Świetna! Polecam.

Świetna! Polecam.

Kocham te serię po prostu

Kocham te serię po prostu

YOOOOOOOO

YOOOOOOOO

4 tom zaczyna się , gdy ekipa bez Percy’go i Annabeth kontynuuję podróż , a w tej samej chwili Percy i Annabeth ciągle spadają w głąb Tartaru i dziewczyna w pewnym momencie mówi chłopakowi , że go kocha(Nie chcę umrzeć nie wypowiadając tych słów) , ale w ostatniej chwili ratuję ich to , że na dnie jest trochę wody i dzięki temu Percy odzyskuję siłę i nie giną. A po odpoczęciu zaczynają iść przez Tartar i mają zamiar dotrzeć do wrót śmierci by Je zamknąć i spotkać się z przyjaciółmi , ale po drodze mają spotkanie z kilkoma potworami i Percy zostaję poważnie ranny. I spotykają na swojej drodze dobrego Tytana(Bob) , który im pomaga i rusza wraz z Nimi. A w tej samej chwili Jason ma sen , gdzie widzi jak Reyna , Oktawian i inni Rzymianie spotykają się z Rachel i Groverem i Rachel przekazuję komendantce list od Annabeth i wyjaśnia , że wpadli do Tartaru i w tym liście Annabeth prosi Reyne by dostarczyła posąg Ateny do Obozu Greków i to zakopie topór wojenny i Oktawian oczywiście się nie zgadza , ale Reyna tak , ale dodaję , że nie zapomniała o tym , że Leo zaatakował ich obóz i musi dość do zemsty. Następnie chłopak się budzi i mówi o tym reszcie , a w tym samym czasie Percy , Annabeth i Bob docierają do olbrzyma i ten uzdrawia Percy’go , a także daję bohaterom pożywienie na drogę , a gdy Annabeth proponuję by poszedł z Nimi i również wyszedł do świata śmiertelników ten odmawia mówiąc , że nie może sprzeciwić się przeznaczeniu. A tymczasem Jason i Nico mają spotkanie z Bogiem miłości i Nico musi wyznać przed nim swoje uczucia i wyznaję , że uciekł z Obozu Herosów , bo zakochał się w Percy’m i dzięki temu wyznaniu Bóg miłości im odpuszcza i mogą ruszać dalej. A w Tartarze Annabeth i Percy spotykają na swojej drodze Boginię Udrękę , a także samą ciemność , ale pokonują Je i idą dalej wraz z Bobem. A w drugiej ekipie Nico mówi Jasonowi , bo tylko On zna Jego sekret i , że pomoże im z wrotami śmierci , ale potem odejdzie na zawsze. I po chwili bohaterowie są już prawie na miejscu i ku swojemu przerażeniu widzą , że z wrót śmierci wychodzi coraz więcej potworów , a w tej samej chwili Percy , Annabeth i Bob docierają do wrót , które są strzeżone przez krewniaków Boba , ale ten ich zdradza i pomaga bohaterom i , gdy Percy i Annabeth już mają przejść do świata śmiertelników niespodziewanie staję przed Nim sam Tartar , który chcę osobiście zabić Percy’go i nagle Bob zaczyna ich bronić mimo , że nie ma szans z Bogiem i mówi bohaterom by go zostawili i uciekali , ale Ci nie potrafią tego zrobić i mimo , że wiedzą , że zginą biegną by pomóc Bobowi , ale niespodziewanie zjawia się olbrzym , który im wcześniej pomógł i mówi Annabeth , że sam wybiera swoje przeznaczenie i po tych słowach rzuca się na Tartara , a ranny Bob podchodzi do bohaterów i mówi im by uciekali do świata śmiertelników , a On przytrzyma przycisk od wrót i dzięki temu wyjdą , a potem Je zamknie by potwory nie wyszły i mimo , że bohaterowie nie chcą ich zostawiać nie mają wyjścia i Annabeth mówi Bobowi , że Ona i Percy nigdy ich nie zapomną i opowiedzą swoim dzieciom o nich , a Bob głaszcze Ją po włosach i bohaterowie wychodzą na powierzchnie i spotykają resztę przyjaciół i walczą z potworami , a gdy wygrywają zjawia się Reyna i mówi , że zabierze posąg do Greków , a Nico mówi , że pójdzie z Nią i Hedge również z Nimi rusza i bohaterowie się żegnają i rozdzielają , a reszta ekipy kieruję się do Aten na ostateczną wojnę z Gają. I tak się kończy przedostatni tom. I znów jest super. A najbardziej mi się podobała wędrówka Annabeth i Percy’go przez Tartar. I w końcu było ich dużo. Tak samo fantastyczna była scena na początku jak spadali i Annabeth wyznała mu miłość. A jeśli chodzi o samą wędrówkę to czasem czułem jakbym tam z nimi był. Polubiłem również Boba i Olbrzyma. Szkoda , że pewnie zginęli w walce z Tartarem. Choć super by było jakby przetrwali. No i super była konfrontacja z Ciemnością. A także z Bogiem Miłości. I zaskoczyło mnie również , że Nico był/jest zakochany w Percy’m. A także to , że Reyna ostatecznie zgodziła się im pomóc i wraz z Nico i Hedge ruszyła do obozu Herosów mimo , że Oktawian oskarżył Ją o zdradę. Ciekawe co się wydarzy w ostatnim tomie

