"Miał gwałtowny kilkakrotny wytrysk w ustach kochanki. Ona przyjęła do ust całe jego nasienie..."
"Starszy brat i wujek... Dotykali mnie tam, kazali sobie lizać fiutki..."
/710 i 749 w numeracji całości I tomu do 790/

Trzy tomy napisane w latach 2009-2010, a więc 15 lat po swoim apogeum gdy w latach 1994-5, stworzył swoje arcydzieło - "Kronikę ptaka nakrętacza". Jego wysublimowane pisarstwo dostępne dla nielicznych, ustąpiło książce akcji i pornografii, zapewniającej dużą popularność i rzeszę niewybrednych czytelników.

Boleję nad tym, że tak wychwalany przeze mnie Murakami, uległ amerykańskiej modzie, która nastała po upadku pruderii wynikającej z protestanckiego purytanizmu, wskutek czego tamtejsi "literaci" nurzają się w prostackim, wulgarnym seksie, jak psy spuszczone z łańcucha. Proszę porównać literaturę amerykańską do schyłku XX wieku z obecną i pamiętać, że nawet "Lolity", tak niewinnej w zestawieniu z obecnie panoszącym się rynsztokiem, Nabokov nie mógł wydać w Stanach, lecz "umyślni" przemycali ją z Paryża.

Książka jest zdominowana przez trzy słowa: PENIS, ŁECHTACZKA i WYTRYSK. Szczęśliwie część tych pornograficznych scen jest tak absurdalna bądż zbędna, że wywołuje u mnie tylko uśmiech politowania. Prawie na początku, bo w rozdziale III, mamy całkowicie ZBĘDNĄ scenę wzajemnej masturbacji dwóch siedemnastolatek, którą autor kończy refleksją:

"..Wiatr wędruje po zielonych łąkach Czech".

Jak tu nie mieć poczucia absurdu? Bo co on chce od naszych sąsiadów Pepiczków? Domyślam się, bo to Janacek skomponował istotną w powieści sinfoniettę, tylko czy młode onanistki o tym wiedziały?
Kończy zaś I tom sceną poważnej rozmowy kochanków w trakcie której o 10 lat starsza kobieta nie przestaje się bawić penisem Tenga, jakby to miało cokolwiek wspólnego z tematem rozmowy. Ale, to "małe piwo przed śniadaniem", jak mawiał cieć w serialu "Dom", tzn do tematu wrócimy.

Dwie równoległe akcje: rozdziały nieparzyste dotyczą kobiety, a parzyste - mężczyzny. To "na przemian", to kontynuacja pomysłu zastosowanego w "Końcu i świata i hard-boiled Wonderland". Co ich łączy? Alienacja ciągnąca się od dzieciństwa, samotność oraz brak stabilizacji życiowej. Autor znowu kładzie nacisk na seks; ona, do 26 roku życia, dziewica, dzisiaj uprawiająca orgiastyczny seks z przygodnymi facetami, jak i systematycznie masturbująca się; on - seks co piątek z dużo starszą mężatką, w uprawianiu którego mamy elementy kompleksu Edypa oraz fetyszyzmu /wspominanie białej bielizny matki czy wąchanie piżamy, w której spała siedemnastolatka/

No i mocno wyeksploatowany już pomysł alternatywnych rzeczywistości: jedna 1984 roku, a druga z dwoma księżycami na niebie, umieszczona w 1Q84. Do tego "little people" wychodzący z gardła i sekta. I tu MURAKAMI PRZEKROCZYŁ UMOWNE GRANICE ETYCZNE. Bo pomysł GWAŁCENIA DZIESIĘCIOLETNICH DZIEWCZYNEK PRZED PIERWSZĄ MENSTRUACJĄ JEST CHORY, JEST PRZYPADKIEM KLINICZNYM, ERGO AUTOR WYMAGA LECZENIA.

Ale to nie wszystko. MURAKAMI ZATRACIŁ ZDOLNOŚĆ LOGICZNEGO MYŚLENIA. Bo zrównywanie Świadków Jehowy, których religia zabrania transfuzji krwi, z sektą, - tworem jego chorej wyobrażni - w której macice dzieci poddaje się totalnej destrukcji jest NADUŻYCIEM. Jeszcze krok i autor porówna sektę z Kościołem Katolickim, bo w nim zabrania się prezerwatyw, więc skazuje się biedne, młode panienki na HIVa i krętka bladego.

Dlaczego więc to czytam i, w dodatku, mam zamiar doczytać do końca III tomu ? Bo lubię Murakamiego, cenię poprzednie jego dzieła, a ponadto i ta jest napisana pod względem technicznym świetnie. I podobnie jak przy "Kodzie Leonarda da Vinci", przyznaję, że przy powierzchniowym odbiorze można dać i 10 gwiazdek, ale po wnikliwej analizie tylko PAŁĘ

"Miał gwałtowny kilkakrotny wytrysk w ustach kochanki. Ona przyjęła do ust całe jego nasienie..."
"Starszy brat i wujek... Dotykali mnie tam, kazali sobie lizać fiutki..."
/710 i 749 w numeracji całości I tomu do 790/

Trzy tomy napisane w latach 2009-2010, a więc 15 lat po swoim apogeum gdy w latach 1994-5, stworzył ...