Pani Maria Nurowska słynie z pisania smutnych książek i muszę przyznać, że wychodzi jej to, jak mało komu.
Przerażająca historia kobiety - Anny Bołtuć i jej córki - Ewy. Relacja obu Pań niekorzystnie wpływa na syna Ewy - małoletniego Antka. Ewa tak naprawdę kocha dziecko, ale nie potrafi się nim do końca zająć i rolę matki drugoplanowej przejmuje babcia - Anna, świadoma macierzyństwa, a może chęci wynagrodzenia córce zaniedbań jakie poczyniła wobec niej? Tylko czy można było od zgwałconej kobiety wymagać lepszej opieki?
Jako piętnastoletnia dziewczyna wylądowała na Syberii, została zgwałcona przez potwora, którego gorzkim owocem stała się Ewa.
(Nie od dziś wiadomo, że naszym dzieciom więcej serca okazują dziadkowie, bo mają na to czas, a nam wiecznie go brakuje). Swoje niedociągnięcia w wychowaniu córki chce podarować wnukowi, czy to takie złe? Czy to dziecko musi ponieść wychowawczą klęskę, która będzie przekazywana z pokolenia na pokolenie? Bulimia z którą zmaga się Ewa powoduje wiele łez, krzyku i wołania o ratunek. Choroba ta tak naprawdę nie wiadomo skąd się pojawiła? Czy jest dalszym etapem przeszłości, wspomnień? Wszystkiemu stara się zaradzić terapeuta, czy mu się udało?, sami przeczytajcie. W tym trójkącie jest jeszcze ktoś. Jurij Pawłowicz, dużo starszy od Anny współcześnie mówiąc - kolega z pracy, którego Anna kocha i można powiedzieć, że jest od niego uzależniona. Jurij ma żonę i dwóch synów, ale o nich mało w tej książce. Fabuła skupia się bardziej na Juriju jako kochanku Anny, nie jako mężu swojej żony czy ojcu dla swoich synów.
Przygnębienie jakie odczuwam po przeczytaniu tekstu uzmysławia mi, że muszę sięgnąć po coś lżejszego, weselszego; co nie zmienia faktu, że jestem pod ogromnym wrażeniem bogactwa przedstawionej historii. Czasy były bardzo ciężkie i bolesne, kto zna choć namiastkę łagrów, zniewolenia ludzi, niesprawiedliwości i rozpaczy ten rozpozna smak goryczy tej opowieści.

Pani Maria Nurowska słynie z pisania smutnych książek i muszę przyznać, że wychodzi jej to, jak mało komu.
Przerażająca historia kobiety - Anny Bołtuć i jej córki - Ewy. Relacja obu Pań niekorzystnie wpływa na syna Ewy - małoletniego Antka. Ewa tak naprawdę kocha dziecko, ale nie potrafi się nim do końca zająć i rolę matki drugoplanowej przejmuje babcia - Anna, świadoma...