" - Co się z tobą działo? (...) Powiedziałeś, że idziesz się przejść! Jaki spacer trwa sześć godzin?!
- Długi?"

"Miasto Szkła" to już kolejna część "Darów Anioła", którą pochłonęłam jednym tchem. Tym razem wejście w wir przygód Jace'a i Clary nie sprawił mi żadnej trudności. Dopiero wyjście z niego, gdy musiałam odłożyć książkę na półkę okazało się kłopotliwe - zawiłości fabuły i tajemnice bohaterów cały czas siedziały mi w głowie ;)

W trzecim tomie serii Jace'owi i Clary przyjdzie się zmierzyć z wieloma przeciwnościami. Znaczna część akcji rozgrywa się w Idrysie - państwie Nocnych Łowców. Cassandra Clare popisała się umiejętnościami i tę piękną krainę opisała bardzo obrazowo - chwilami miałam wrażenie, że wszystko staje mi przed oczami. Szkoda, że w książce nie pojawiło się więcej opisów tego cudownego miejsca - z moimi podróżniczymi zamiłowaniami mogłabym czytać je bez końca ;)

Autorka w tej części skupiła się na walce dobra ze złem. Czyli Jace, Clary, Luke oraz inni Podziemni i Nocni Łowcy kontra Valentine. Co prawda samej walki, w rozumieniu "stoczonych bitew", było niewiele. Oba ataki demonów, były opisane trochę po macoszemu, pominięte. Najwięcej było tu innego rodzaju zmagać - zmagań ze samym sobą, ze swoimi uczuciami, które nie zawsze były właściwe, oraz prawdziwej walki, którą była decyzja, kogo powinniśmy uznać za naszą prawdziwą rodzinę, przyjaciół, komu mogliśmy zaufać, a komu nie. Bo tutaj wcale to nie było takie oczywiste...

"Ludzie nie rodzą się dobrzy albo źli. Rodzą się z pewnymi skłonnościami, ale liczy się sposów, w jaki żyją. I to, jakich ludzi poznają."

W tej części wiele głównych postaci - jak nie wszystkie - przeszły pewną przemianę. Niektórzy na lepsze, a inni nie do końca.

Clary, która na początku wydawała mi się dziewczyną inteligentną, samodzielną i silną, trochę się zmieniła. Jej impulsywność nie znikła, ale mam wrażenie, że stała się dużo bardziej lekkomyślna. Miałam też takie momenty, że udało mi się przewidzieć jak dalej rozwinie się akcja i denerwowało mnie lekko, że przez następne sto stron krzyczałam w duchu: "Clary, Jace! To oczywiste... Domyślcie się wreszcie!". Z drugiej strony od zakończenia pierwszego tomu, wierzyłam głęboko w takie rozwinięcie się akcji i gdy tylko nadarzyła się okazja, uczepiłam się małego szczególiku i wiwatowałam: "To musi być prawda! Tak! Tak! Tak!" :)

Jace na samym początku był zamkniętym w sobie, zranionym i ukrywającym uczucia chłopcem. Delikatne i wrażliwe wnętrze krył pod powłoką silnego i niewzruszonego Nocnego Łowcy. Dopiero miłość jaką darzył Clary otworzyła go. Stał się zupełnie inną osobą i muszę przyznać, że polubiłam tę jego wrażliwą wersję. Szkoda, że w między czasie uciekło trochę jego poczucia humoru...

Alec i Isabelle tak jakby zamienili się rolami. Isabelle pokazała swoją wrażliwą stronę, dzięki czemu wreszcie udało mi się całym sercem ją pokochać :) A Alec, cóż tu dużo mówić, uwielbiam gejów :) Szkoda, że autorka potraktowała trochę po macoszemu wątek Aleca i Magnusa... Bo o nich mogłabym czytać bez końca. Mam nadzieję, że w następnych częściach zostanie im poświęcone trochę więcej stron.

"-Twoje miasto zostało zaatakowane. Czary ochronne przestały działać, ulice roją się od demonów, a ty chcesz wiedzieć, dlaczego nie zadzwoniłem?
Alec zacisnął zęby.
- Tak, chce wiedzieć, dlaczego do mnie nie zadzwoniłeś.
(..) - Jesteś idiotą.
- To dlatego do mnie nie zadzwoniłeś? Bo jestem idiotą?"

Muszę powiedzieć, że trudno mi oceniać każdą część oddzielnie, gdyż odbieram je jak jedną spójną całość. Chwilami nie mam pojęcia, w której części jakieś zdarzenie miało miejsce. Uważam jednak, że to zdecydowany plus w tym przypadku. Autorka wyszła z granic konkretnych tomów, wciągając nas w jedną niesamowicie wciągającą historię.

Bardzo mi się podoba cała ta seria, pomysł na fabułę, bohaterowie, plastyczny i prosty język autorki... Dlatego trudno mi się ocenia kolejne części - bo nie ma się do czego przyczepić :) Pani Clare cały czas trzyma poziom i mam nadzieję, że w kolejnych tomach się to nie zmieni. Liczę, że moja przygoda z Jace'm, Clary i resztą nadal będzie tak przyjemna. Teraz wystarczy mi tylko czekać na 21 sierpnia - premierę filmu. Mam nadzieję, że przyłożyli się i ekranizacja będzie równie ciekawa jak książka :)

"Kocham cię. Będę cię kochał do dnia, w którym umrę. A jeśli po tym jest jakieś życie, to wtedy też będę cię kochał."

Jak już pewnie się domyśleliście po przeczytaniu mojej opinii - polecam "Miasto Szkła" i dwa poprzednie tomy całym sercem :) Ja robię sobie teraz parę tygodni przerwy od twórczości pani Clare. Zabieram się za resztę mojego stosiku z tego miesiąca, a po czwarty tom serii sięgnę we wrześniu :)

" - Co się z tobą działo? (...) Powiedziałeś, że idziesz się przejść! Jaki spacer trwa sześć godzin?!
- Długi?"

"Miasto Szkła" to już kolejna część "Darów Anioła", którą pochłonęłam jednym tchem. Tym razem wejście w wir przygód Jace'a i Clary nie sprawił mi żadnej trudności. Dopiero wyjście z niego, gdy musiałam odłożyć książkę na półkę okazało się kłopotliwe - zawiłości...