Nie wierzę. W końcu napisałam dość obszerną i emocjonalną recenzję i ją SKASOWAŁAM! :( Nie mam siły. Ta seria wzbudza we mnie masę emocji i podchodzę do niej bardzo osobiście- chyba ze względu na podobieństwo charakterów między mną i Sage, no i bezwarunkową miłością do Adriana. Jeżeli ktoś nie chce czytać SPOILERÓW, niech ominie tę recenzję- nie wiem, co mi ślina na klawiaturę przyniesie ;)




SYNDRIAN! Nareszcie. Nie cierpię Cię, Richelle. ZOEY, seriously?! W takim momencie. Dzięki Ci Boże, że seria będzie się składać z 6 części, bo bym padła na zawał. Czego najbardziej się obawiałam po tej książce to trójkąt Adrian-Sydney-Marcus. Ufff, nic z tych rzeczy. Chociaż nie wiem, co byłoby gorsze- ten głupi trójkąt, czy ten ciągły opór Sage spowodowany konwenansami- miłość między największymi wgorami, cóż za nonsens! Przecież od miłości do nienawiści daleka droga . Całe szczęście, że dziewczyna ogarnęła siebie i swoje uczucia, bo chyba dawno w żadnej książce nie czekało się tyle na sensowny rozwój wątku miłosnego. Bałam się, że Adrian z tą swoją opanowaną Duchem duszą się w końcu znudzi. Na szczęście nic takiego nie ma miejsca. Ale obawiam się, że dużo problemów czeka moje gołąbeczki na drodze do pełni szczęścia- w końcu teraz muszą do swojej miłości przekonać resztę świata, a z Alchemikami lekko nie będzie. I do tego MAGIA- ponoć w następnej książce mamy się dowiedzieć więcej o krwi Sydney. I tu może być ciekawie. Może matka Sage pochodzi z rodziny czarownic, hmmmm... :D

Ech, nie jestem w stanie napisać nic składnego i logicznego, gdy mowa o książkach Richelle. Jak wspomniałam wyżej, podchodzę do nich zbyt osobiście.

Ale na koniec muszę się z Wami podzielić pewną smutną nowiną, ponieważ Adrian&Sage zdetronizowali u mnie Rose&Dimitria/(Dimitriego?). Ponieważ jak Bielikova kocham prawie na równi z Adrianem (mam słabość do zagubionych, wrażliwych chłopców), to Rose wypada blado na the Sydney. Kocham Rose w VA, ale momentami wydaje mi się zbyt dziecinna (rozumiem, że każdy wiek ma swoje prawa, ale przeżyła w swoim życiu tyle, że powinna dojrzeć... i tego mi trochę u niej zabrakło).

Na razie to tyle, jeśli chodzi o moje przemyślenia. Mam nadzieję, że Was nie zanudziłam ;)

KEEP CALM AND WAIT FOR THE FIERY HEART! :)

xoxo, Ela ;)

Nie wierzę. W końcu napisałam dość obszerną i emocjonalną recenzję i ją SKASOWAŁAM! :( Nie mam siły. Ta seria wzbudza we mnie masę emocji i podchodzę do niej bardzo osobiście- chyba ze względu na podobieństwo charakterów między mną i Sage, no i bezwarunkową miłością do Adriana. Jeżeli ktoś nie chce czytać SPOILERÓW, niech ominie tę recenzję- nie wiem, co mi ślina na...