Kiedyś książki Cecelii Ahern podobały mi się dużo bardziej. Nie wiem czy z nich wyrosłam, czy zmienił mi się gust czytelniczy, ale tę książkę oceniłam jako bardzo przeciętną. Myślę, że "P.S. Kocham Cię" tej autorki trudno będzie przebić.
Spodziewałam się ciekawej i emocjonalnej lektury, a z pierwszych rozdziałów po prostu wiało nudą.
Główna bohaterka to nastoletnia Tamara, bardzo rozkapryszona i irytująca osóbka, arogancka egoistka, u której ciężko dopatrzyć się jakichkolwiek cech pozytywnych. Pisarka chyba nieco przerysowała tę postać.
W ogóle wszystkiego w tej książce wydaje mi się za dużo: za dużo tajemnic, wątek z pamiętnikiem (który przepowiada co będzie? sic! to chyba raczej magiczna kula).
Nie lubię przekombinowanych powieści, a ta właśnie taka jest.
Historia mogła być całkiem dobra, gdyby została opowiedziana w normalny sposób. Później książka z każdym rozdziałem staje się coraz ciekawsza i zaczyna wciągać, lecz niestety niesmak z pierwszych rozdziałów pozostał.
W końcu historia znajduje swój finał i ujawnia szokujące rodzinne tajemnice.
Książka chyba bardziej dla młodzieży o dorastaniu, o tym, że życie nieraz szykuje nam bolesne niespodzianki i nie toczy się po naszej myśli. O tym , że kogoś może zabraknąć, a nasze słowa, postępowanie i decyzje mają swoje konsekwencje.
W sumie można przeczytać, ale nie jest to szczyt możliwości tej pisarki.

Kiedyś książki Cecelii Ahern podobały mi się dużo bardziej. Nie wiem czy z nich wyrosłam, czy zmienił mi się gust czytelniczy, ale tę książkę oceniłam jako bardzo przeciętną. Myślę, że "P.S. Kocham Cię" tej autorki trudno będzie przebić.
Spodziewałam się ciekawej i emocjonalnej lektury, a z pierwszych rozdziałów po prostu wiało nudą.
Główna bohaterka to nastoletnia Tamara,...