"Krąg" Miniera to nierówna książka - już od pierwszych stron wchłonęłam i wciągnęłam się w lekturę i nie mogłam wprost oderwać się od czytania, początek zapowiadał naprawdę rewelacyjnie skonstruowany kryminał, jednakże... no właśnie... po jakiejś połowie książka zwalnia tempa, napięcie zaczyna spadać w dół, fabuła zamienia się w sensacje, w której bardziej zagustują (moim zdaniem) nastolatki, albo\ i rodzice nastolatków, bo autor porusza problematykę właśnie młodych ludzi.

Abstrahując od tego, że książka raz zaciekawia, by za kilka stron znowu czytelnika trochę "ponudzić", posiada też za mało emocji, a za wiele spektakularnej siatki wydarzeń - główny bohater często trafia w niezbyt wiarygodne tarapaty; jednakże jest nieco lepsza niż "poprzedniczka", a duszna atmosfera kryminału i malaryczny klimat, powodują, że powieść naprawdę nieźle się czyta.

Reasumując, w "Krągu" można dopatrzeć się dobrego kryminału, który ochłodzi letnie wieczory, bo dreszcze, francuski autor zapewnia czytelnikowi niejednokrotnie.

"Krąg" Miniera to nierówna książka - już od pierwszych stron wchłonęłam i wciągnęłam się w lekturę i nie mogłam wprost oderwać się od czytania, początek zapowiadał naprawdę rewelacyjnie skonstruowany kryminał, jednakże... no właśnie... po jakiejś połowie książka zwalnia tempa, napięcie zaczyna spadać w dół, fabuła zamienia się w sensacje, w której bardziej zagustują...