem, a tym co rzeczywiście możemy zobaczyć w filmie. Machulski inteligentnie operuje językiem ojczystym, i co najlepsze, to najstarsze wydanie jakie posiadam w swojej prywatnej biblioteczce.

Mimo, że jest to scenariusz wydany w formie książki, nie przeszkadza to zupełnie w odbiorze. Z racji tego, że film oglądałem nie raz, czytając książkę widziałem postacie z filmu. W każdym razie, kto nie oglądał filmu na pewno byłby usatysfakcjonowany lekturą książki. Jest wartka akcja, dowcipne dialogi i ciekawi bohaterowie.

Mimo, że jest to scenariusz wydany w formie książki, nie przeszkadza to zupełnie w odbiorze. Z racji tego, że film oglądałem nie raz, czytając książkę widziałem postacie z filmu. W każdym razie, kto nie oglądał filmu na pewno byłby usatysfakcjonowany lekturą książki. Jest wartka akcja, dowcipne dialogi i ciekawi bohaterowie.

Jakie fajne zapomniane pozycje można wyrwać za 2 złote :)

Jakie fajne zapomniane pozycje można wyrwać za 2 złote :)

Tomik ten to nic innego jak scenariusze do obu części filmu Vabank.
Przyjemnie się to czyta, gdyż filmy były naprawdę dobre. Szkoda że nie jest to książka o losach Kwinty, Kramera i całej reszty, ale nie można narzekać. Całość poprzetykana jest zdjęciami z filmu. Ocena 6,5.

Tomik ten to nic innego jak scenariusze do obu części filmu Vabank.
Przyjemnie się to czyta, gdyż filmy były naprawdę dobre. Szkoda że nie jest to książka o losach Kwinty, Kramera i całej reszty, ale nie można narzekać. Całość poprzetykana jest zdjęciami z filmu. Ocena 6,5.

Ucho od śledzia Kramer, to nie jedyne z powiedzonek, które stało się częścią powszechnego obiegu i zalicza się już do kultowych Tak samo, jak i przywołane ostatnio przez reklamę banku ING zdanie wypowiadane przez rzekomą hrabinę Żwirską – w tej roli niezapomniana Beata Tyszkiewicz: czy ja tu byłam z pieskiem czy bez pieska, w słynnej scenie u naczelnika więzienia. I oczywiście takie perełki moglibyśmy mnożyć, bo jest ich bez liku, co świadczy o tym, że bijąca ogromne rekordy popularności dwuczęściowa komedia Juliusza Machulskiego spełniła w idealny sposób oczekiwania i gusta miłośników dobrego kina. Scenariusz do filmów trochę się różni od ostatecznej wersji filmowej, na korzyść tej ostatniej. Myślę, że tak należy go potraktować, jako podstawowy materiał, na którym osadza się fabuła, a już bezpośrednia praca z aktorami i przy konkretnych scenach pozwoliła dostosować go do wymogów i nadać mu rys jaki dane jest nam oglądać. Zawarte w książce didaskalia są jednak bezcenną pomocą pozwalającą prześledzić sposób myślenia scenarzysty, a i w jednej osobie reżysera, który z ogromną starannością przykładał wagę do każdego szczegółu, uwzględniając zarówno charakterystykę postaci jak i całe tło, które niezmiennie odgrywało istotną rolę w toczących się wydarzeniach. Wartka akcja i oryginalna intryga są najważniejszymi atutami, to wszystko dzieje się jak w dobrze zaplanowanej i skrupulatnie zrealizowanej sztuce, przy czym widz do końca nie wie, że uczestniczy w iluzji, i jego zaskoczenie jest tym większe kiedy okazuje się, że każdy detal miał istotne znaczenie dla rozwoju akcji i wyjaśnienia zagmatwanej historii, Nagromadzenie przewrotnych i manipulacyjnych działań sprawia, że z zapartym tchem uczestniczymy w tych przykuwających naszą uwagę wydarzeniach nie pewni co do ich finału. I to jest ogromny sukces scenarzysty, który skonstruował tak fascynującą fabułę. Wszystkim, którym obejrzenie filmu nie wystarcza lub którzy do filmu dopiero się przymierzają, polecam ten pierwszy autorski zapis, który wprowadzi w vabankową przygodę i odsłoni nam jedną z niezrównanych komedii.

Ucho od śledzia Kramer, to nie jedyne z powiedzonek, które stało się częścią powszechnego obiegu i zalicza się już do kultowych Tak samo, jak i przywołane ostatnio przez reklamę banku ING zdanie wypowiadane przez rzekomą hrabinę Żwirską – w tej roli niezapomniana Beata Tyszkiewicz: czy ja tu byłam z pieskiem czy bez pieska, w słynnej scenie u naczelnika więzienia. I...

Wiadomo. Filmy zna każdy. Tu mamy oryginalne scenariusze filmowe. Zachwycają tak samo jak filmy. Książka nie wymaga rekomendacji ale dla porządku napiszę ... Polecam zdecydowanie.

Wiadomo. Filmy zna każdy. Tu mamy oryginalne scenariusze filmowe. Zachwycają tak samo jak filmy. Książka nie wymaga rekomendacji ale dla porządku napiszę ... Polecam zdecydowanie.