Świetny pomysł na książkę, gorzej z jego realizacją. Autorka pieczołowicie odwzorowuje życie codzienne służby, natomiast gorzej wychodzi jej zbudowanie odpowiedniej atmosfery - opisy przeżyć wewnętrznych bohaterów, dialogi. Brakuje temu wszystkiemu głębi i pasji. Styl autorki jest co najwyżej poprawny, brakuje mu polotu.

Świetny pomysł na książkę, gorzej z jego realizacją. Autorka pieczołowicie odwzorowuje życie codzienne służby, natomiast gorzej wychodzi jej zbudowanie odpowiedniej atmosfery - opisy przeżyć wewnętrznych bohaterów, dialogi. Brakuje temu wszystkiemu głębi i pasji. Styl autorki jest co najwyżej poprawny, brakuje mu polotu.

Książka dłuzyła mi się w pierwszej części, dopiero relacja Sary z Jamesem rozruszała fabułę. Od momentu ucieczki Jamesa nie mogłam się oderwać od książki i czytałam ją do 3 w nocy do końca.

Książka dłuzyła mi się w pierwszej części, dopiero relacja Sary z Jamesem rozruszała fabułę. Od momentu ucieczki Jamesa nie mogłam się oderwać od książki i czytałam ją do 3 w nocy do końca.

To nieszczególnie udana pozycja i to głównie dla fanów Jane Austen. Powieść Jo Baker jest szalenie brutalna, przy niektórych fragmentach aż ciężko się ją czyta. Niestety jest też szalenie płytka, nie ma tutaj głębszej psychologii. Styl pisania jest prościutki.
całość
https://powrot-do-krainy-ksiazki.blogspot.com/2023/07/jo-baker-dworek-longbourn.html

To nieszczególnie udana pozycja i to głównie dla fanów Jane Austen. Powieść Jo Baker jest szalenie brutalna, przy niektórych fragmentach aż ciężko się ją czyta. Niestety jest też szalenie płytka, nie ma tutaj głębszej psychologii. Styl pisania jest prościutki.
całość
https://powrot-do-krainy-ksiazki.blogspot.com/2023/07/jo-baker-dworek-longbourn.html

Nie dla osób, które lubią niewinność powieści Jane Austen.

Powieść pisana z punktu widzenia pokojówki. Bardzo ciekawe, np. to, jakich problemów przysporzył służbie niezapowiedziany przyjazd pana Collinsa. Tzn. niezapowiedziany, bo pan Bennet wiedział, nie powiedział. A tu nie tylko obiad przygotować, lecz i pokój gościnny oporządzić, żeby dobrze wypaść przed przyszłym właścicielem, by zostawił starą służbę.

Ciekawe, jako się rzekło. Ale gdy pokojówka myśli o służącym i... jak to ująć, nie obrażając dobrych obyczajów... sama się zaspokaja, powieść przestaje się nadawać do czytania.

Nie dla osób, które lubią niewinność powieści Jane Austen.

Powieść pisana z punktu widzenia pokojówki. Bardzo ciekawe, np. to, jakich problemów przysporzył służbie niezapowiedziany przyjazd pana Collinsa. Tzn. niezapowiedziany, bo pan Bennet wiedział, nie powiedział. A tu nie tylko obiad przygotować, lecz i pokój gościnny oporządzić, żeby dobrze wypaść przed przyszłym...

„Dworek Longbourn” kusił opisem na okładce, że „Duma i uprzedzenie to dopiero początek opowieści... Byłam strasznie podekscytowana początkiem i tłem historycznym, wykreowanym przez pisarkę. Pierwsze rozdziały pochłonęłam... a później? Nuda... Akcja się rozwlekła i brakowało mi tego stylu, który ujął mnie na samym początku. Realia XIX-wiecznej Anglii uwielbiam, jednak zbyt długie opisy... i wydarzenia, które nie do końca współgrały z planem powieści nieco mnie zmęczyły. Trochę szkoda, bo zapowiadało się świetnie. Może kolejnym razem trafię na coś ciekawszego 😉 A Ty czytałaś „Dworek...”? Może masz odmienne zdanie?

