Książka chaotyczna, momentami nudna, ale postac Elżbiety ciekawa. Jest wiele krolewskich rodów, ale Windsorowie sa specyficzni. Tyle skandali co jest u nich to nigdzie nie ma. Ogólnie cała rodzina pokrecona od roku 1900 do dziś. Jest to twór sztucznie podtrzymywany. Po co? I jakie koszty dla podatnikow. Królowa matka wygladala na miła babunie. Nawet nie podejrzewałam, ze ma taki paskudny charakter. Po trupach do celu.

Książka chaotyczna, momentami nudna, ale postac Elżbiety ciekawa. Jest wiele krolewskich rodów, ale Windsorowie sa specyficzni. Tyle skandali co jest u nich to nigdzie nie ma. Ogólnie cała rodzina pokrecona od roku 1900 do dziś. Jest to twór sztucznie podtrzymywany. Po co? I jakie koszty dla podatnikow. Królowa matka wygladala na miła babunie. Nawet nie podejrzewałam, ze ma...

Sięgając po tę książkę, zwróciłam uwagę na podtytuł: „opowieść o najsilniejszej monarchini od czasów Kleopatry”. Czy coś przegapiłam? Jeśli najsilniejsza, to dlaczego nie słyszałam dotąd o jej dokonaniach? Spodziewałam się więc biografii jeśli nie gloryfikującej, to przybliżającej postać na miarę starożytnych wodzów i cesarzy.
O ile początek wydawał się stonowany, to w miarę rozwoju sytuacji, każda strona zaczęła ociekać jadem, tak, jakby przez sto lat gromadziła się nienawiść, która dopiero teraz może znaleźć ujście - i to ujście nie do zatrzymania. Autorka opiera się głównie na faktach i dokumentach, ale niejednokrotnie przytacza niepotwierdzone plotki - i mimo że zaznacza, że nie znalazły potwierdzenia, nie waha się ich przytoczyć. Taki sposób prowadzenia narracji wydaje się całkiem nie na miejscu w kontekście sfery, w jakiej się poruszamy w obrębie książki, arystokracji i dworu, która posługiwała się czytelnym dla niej kodem (o czym też autorka wspomina),unikając krytykowania wprost. Tu wielokrotnie wymieniane są cechy charakteru Elżbiety, nie przynoszące jej chluby, ale trudno dopatrzeć się choćby jednej szczerze uznanej zalety. A wszystko wyrażone z iście nieangielską niepowściągliwością. Czy może istnieć człowiek aż tak zły? Być może...
Innym ciekawym aspektem książki jest opowieść o czasach wojny. Według autorki wojnę z Hitlerem wygrała... Anglia i Królowa! Bez komentarza. A jaka zniszczona była Anglia po wojnie - dwa miasta zbombardowane!
Autorka w zasadzie marginalizuje udział rządu, premiera i parlamentu w prowadzeniu polityki brytyjskiej, wszystko jest winą, lub zasługą, monarchii...

Sięgając po tę książkę, zwróciłam uwagę na podtytuł: „opowieść o najsilniejszej monarchini od czasów Kleopatry”. Czy coś przegapiłam? Jeśli najsilniejsza, to dlaczego nie słyszałam dotąd o jej dokonaniach? Spodziewałam się więc biografii jeśli nie gloryfikującej, to przybliżającej postać na miarę starożytnych wodzów i cesarzy.
O ile początek wydawał się stonowany, to w...

