Lekka, łatwa, przyjemna, dość wciągająca książka dla kobiet, idealna na wakacje czy podróż i to nawet w warunkach bardzo uciążliwych.
Sformułowanie "dla kobiet" zamieściłam tu z całą premedytacją i wcale nie odruchowo. (A odruch taki może nieświadomie wejść w krew, skoro zazwyczaj po określeniu "lekka, łatwa" pojawia się przymiotnik "literatura kobieca"). Nie, to nie odruch. To też nie przekonanie, że kobiece znaczy proste, a kobieta = coś jakby półgłówek, co to trudnego nie pojmie. To po prostu pierwsza książka, jaką przeczytałam, o której sądzę, że jest dla kobiet. Są takie niuanse, których facet nie pojmie, a przynajmniej nie pojmie do końca, nawet jak mu się wydaje że jest inaczej. Inne książki J. Chmielewskiej są dla obu rodzajów ludzkich, "Całe zdanie..." jest natomiast jednopłciowe, jako za bardzo zagrzebane w kobiecej duszy, babskich bolączkach i marzeniach.

Wytłumaczyć muszę, że według mnie lekka i łatwa na pewno nie stanowi wad. Są momenty w życiu człowieka, jak np. podróż przez Ukrainę, kiedy potrzebuje się takiej literatury i po tym, jak ciężko znaleźć coś na takie chwile widać, że wcale nie jest to takie proste, żeby taką rozrywkę napisać. A czytając "Całe zdanie" po raz pierwszy niemal nie odczułam narodowych wad naszych wschodnich braci, które zawsze doprowadzały mnie do szału. Skoro w takich warunkach się sprawdziła, to chwała za to.
Nie chcę zdradzać akcji, powiem tylko, że książka jest niepodobna do PRL-owskich wytworów autorki, które mojemu sercu chyba są nieco bliższe. Są tu kraje kapitalistyczne, Brazylia, ocean, tropiki, gangi, niewyobrażalne pieniądze, hazard i podstępne męskie dranie; jednym słowem cuda na kiju i wianki. Mimo jednak, że to wszystko razem aż ciut zabawne, to dzięki tej książce całkiem znośnie przetrwałam podróże po Ukrainie, a kto zna panujące tam warunki, to wie, że do tego potrzebna jest na prawdę dobra książka.

Lekka, łatwa, przyjemna, dość wciągająca książka dla kobiet, idealna na wakacje czy podróż i to nawet w warunkach bardzo uciążliwych.
Sformułowanie "dla kobiet" zamieściłam tu z całą premedytacją i wcale nie odruchowo. (A odruch taki może nieświadomie wejść w krew, skoro zazwyczaj po określeniu "lekka, łatwa" pojawia się przymiotnik "literatura kobieca"). Nie, to nie...