Mam mieszane uczucia co do książki. Z jednej strony nie mam się do czego doczepić, z drugiej: tak bardzo odbiega od tych przygodówek, które czytałam do tej pory. Przede wszystkim jej bohaterowie to ludzie - krwawiący, mylący się, nie będący w stanie czegoś zrobić. Żadne cudowne ozdrowienia i nadludzkie siły. To jest piękne!
Podobało mi się również osadzenie fabuły w epoce rozwoju Ameryki i konsekwentne trzymanie się wyznaczonych ram czasowych. Bez udziwnień, udoskonaleń, szalonych wynalazków. Wszystko w 100% racjonalne oraz prawdopodobne. I jednocześnie tak bardzo długotrwałe. Dopiero po tej książce zdałam sobie sprawę z prostej oczywistości, że kiedyś faktycznie trwało to tak długo. Przemierzanie kontynentu, brak komunikacji.. Jedyny zgrzyt to sama budowa odcinka Cascade. Bo o ile śledztwo trwało rozsądną ilość czasu, o tyle ogarnięcie torów, tunelu i mostu było błyskawiczne!
Co do bohaterów: Od razu pokochałam Archibalda Abbota IV. Niech mu się wiedzie ;). Marion... mam jakieś dziwne przeczucia co do jej osoby. Może mylne, może nie - na szczęście jest tych 9 (albo i więcej?) części żeby się przekonać.
Autor ukazał tytułowego Zamachowca jako człowieka inteligentnego, przebiegłego, a także okrutnego. Jego przeciwnikiem był Isaac Bell: uparty detektyw Van Dorna. Praworządny, sprawiedliwy, sprytny, a jednocześnie taki zwyczajny. Nie jakiś superbohater o nadludzkich siłach, tylko człowiek, jakiego moglibyśmy poznać gdzieś tam w świecie.
Fajnie się czytało tę książkę. Choć czasem się dłużyła, a czasem pędziła jak ekspres - polecę ją z czystym sumieniem :)

Mam mieszane uczucia co do książki. Z jednej strony nie mam się do czego doczepić, z drugiej: tak bardzo odbiega od tych przygodówek, które czytałam do tej pory. Przede wszystkim jej bohaterowie to ludzie - krwawiący, mylący się, nie będący w stanie czegoś zrobić. Żadne cudowne ozdrowienia i nadludzkie siły. To jest piękne!
Podobało mi się również osadzenie fabuły w epoce...