Rewelacyjna książka! Przede wszystkim pisana przez osobę, która dokładnie rozumie wszelkie niuanse zachowań w tamtych sferach, ponieważ sama została w ten sposób wychowana. Z naszego punktu widzenia - czy to polskiego spojrzenia, czy już współczesności, czy pewnej zaściankowości nawet - niektóre działania na pierwszy rzut oka są zrozumiałe w inny sposób. Dopiero spojrzenie z perspektywy autorki klaruje nam widok. Lady Colin Campbell świetnie pisze i choć książka ogromnie gruuuba (w e-booku ma 759 stron),to potrafiła rewelacyjnie zaciekawić życiem i postacią Królowej Matki. A przyznam, że miałam o niej wcześniej zdanie dokładnie takie, jakie sama wykreowała dla świata. Dałam się zwieść jak wszyscy inni, ale ta książka w ciekawy sposób otwiera oczy na wiele spraw i działań Elżbiety, mającej wpływ na historię współczesnego świata i obecnej Europy. Czy byłoby dobrze, gdyby było inaczej? Tego nie wiem, ale dobrze wiedzieć, czemu i komu to zawdzięczamy!
Na końcu książki są zamieszczone wartościowe dodatki - tablice genealogiczne, obszerna bibliografia i sporo zdjęć przedstawiających wcześniej opisywane osoby z najbliższego kręgu Królowej Matki.

Rewelacyjna książka! Przede wszystkim pisana przez osobę, która dokładnie rozumie wszelkie niuanse zachowań w tamtych sferach, ponieważ sama została w ten sposób wychowana. Z naszego punktu widzenia - czy to polskiego spojrzenia, czy już współczesności, czy pewnej zaściankowości nawet - niektóre działania na pierwszy rzut oka są zrozumiałe w inny sposób. Dopiero spojrzenie...

Przeczytałam, a raczej przebrnęłam przez biografię matki królowej Elżbiety II. To była dla mnie bardzo ciężka lektura, nie tylko ze względu na grubość biografii, ale też dlatego, że napisana została bardzo chaotycznie.

Z jednej strony autorka chciała jak najdokładniej opisać życie i charakter Królowej Matki, z drugiej dodała do tej historii za dużo osobistych wstawek i historii osób niezbyt interesujących, a czasem niekoniecznie związanych z główną bohaterką. Momentami ciężko było mi się zorientować kto jest kim, gdyż ta książka wprost kipi od nazwisk i tytułów arystokratycznych. Dodatkowo drażniły mnie liczne powtórzenia różnych stwierdzeń, tak jakby autorka chciała nam na siłę wmówić, że królowa była intrygantką i cały czas grała.

Niewątpliwym plusem tej książki jest natomiast fakt, że pani Campbell nie skupiła się wyłącznie na relacjach różnych osób z otoczenia królowej, ale starała się poszukać materiałów źródłowych, które nadają jej historii więcej wiarygodności. To bardzo ważne, gdyż autorka zburzyła w tej biografii mit Królowej Matki jako radosnej i miłej kobiety, pokazując jej prawdziwe oblicze.

Przeczytałam, a raczej przebrnęłam przez biografię matki królowej Elżbiety II. To była dla mnie bardzo ciężka lektura, nie tylko ze względu na grubość biografii, ale też dlatego, że napisana została bardzo chaotycznie.

Z jednej strony autorka chciała jak najdokładniej opisać życie i charakter Królowej Matki, z drugiej dodała do tej historii za dużo osobistych wstawek i...

Ta książka to biografia (osadzona w szerokim kontekście) Królowej Matki, księżnej Yorku, która 79 lat sprawowała funkcje publiczne, zmarła w 2002 roku.

„W jej aksamitnej rękawiczce kryła się żelazna ręka.”

Jaka była? Autorka bynajmniej nie przedstawia królowej w samych superlatywach. Wskazuje, że była to kobieta zarówno pełna zalet jak i wad. Z jednej strony wytrwała, tradycyjna, z drugiej zaś kokieteryjna i ze zdolnością do spiskowania. Według autorki kreowała się na radosną, ujmującą i udało jej się stworzyć wokół siebie atmosferę życzliwości. Miała głębokie poczucie obowiązku, z drugiej zaś potrzebę uzyskania aprobaty w oczach innych. Wymagająca żona, usuwanie niewygodnych dla niej osób ze stanowisk, manifestacja niezależności-z takiego opisu wyłania się ciekawy obraz królowej Elżbiety.