„Dworek Longbourn” kusił opisem na okładce, że „Duma i uprzedzenie to dopiero początek opowieści... Byłam strasznie podekscytowana początkiem i tłem historycznym, wykreowanym przez pisarkę. Pierwsze rozdziały pochłonęłam... a później? Nuda... Akcja się rozwlekła i brakowało mi tego stylu, który ujął mnie na samym początku. Realia XIX-wiecznej Anglii uwielbiam, jednak zbyt...

https://zielony-pokoik.blogspot.com/2019/03/kulturalnie-jo-baker-dworek-longbourn.html

https://zielony-pokoik.blogspot.com/2019/03/kulturalnie-jo-baker-dworek-longbourn.html

Jako fanka Jane Austen, a szczególnie Dumy i uprzedzenia, nie mogłam nie przeczytać tej powieści. Mimo, że liczyłam na większe spotkanie z bohaterami Dumy i uprzedzenia, nie zawiodłam się jednak tą powieścią. Ukazuje trudy służenia w XIX wieku, bo naprawdę nie zdajemy sobie sprawy jak trudna była służba innym ludziom, jak np. pranie bielizny, chodzenie po wodę do strudni, dźwiganie cięzkich przedmiotów. Liczyłam na większą dawkę humoru.

Jako fanka Jane Austen, a szczególnie Dumy i uprzedzenia, nie mogłam nie przeczytać tej powieści. Mimo, że liczyłam na większe spotkanie z bohaterami Dumy i uprzedzenia, nie zawiodłam się jednak tą powieścią. Ukazuje trudy służenia w XIX wieku, bo naprawdę nie zdajemy sobie sprawy jak trudna była służba innym ludziom, jak np. pranie bielizny, chodzenie po wodę do strudni,...

"Dworek Longbourn" to powieść rekomendowana jako historia, która zachwyci miłośników twórczości Jane Austen. To wariacja na temat tego, co działo się za kulisami jednej z najsłynniejszych historii miłosnych literatury angielskiej. Miłośników twórczości Jane Austen, oczekujących powtórki z 'Dumy i uprzedzenia', muszę jednak ostrzec, że mogą się rozczarować. Wystarczy jednak, że potraktujecie tę książkę, nie jako kontynuację powieści, lecz osobną historię, a gwarantuję, że podobnie jak ja, będziecie czerpać z jej lektury czystą przyjemność.

Dworek Longbourn jest szczery i niezwykle prawdziwy. Nie ukrywa nic przed czytelnikiem pod postacią kolorowych wstążek, romantycznych spacerów po wrzosowiskach czy tańców będących elementem zalotów. Wręcz przeciwnie! Jo Baker w swojej książce odkrywa przed czytelnikiem wszystkie szczegóły codziennego życia bohaterów, o których nie wspomniała Jane Austen. Począwszy od codziennych obowiązków służby, poprzez relacje między służącymi i pracodawcami, aż po tajniki higieny osobistej.

Fabuła "Longbourn" skupia się przede wszystkim na służbie państwa Bennett: gospodyni, kamerdynerze, dwóch pokojówkach i lokaju. Rodzina Bennetów i wydarzenia związane z przyjazdem do sąsiedztwa Bingleyów i Darcy'ego, stanowią jedynie tło. Równolegle z pojawieniem się nowych dzierżawców w Netherfield, do Longbourn przybywa nowy tajemniczy pracownik, który lekko namiesza w życiu służby. Okaże się, że pan Bennett również skrywa pewien sekret, którego nikt by się po nim nie spodziewał.

Podobnie jak w powieści Jane Austen, tu również mamy do czynienia z dumą i uprzedzeniem, które stają na drodze do szczęścia zakochanych. Wątek romantyczny w książce został opisany w bardzo ciekawy i miły w odbiorze sposób.

Przeczytałam tę książkę jednym tchem i niesamowicie mi się podobała.

Śmiało mogę polecić powieść miłośnikom 'Downton Abbey' oraz 'Upstairs, downstairs', którzy pokochali historie tego typu równie mocno jak ja.

"Dworek Longbourn" to powieść rekomendowana jako historia, która zachwyci miłośników twórczości Jane Austen. To wariacja na temat tego, co działo się za kulisami jednej z najsłynniejszych historii miłosnych literatury angielskiej. Miłośników twórczości Jane Austen, oczekujących powtórki z 'Dumy i uprzedzenia', muszę jednak ostrzec, że mogą się rozczarować. Wystarczy jednak,...

Bardzo miła baja, historyjka akurat na świąteczny leniwy czas. Sympatyczna i z happy endem.

Bardzo miła baja, historyjka akurat na świąteczny leniwy czas. Sympatyczna i z happy endem.

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam