Kai Meyer jest niemieckim pisarzem, którego książki napotkałam na półce bibliotecznej bardzo prędko. Trylogia o dziewczynie Merle, na którą wówczas natrafiłam bardzo mnie zaciekawiła, parę lat później sięgnęłam po serię "Siedem pieczęci" tego samego autora, którą znakomicie (i zbyt szybko) się czytało. Gdy ujrzałam inną książkę tego autora na bibliotecznej półce wiedziałam, że jeśli ją wypożyczę, czeka mnie kolejna niezwykła przygoda.

Siedemnastoletnia, zbuntowana Rosa Alcantara przylatuje na Sycylię, do ciotki Florindy. W samolocie siada niedaleko przystojnego Alessandro, który okazuje się być dziedzicem wrogiego klanu mafii. Rosa przeczuwa, że utrzymywanie kontaktu z Alessandrem skończy się źle, lecz wkrótce przebieg wypadków sprawia, że dwoje młodych musi ze sobą współpracować.

Czytając "Przebudzenie Arkadii" miałam nieodparte wrażenie, że autor pisał tę książkę bez żadnego planu. Nie sposób przewidzieć, co wydarzy się w kolejnym rozdziale, kto okaże się zdrajcą, kto przyjacielem. Kto zginie, z czyjej ręki, pazura, kła lub kuli.
Książka ta jest zbiorem mafijnych opowieści z wplecionym weń motywem fantastycznym. Połączenie owo wydaje mi się doprawdy dziwne i przez większą część lektury miałam wrażenie, że oba motywy ze sobą nie współgrają. Mimo tego "Przebudzenie Arkadii" było ciekawą i przyjemną lekturą. Nie wzbudziła we mnie wielkich emocji, może w kolejnych tomach się to zmieni.

Kai Meyer jest niemieckim pisarzem, którego książki napotkałam na półce bibliotecznej bardzo prędko. Trylogia o dziewczynie Merle, na którą wówczas natrafiłam bardzo mnie zaciekawiła, parę lat później sięgnęłam po serię "Siedem pieczęci" tego samego autora, którą znakomicie (i zbyt szybko) się czytało. Gdy ujrzałam inną książkę tego autora na bibliotecznej półce wiedziałam,...