Z publikacji dowiedziałam się kilka ciekawostek: m.in. o wątpliwościach wokół daty i miejsca urodzenia (w tym pochodzenia królowej Elżbiety). Prowadziła ona podwójną grę z dwoma królewskimi synami, pozostawiając sobie możliwość wyboru. W końcu wyszła za Bertiego (młodszego syna królewskiej pary). Jako pierwsza z rodziny królewskiej wyłamała się z tradycji, udzielając wywiadu prasowego, ukazując w ten sposób, że lubi rozgłos. Stworzyła też kilka innych precedensów. Mowa jest także o kryzysie abdykacyjnym Davida w 1936 roku i spekulacje na temat roli Elżbiety.

„Elżbieta stała się tym, kogo odgrywała.”

„Królowa” to studium fascynującej kobiety, bezbłędnego i utalentowanego taktyka niezależnie od pobudek, niejednoznacznej królowej, absolutnie nie wybielona biografia (wręcz przeciwnie). Wadami publikacji jest jednak zbyt dużo plotek i domysłów (a także wyczuwalna rezerwa autorki do królowej) oraz jak dla mnie przedstawienie zbyt wielkiej ilości faktów i osób z życia królowej.

Ta książka to biografia (osadzona w szerokim kontekście) Królowej Matki, księżnej Yorku, która 79 lat sprawowała funkcje publiczne, zmarła w 2002 roku.

„W jej aksamitnej rękawiczce kryła się żelazna ręka.”

Jaka była? Autorka bynajmniej nie przedstawia królowej w samych superlatywach. Wskazuje, że była to kobieta zarówno pełna zalet jak i wad. Z jednej strony wytrwała,...

Książka mniej niż przeciętna. Autorka chyba bardzo tęskni za czasami gdy arystokracja była poważana - sama się z niej wywodzi. Na każdym kroku podkreśla kogo zna i kto ma jakie wyposażenie domu. Dodatkowo - książkę wypełniają przydługie opisy kto kim jest i kogo zna. Samej królowej tam niewiele. Najwięcej jest autorki, która tęskni za arystokracją. Książki niestety nie doczytałam.

Książka mniej niż przeciętna. Autorka chyba bardzo tęskni za czasami gdy arystokracja była poważana - sama się z niej wywodzi. Na każdym kroku podkreśla kogo zna i kto ma jakie wyposażenie domu. Dodatkowo - książkę wypełniają przydługie opisy kto kim jest i kogo zna. Samej królowej tam niewiele. Najwięcej jest autorki, która tęskni za arystokracją. Książki niestety nie...

Przyjemna lektura, ktora szybko sie czyta.
Pokazany obraz Krolowej i czlonkow rodziny krolewskiej z innej perspektywy niz widzimy to w filmach badz nawet programach dokumentalnych. Swietny obraz Krolowej Matki, pokazanie motywow i sposobow jej dzialania. Charakter godny strachu i podziwu jednoczesnie.

Przyjemna lektura, ktora szybko sie czyta.
Pokazany obraz Krolowej i czlonkow rodziny krolewskiej z innej perspektywy niz widzimy to w filmach badz nawet programach dokumentalnych. Swietny obraz Krolowej Matki, pokazanie motywow i sposobow jej dzialania. Charakter godny strachu i podziwu jednoczesnie.

Nudziarstwo

Nudziarstwo

Historia królowej Elżbiety Bowes-Lyon i jej skomplikowanych relacjach z księżną Dianą. Bardzo ciekawa książka.

Historia królowej Elżbiety Bowes-Lyon i jej skomplikowanych relacjach z księżną Dianą. Bardzo ciekawa książka.

Długa, ale ciekawie opisana historia Elżbiety I - matki obecnej królowej. Początek trochę się dłużył, ale pozostałe 450 stron przeczytałam z zaciekawieniem. Bardzo barwna postać.

Długa, ale ciekawie opisana historia Elżbiety I - matki obecnej królowej. Początek trochę się dłużył, ale pozostałe 450 stron przeczytałam z zaciekawieniem. Bardzo barwna postać.