"To, co się kocha, nie zawsze spełnia nasze oczekiwania, ale i tak nie potrafimy z tego zrezygnować" (str 196)
Historia życia mieszanego małżeństwa amerykańsko-japońskiego i ich zbuntowanej nastolatki począwszy od roku 1939.Związek zawarty z miłości z poświęceniem swojej rodziny, rasy, kultury i religii. Czasy zaostrzającego się napięcia między Stanami Zjednoczonymi a Japonią, odbija się na stosunkach między rdzennymi Amerykanami, a amerykańskimi Japończykami, którzy opuścili swoją ojczyznę w poszukiwaniu pracy.Kulminacją tego konfliktu jest atak Japończyków na amerykańską bazę w Pearl Harbor, a konsekwencją zarządzenie prezydenta Roosevelta na mocy, którego osoby japońskiego pochodzenia zmuszone zostały do opuszczenia miejsc zamieszkania i zamknięte w obozach dla internowanych. Rozdarcie duchowe Japończyków przynależących do dwóch krajów i wybór tego właściwego. Życie ze świadomością, że to ich rodacy zaatakowali kraj w którym żyli.Niepewność jutra, niewiedza co ich czeka przygniata, nie dosyć, że zostali zmuszeni do zostawienia całego dorobku ich życia, szczęśliwych i beztroskich chwil, pozostały im tylko wspomnienia, które bolą.Tragiczne warunki w obozach, bezczynność, warunki pogodowe i mieszkalne, stan urządzeń sanitarnych, robactwo nie zniechęca ich.Z biegiem czasu aklimatyzują się, znajdują sobie zajęcie, zagospodarowują swoje baraki, tworząc z niczego coś, co jest namiastką domu.
"Duma z tego, jak mieszkasz, to prawdziwie japońska cecha" (str 226)
To tutaj zawiązują się prawdziwe przyjaźnie i miłości. Zemsta Amerykanów poprzez zrzucenie bomby atomowej na Hiroszimę i Nagasaki, przyśpiesza decyzję o likwidacji obozów.Lecz kiedy przychodzi ten moment, wielu jego mieszkańców z żalem opuszcza to miejsce, w którym poczuli się w miarę bezpiecznie. Obawiają się przyszłości, gdyż ponownie nie wiedzą co im przyniesie. Dla wielu internowanych powroty w rodzinne strony okazują się bolesne, ograbieni z ojcowizny, na którą ciężko pracowali. Życie boleśnie doświadczyło naszą bohaterkę. Młoda, gniewna, twardo stąpająca po ziemi buntowniczka musiała wiele rzeczy zweryfikować, doświadczyć, by zrozumieć wartość rodziny, przyjaciół ich wsparcie i pomoc.Poznała znaczenie prawdziwej przyjaźni i miłości. Pobyt w obozie też ją zahartował. Nieustannie poszukiwała swojego miejsca na ziemi, a kiedy wydawało się jej, że już je odnalazła okazywał się ułudą.

"To, co się kocha, nie zawsze spełnia nasze oczekiwania, ale i tak nie potrafimy z tego zrezygnować" (str 196)
Historia życia mieszanego małżeństwa amerykańsko-japońskiego i ich zbuntowanej nastolatki począwszy od roku 1939.Związek zawarty z miłości z poświęceniem swojej rodziny, rasy, kultury i religii. Czasy zaostrzającego się napięcia między Stanami Zjednoczonymi a...