Nie ma nic bardziej uroczego niż zasłuchane dziecko w czytaną mu bajeczkę... Tak było w naszym przypadku, książeczka już od samego początku przypadła do gustu mojej córeczce (wydaje mi się, że ze względu na bajecznie kolorową okładkę i uśmiechnięte zwierzątka). Zapowiedziała od razu, że będziemy czytać ją na „dobranoc”. I tak wspólnie przemierzaliśmy przez 3 dni krainę rezolutnych zwierzątek.
Opowiastki to zbiór ośmiu historyjek, które muszę przyznać nie tylko nadają się dla małych uszu, z pewnością niejednemu dorosłemu dałyby do myślenia. Poznajemy malutką żabkę, która nieświadomie spełniła swoje największe marzenie. Przemiłą wiewiórkę dla której pojęcia szczęścia nabiera nowego wyrazu. Z kolei króliczek przypomina mi marudzące dziecko, które na koniec odkrywa, że jednak ‘nie ma to jak w domu”.
Opowiastki czyta się bardzo szybko, kolorowe ilustracje ubarwiają wyrazistośc puenty a tej nie brak w każdej historyjce. Dowiadujemy się, że to jak widzimy świat zależy od punktu widzenia nas samych, że odwagą czasami możemy zdziałać niesamowite rzeczy, wręcz absurdalne, że czasami dobrze jest nie wymagać zbyt wiele i cieszyć się tym co mamy, nawet jeśli jest nudno i monotonnie.
Autorka w delikatny, odpowiedni dla wieku dziecka sposób podeszła do problemu społecznych ludzi. Poprzez zabawne historyjki wytyka nasze ludzkie błędy, zachęca nas do zastanowienia się nad własnym nierzadko nieciekawym zachowaniem. Dzieci po przeczytaniu takiej opowiastki mają pole do popisu, można bowiem porozmawiać z nimi o przebiegu opowiadania, zachęcić do rozmowy o zaletach bycia dobrym, uczynnym, zadowolonym z siebie...
Czytając opowiastki Pani Joanny bawiłyśmy się doskonale, chłonąc jej ciepło i garść edukacyjnych przesłań czułam, że dotykamy tego co najważniejsze — człowieczeństwa. Jestem przekonana, że książeczka doskonale dopasowana do wieku dziecka, stanowi wzorzec jak powinno skłaniać się ciekawe dziecko do szukania lepszego ja, inspiruje do najwyższych wartości człowieka, ale oprócz tego sprawia radość i wywołuje wielobarwną tęczę emocji.
„Opowiastki dla małych uszu” to książeczka, która powinna znaleźć się w każdym przedszkolu, szkole, znaleźć swoje miejsce w dziale dziecięcym biblioteki, ale co najważniejsze książki tego typu zawierające tak wielki morał słów powinny być brane po uwagę zawsze przy zakupie na prezent, czy nawet do domowej biblioteczki. Uczulajmy wrażliwe uszy naszych dzieci na krzywdę, miłość i radość tak jak robi to J. Wachowiak, którą ogromnie pokochaliśmy.

Nie ma nic bardziej uroczego niż zasłuchane dziecko w czytaną mu bajeczkę... Tak było w naszym przypadku, książeczka już od samego początku przypadła do gustu mojej córeczce (wydaje mi się, że ze względu na bajecznie kolorową okładkę i uśmiechnięte zwierzątka). Zapowiedziała od razu, że będziemy czytać ją na „dobranoc”. I tak wspólnie przemierzaliśmy przez 3 dni krainę...