4 tom zaczyna się , gdy ekipa bez Percy’go i Annabeth kontynuuję podróż , a w tej samej chwili Percy i Annabeth ciągle spadają w głąb Tartaru i dziewczyna w pewnym momencie mówi chłopakowi , że go kocha(Nie chcę umrzeć nie wypowiadając tych słów) , ale w ostatniej chwili ratuję ich to , że na dnie jest trochę wody i dzięki temu Percy odzyskuję siłę i nie giną. A po...

„Dom Hadesa” to czwarty tom mojej nowej, ogromnej miłości, czyli młodzieżowej serii fantastycznej „Olimpijscy Herosi” autorstwa Rick Riordana, która oparta jest na mitologii rzymskiej i greckiej.

W tym tomie nasi bohaterowie muszą się zmierzyć z kolejnymi niebezpieczeństwami, które stoją na ich drodze, aby dotrzeć do miejsca, w którym krwiożercza Matka Ziemia Gaja ma w planach się odrodzić. Pewna część tej drogi prowadzi nawet przez przerażający Tartar..

Kolejny tom będzie tomem ostatnim i już się boję tego, jak bardzo złamie mi on serce. Przywiązałam się tu dosłownie do WSZYSTKICH bohaterów, a jest ich wielu i każdy ich wzlot i upadek niezwykle mnie poruszają. Seria „Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy”, którą czyta się przed „Olimpijskimi Herosami” była dobra, ale w ogóle nie przygotowała mnie na to, że jej kontynuacja totalnie skradnie moje serce. Ogromnie się cieszę, że taki mocny ulubieniec mi się trafił w tym roku już! Książki Riordana to moje ogromne odkrycie!❤️
https://www.instagram.com/p/C3r60zatqsr/

„Dom Hadesa” to czwarty tom mojej nowej, ogromnej miłości, czyli młodzieżowej serii fantastycznej „Olimpijscy Herosi” autorstwa Rick Riordana, która oparta jest na mitologii rzymskiej i greckiej.

W tym tomie nasi bohaterowie muszą się zmierzyć z kolejnymi niebezpieczeństwami, które stoją na ich drodze, aby dotrzeć do miejsca, w którym krwiożercza Matka Ziemia Gaja ma w...

Mojemu braciakowi się podobała i dał 8/10

Mojemu braciakowi się podobała i dał 8/10

Kolejna na prawdę dobrze napisana książka. Dalsze losy bohaterów zaprowadzają ich (przynajmniej niektórych) w miejsca, których nikt przy zdrowych zmysłach nie chciał by oglądać na własne oczy. Oczywiście dają sobie radę i są gotowi pójść dalej, byle zrealizować założenia misji do samego końca.
Mimo tej swoistej prostoty, zarówno dylematy jakie noszą w sobie, jak i decyzje które muszą podejmować, emocje które nimi targają, w opisie autora wypadają plastycznie i autentycznie, co sprawia, że dobrze się to czyta.

