Kolejna część Crossa za mną wraz z kolejną porcją zachwytów nad tym jaki to on nie jest super i w ogóle ;) Rzecz jasna, nie zabrakło zwrotów akcji, jak to w książkach potrafi nam zapodać pani Day. Ale to jest na plus. Na minus wliczam trójkąt tworzony przez Carego, Treya i Tatianę. No Chryste, ile można się decydować którą osobę się woli? Ano przepraszam, zapominam o tym, że Cary jest biseksualny i, że on najchętniej by chciał mieć przy sobie obydwie osoby, ale moim zdaniem tak się nie da. Wcześniej czy później którąś z tych osób zrani, a może nawet obydwie… Ja jestem jak najbardziej za tym by Cary i Trey zostali parą, a Tatianę wykopać, bo szczerze mnie irytuje ta laska :P Oczywiście, w tej części nie zabraknie znów scen erotycznych, godzenia się przez łóżko, będzie również kontynuowany wątek morderstwa Nathana. Ale i tak cały trzon tej książki (jak i pozostałych) opiera się nadal w większości na tym jak docierają do siebie nawzajem Gideon i Eva. Bo obydwoje mają swoją „złą” przeszłość i obydwoje muszą się z nią uporać ;) Na początku Cross był mroczny, miał to coś w sobie. Z każdym kolejnym tomem robił się z niego pantoflarz. I tak w trzecim tomie jest już tak pod urokiem Evy, że tylko ciągle ją wielbi, ciągle zerka na jej zdjęcia lub twierdzi, że trzeba ją zadowolić, bo przecież nie może być tak, że będzie po tym świecie stąpać niezadowolona. Co zadziwiające, z tego Crossa naprawdę musi być jurny samiec (a może buhaj?), że po jednym orgazmie zaraz ma ochotę znów kopulować z Evą. Tak się w ogóle da? Nie, to musi być fikcja. Należy też wspomnieć, że Eva też cały czas ma ochotę na seks i nawet okres jest temu przychylny, bo trwa tylko 1 dzień. No tak, niech Eva sobie poużywa! Jeśli już przy tym seksie jesteśmy, to wkurzało mnie niemiłosiernie jak autorka pisała, że Eva podkurcza place u nóg na samą myśl o Gideonie, o tym jak się rozbiera, jak się kąpie i Bóg wie co jeszcze tam wyprawia. Nie no, serio? Pierwszy raz słyszę o tym by ktoś podkurczał palce u stóp z podniecenia… I coś mi się wydaje, że było to bardziej irytujące niż czytanie w Greyu, prawie że na każdym kroku, że Ana rozpada się na milion kawałków albo te jej rozmowy z wewnętrzną boginią… No ludzie, kto takie rzeczy wymyśla? :P Tak poza seksem, Eva i Gideon próbują jakoś rozwijać swój związek, choć znów życie rzuca im masę problemów. Pojawiają się dziennikarka (niegdyż przez Gideona odrzucona), była kochanka Gideona - Corinne. Pojawia się także były kochanek Evy, który śpiewa w zespole i któremu się chyba wydaje, że wróci do Evy. Mimo tego wszystkiego Eva walczy o związek, choć często Gideon zamyka się w sobie i ją odpycha. Ona się nie poddaje. Co zadziwiające Gideon nawet podczas kłótni nie przestaje być słodki i po paru minutach już mówi komplementy pod adresem Evy.
Ogólnie książkę czyta się przyjemnie, podobnie jak poprzednie części. Oceniam ją na 7/10 za ten trójkąt w który się wpakował Cary (choć życzę mu jak najlepiej), za wartką akcję i ogólnie za przyjemną kreację głównych bohaterów i tych pobocznych. No i rzecz jasna za ten wątek kryminalny ;)

Kolejna część Crossa za mną wraz z kolejną porcją zachwytów nad tym jaki to on nie jest super i w ogóle ;) Rzecz jasna, nie zabrakło zwrotów akcji, jak to w książkach potrafi nam zapodać pani Day. Ale to jest na plus. Na minus wliczam trójkąt tworzony przez Carego, Treya i Tatianę. No Chryste, ile można się decydować którą osobę się woli? Ano przepraszam, zapominam o tym,...