Mam pewien kłopot z tą pozycją: postawę Autorki/Terapeutki wobec Czytelnika/Pacjenta. Po kilkunastu pierwszych stronach odniosłam wrażenie, że według Susan Forward tylko Susan Forward jest w stanie cierpiącą z powodu szantażu emocjonalnego duszę przeprowadzić bezpiecznie na drugi brzeg. Chwilami nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że stosuje ona nic innego, jak... szantaż emocjonalny.
Poza tym jednak znalazłam tam wiele mądrych zdań, których nigdzie wcześniej nie było (choć może to dlatego, że aż tak wielu poradników nie czytałam), np. o tym, by się nie samo-biczować za niepowodzenia na drodze do uleczenia. Niekiedy terapeuci zapominają powiedzieć o tym pacjentom, oczekując od nich szybkich rezultatów, które potwierdziłyby ich własne kompetencje. Tu na szczęście tego nie ma.
Kiedyś znajomy psycholog powiedział, że dobrą terapię poznaje się po tym, że po latach pacjent jest w stanie przypomnieć sobie z niej różne rzeczy i korzysta z nich jak z dobrze zaopatrzonej spiżarki. Książkę tę skończyłam czytać wczoraj - na ewentualny efekt trzeba więc poczekać dłużej:)

Mam pewien kłopot z tą pozycją: postawę Autorki/Terapeutki wobec Czytelnika/Pacjenta. Po kilkunastu pierwszych stronach odniosłam wrażenie, że według Susan Forward tylko Susan Forward jest w stanie cierpiącą z powodu szantażu emocjonalnego duszę przeprowadzić bezpiecznie na drugi brzeg. Chwilami nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że stosuje ona nic innego, jak... szantaż...