Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Życie jest niesprawiedliwe, a śmierć to prawdziwa dziwka.

- Moje miejsce przy oknie, więc i moja żaluzja.
- Co za bzdura. Przecież okno nie należy do Pani miejsca.
- A chmury do pana programu rozrywkowego.

-Będę, kiedy nadejdzie czas.
-Jaki czas?
-Kiedy przestaniesz patrzeć na ludzi, jakby właśnie wypowiedzieli ci wojnę. I kiedy zauważysz - wskazał ręką za przepaść, że niektóre rzeczy wyglądają na koniec świata, ale po drugiej stronie życie toczy się dalej. Być może potrzeba tylko dostatecznie dużego kroku, żeby się tam dostać.

- To śmieszne! - odparł mężczyzna, nie patrząc Rosie w twarz. (...) - Dopiero będzie śmiesznie - powiedziała Rosa uspokajająco. - Bez obaw.

Baby-książka. Była maleńka, mniejsza od pudełka papierosów, w skórzanej oprawie, z pożółkłymi krawędziami kartek. - Ma przynajmniej tę zaletę, że przez całe życie pozostaje śliczna - powiedział. - I nie wrzeszczy.

- Miałam tam obłędnie drogie ciuchy. - Przeciągnęła dłońmi po starej spódniczce siostry, którą nosiła od dwóch lat. Stewardesa wykrzywiła usta, jej broda zmarszczyła się. Wyglądała jak pestka wiśni.
- Mamy ekspertów, którzy mogą to ustalić. - I niemal z rozkoszą dodała: - Na podstawie tego, co z nich zostało.