Rozliczenie się opozycjonisty z historią swojego kraju i własną.
To ważna książka, Karol Modzelewski, legenda opozycji, jeden z tych o których bez zażenowania można powiedzieć, że wiódł nas wszystkich do wolności, choć najczęściej działał nieomal samotnie, lub w bardzo niewielkiej grupce. Większość Nie była zainteresowana udziałem w tej walce, bała się, albo żyła swoim życiem. Ot, realia doświadczeń mniejszości która ma odwagę próbować.

Jednocześnie z perspektywy czasu czuć wiele dystansu do tego co robił, do własnych postaw, do tego co się ostatecznie stało. Widać olbrzymie doświadczenie życiowe, modelowy przykład intelektualisty z XX w. – epoki która odeszła. Ludzi którzy wierzyli że mogą zmienić świat. Choć teraz, z perspektywy czasu, widzi jak często ich własne działania kierowały ich w zupełnie inną stroną niż chcieli. Jak bardzo tą „Kobyłą historii” nie można kierować. Człowiek który wierzył w to że być może komunizm będzie tą drogą, która zapewni zdrowe i równościowe społeczeństwo. Nie zapewniło, a rok 1968 był ostateczną cezura i zerwaniem z systemem który nie dawał się reformować. Acz wiara w ten ideał zostaje i jego poszukiwanie będzie wiodło do Solidarności i do wolności roku 1989. Choć Autor ma dużo dystansu i bardzo trzeźwych obserwacji na temat poszczególnych etapów tej walki. Te obserwacje są wielką siłą tej książki.

Początek tej książki był dla mnie zagmatwany, nie mogłem się połapać w zawiłościach decyzji młodego człowieka. Niemniej im dalej tym robiło się ciekawiej. Uderzała mnie niesamowita skromność człowieka i poczucie humoru – np. gdy w grudniu 1981 r. gdy pod Hotel w którym była spora grupa działaczy Solidarności – podjeżdżało już UB – wszyscy debatowali co robić, a Modzelewski czym prędzej wziął prysznic – jako jedyny wiedział, że następna taka okazja za tydzień, a w tym momencie i tak za wiele nie zdziałają.

Najlepsza część dla mnie to rozdziały końcowe, czyli od 1989 r. – przede wszystkim ze właśnie trwa dyskusja czy nie można było inaczej, czy owoce przemiany nie można było dystrybuować od początku bardziej równościowo? Czy teraz – możemy jeszcze skorygować kurs i naprawić tamte błędy? Częsta narracja jest taka, ze po prostu byliśmy głupi, że w danym momencie nie dało się inaczej, że nie wiedzieliśmy. Otóż chyba wiedzieliśmy, nieraz przestrzegał nas o tym Kuroń i inni. Nie chcieliśmy słuchać – teraz płacimy za ten brak namysłu nad konsekwencjami. Wolność zaś bez równości i demokracji – oznacza tylko wolność dla wielkiego kapitału i dla najbogatszych. Dziś musimy walczyć o pełen pakiet. By powstrzymać niewyobrażalne.

Ciekawa książka, zmusza do refleksji, dla mnie mimo wszystko zbyt rozgadana. Wymaga jednak orientacji w najnowszej historii Polski. Warto ją przeczytać, to z tych wydarzeń wynosimy naszą teraźniejszość.

Rozliczenie się opozycjonisty z historią swojego kraju i własną.
To ważna książka, Karol Modzelewski, legenda opozycji, jeden z tych o których bez zażenowania można powiedzieć, że wiódł nas wszystkich do wolności, choć najczęściej działał nieomal samotnie, lub w bardzo niewielkiej grupce. Większość Nie była zainteresowana udziałem w tej walce, bała się, albo żyła swoim...