Kolejna na prawdę dobrze napisana książka. Dalsze losy bohaterów zaprowadzają ich (przynajmniej niektórych) w miejsca, których nikt przy zdrowych zmysłach nie chciał by oglądać na własne oczy. Oczywiście dają sobie radę i są gotowi pójść dalej, byle zrealizować założenia misji do samego końca.
Mimo tej swoistej prostoty, zarówno dylematy jakie noszą w sobie, jak i decyzje...

Do tej pory dość mizernie mi szło czytanie Olimpijskich Herosów (w porównaniu z pierwszą serią o Percym Jacksonie),jednak chyba mogę stwierdzić, że "Dom Hadesa" to, jak do tej pory, moja ulubiona część serii.
Jak to u wujka Ricka, książka przepakowana akcją i postaciami, z którymi po pierwszych trzech tomach zdążyłam się już zżyć. W tej części poznajemy naszych bohaterów jeszcze lepiej. Zwłaszcza Nico Di Angelo, którego storyline w "Domu Hadesa" jest moim zdaniem po prostu majstersztykiem (albo po prostu lubię queerowy angst...) W każdym razie spotkanie Nica i Jasona z Erosem/Kupidynem jest jednym z moich ulubionych momentów i uważam, że zostało to ciekawie przedstawione (we love our ally, Jason). Poza tym, te kilka rozdziałów, w których Leo trafia na Ogygię i spotyka Kalipso uważam za równie świetne. Złośliwe przekomarzanki tych dwojga doprowadziły do powstania tak zgranej i dość niespodziewanej drużyny, że gdy nadszedł czas pożegnania, z bólem serca przewracałam kolejną stronę (Riordan mógłby już dać na moment spokój Leonowi, który wystarczająco się nacierpiał).
No i oczywiście cała podróż Percy'ego i Annabeth przez Tartar. Nawet nie wyobrażam sobie, jak to było skończyć "Znak Ateny", (kiedy to oboje bohaterów wpada do Podziemia) i czekać tak długo na kolejny tom, żeby wiedzieć, czy w ogóle przeżyli. No ale oczywiście, że przeżyli, skoro jest Annabeth, przechowująca wszystkie komórki mózgowe tego duetu.
Jednym z momentów, który sprawił, że naprawdę zaśmiałam się na głos jest fragment, w którym Leo - myśląc, że to gigant Klytios przemawia do niego głosem ukrytej obok we mgle Pazyfae - stwierdza: "Wiesz, Klytiosie... jak na takiego wielkiego faceta, masz piękny głos."
Jeśli kogoś nie wciągnęła seria Olimpijskich Herosów, to warto przebrnąć chociażby do "Domu Hadesa", by na nowo wkręcić się w groteskowy, pełen półbogów i żarcików w nieodpowiednich momentach świat Ricka Riordana.

Do tej pory dość mizernie mi szło czytanie Olimpijskich Herosów (w porównaniu z pierwszą serią o Percym Jacksonie),jednak chyba mogę stwierdzić, że "Dom Hadesa" to, jak do tej pory, moja ulubiona część serii.
Jak to u wujka Ricka, książka przepakowana akcją i postaciami, z którymi po pierwszych trzech tomach zdążyłam się już zżyć. W tej części poznajemy naszych bohaterów...

ta część sprawiła, że mogłam płakać przez długie godziny, ale nadal mogę powiedzieć, że strasznie mi się podobało

ta część sprawiła, że mogłam płakać przez długie godziny, ale nadal mogę powiedzieć, że strasznie mi się podobało

Nie da się opisać słowami tego jak bardzo kocham tą książkę

Nie da się opisać słowami tego jak bardzo kocham tą książkę