Twórczość Agnieszki Lingas-Łoniewskiej poznałam przy okazji powieści „W szpilkach od Manolo”, która mnie całkowicie urzekła i oczarowała. Już od pierwszych stron zrozumiałam fenomen pisarki, którą zachwycają się moje koleżanki i rzesze czytelniczek w całym kraju. Przystępując do lektury jej najnowszej powieści liczyłam na równie fajną, zabawną i emocjonującą przygodę. Niestety „Obrońca nocy” okazał się dla mnie ogromnym rozczarowaniem....

Melisa Mallory jest dziennikarką śledczą. I to piekielnie dobrą dziennikarką, która nie boi się ryzyka i zawsze jest na miejscu wydarzeń. Miasto Aniołów nie jest ani bezpieczne, ani anielskie. Policja ma co robić, a Mel ma o czym pisać. Szczególnie, że od jakiegoś czasu na straży miasta stoi samozwańczy Nocy Łowca, który bywa brutalny, ale za to jest skuteczny w walce ze złem i przestępczością. Pewnego dnia drogi dziewczyny i Łowcy krzyżują się. Jakby problemów było mało gazeta, w której pracuje bohaterka zostaje wykupiona przez Maseratti Enterprises, a właściciel firmy próbuje odebrać Melisie wyłączność na artykuł, nad którym dziennikarka pracuje od sześciu miesięcy…

Melisa jest oryginalną indywidualistką, która ma swój styl i uwielbia kolorowe skarpetki. Kobieta przeszła sporo w swoim życiu, ale to tylko ukształtowało jej charakter. Niestety jej słabość do mężczyzn uwielbiających kontrolę zepsuła wszystko. Początkowo dziennikarka miała osobowość, ale związek z Jamesem zrobił z niej mdłą i przeciętną dziewczynę. Melisa porzuciła swój styl na rzecz krótkich sukienek i butków na obcasie. Kiedy dostała paczkę, w której znalazła sukienkę i nowe obuwie (już przymknę oko na najbardziej oklepany motyw z możliwych), to miałam ochotę krzyczeć do niej, żeby uciekała gdzie pieprz rośnie, bo ukochany już zaczyna ją kontrolować i pakować w złocone ramy. Z kolei James Maseratti to takie połączenie Batmana i Iron Mana. Ma swoje tajemnice, jest nieprzyzwoicie bogaty, oszałamiająco przystojny i obrzydliwie pewny siebie. Twardziel. Ale jego urok szybko pryska, bo facet tak jojczy o miłości, że w końcu miałam ochotę trzasnąć go w twarz, żeby się opamiętał. W pewnym momencie naprawdę miałam go już dość.
On o niej: „Była niesamowita. I okropnie upierdliwa. Najchętniej złapałbym ją wpół, przerzucił sobie przez ramię, zawiózł z powrotem do domu i dał kilka klapsów w jej śliczny tyłeczek. No… ale wiedząc, jak zaczynam na nią reagować, mogłoby to się skończyć zupełnie inaczej. Okropnie mnie dzisiaj wkurzyła. Była uparta, nieznośna, pewna siebie i nieodpowiedzialna. A jednocześnie taka słodka, że musiałem siłą woli powstrzymywać się od chęci zmiażdżenia jej warg swoimi. Nie mogłem sobie pozwolić na coś takiego. Nie teraz.” I to myśli facet..

Przeczytałam kilka bardzo pozytywnych recenzji na temat książki i z każda kolejną brew unosiła mi się coraz wyżej ze zdziwienia. Osobiście nie odnalazłam niczego zachwycającego, emocjonującego, wspaniałego ani tajemniczego, co inne dziewczyny dostrzegły w „Obrońcy nocy”. Szkoda, bo naprawdę się starałam! Komiksowa opowieść jest za mało fantastyczna, a motyw superbohatera słabo wykreowany, wątek miłosny wyjątkowo irytujący, sceny erotyczne raczej zabawne, niż podniecające, a to ciągłe marudzenie o uczuciach mdłe i denerwujące. Doceniam pomysł, wątek kryminalno-sensacyjny, Lucky i Dreyera (taki komisarz Gordon z Gotham), ale to jednak wciąż za mało. Do tego co kilka stron dialog zaczyna się od słów „Jezu” i „Boże”, a bohaterowie na siebie „burknęli” lub „mruknęli”. Wyjątkowo irytujące powtórzenia, a chciałoby się, żeby pracownicy prestiżowego czasopisma i rekiny biznesu używali nieco bardziej wyrafinowanego języka. Ogólnie rozmowy są jakieś sztuczne i cały czas coś mi w nich zgrzytało.

Dla mnie „Obrońca nocy” to totalne nieporozumienie. A szkoda, bo znając możliwości Agnieszki Lingas-Łoniewskiej oczekiwałam świetnej powieści na wysokim poziomie. Przed totalną katastrofą całość ratuje jedynie poczucie humoru i lekki styl autorki. Zdecydowanie nie polecam.

Twórczość Agnieszki Lingas-Łoniewskiej poznałam przy okazji powieści „W szpilkach od Manolo”, która mnie całkowicie urzekła i oczarowała. Już od pierwszych stron zrozumiałam fenomen pisarki, którą zachwycają się moje koleżanki i rzesze czytelniczek w całym kraju. Przystępując do lektury jej najnowszej powieści liczyłam na równie fajną, zabawną i emocjonującą przygodę....