Trafiłam na nią kompletnie przez przypadek i uważam, że to fajna pozycja. Ciekawa fabuła toczącą się w dwóch planach czasowych, są tajemnice, jest odkrywanie historii, trochę romansu i zdrady. Warto sięgnąć dla samej historii wojny domowej w Hiszpanii, w końcu coś innego niż II WŚ.

Trafiłam na nią kompletnie przez przypadek i uważam, że to fajna pozycja. Ciekawa fabuła toczącą się w dwóch planach czasowych, są tajemnice, jest odkrywanie historii, trochę romansu i zdrady. Warto sięgnąć dla samej historii wojny domowej w Hiszpanii, w końcu coś innego niż II WŚ.

Książka wszystkomająca, rozgrywająca się w dwóch planach czasowych (1936-1939 i 2001-2002):
- romans jest, a nawet kilka;
- hiszpańska wojna domowa jest;
- atak na WTC jest;
- bohaterowie spotykają się z historycznymi, znaczącymi postaciami;
- zdrada jest, w dodatku zaplątana w zdradę jest Delilah (po naszemu Dalila, ta od Samsona, w języku angielskim synonim zdrajczyni);
- okrutni frankiści są;
- zabieranie dzieci "czerwonym" jest;
- szalona kobieta, dysząca żądzą zemsty jest (ta sama Delilah, a jakże);
- element parapsychologiczny jest (dziedziczenie zdolności, można powiedzieć dar);
- szczęśliwe zakończenie jest.

Plusy dla książki też są:
- czyta się łatwo, chociaż bohaterka jest lekko infantylna pomimo zbliżającej się trzydziestki;
- informacje historyczne i geograficzne są sprawdzalne i wiarygodne.

Książka czekała w kolejce 8lat (!). Nie żałuję, że przeczytałem, ale szału nie ma.

Książka wszystkomająca, rozgrywająca się w dwóch planach czasowych (1936-1939 i 2001-2002):
- romans jest, a nawet kilka;
- hiszpańska wojna domowa jest;
- atak na WTC jest;
- bohaterowie spotykają się z historycznymi, znaczącymi postaciami;
- zdrada jest, w dodatku zaplątana w zdradę jest Delilah (po naszemu Dalila, ta od Samsona, w języku angielskim synonim zdrajczyni);
-...

"Zapach gorzkich pomarańczy" Kate Lord Brown mam w swojej biblioteczce od bardzo dawna. Dopiero teraz przyszła mi ochota na tę książkę i muszę przyznać, że był to świetny wybór na początek roku 😊 zwłaszcza że dzięki niej mogłam na pewien czas przenieść do słonecznej Hiszpanii. Pamiętać jednak należy, że akcja osadzona jest w Hiszpanii opanowanej przez wojnę domową dość sugestywnie opisaną przez autorkę. A to za sprawą opierania się na prawdziwych wspomnieniach ludzi, którzy postanowili przerwać ogólne milczenie na temat czasów dyktatury generała Franco.

26-letnia Emma Temple jest znaną i cenioną na świecie producentką perfum. Zawód ten niemalże wyssała z mlekiem matki, która niedawno umarła, pozostawiając jej dom w Walencji i sporo listów.
Emma spodziewa się dziecka swojego ukochanego, który zaginął w czasie ataku na World Trade Center i który systematycznie zdradzał ją z jej przyjaciółką Delilah. Wsparcie, jakie ma w swojej babce Freyi i jej bracie Charlesie nie wystarczają. Kobieta postanawia porzucić rodzinną firmę perfumeryjną prowadzoną wspólnie z Delilah i wyprowadzić się do domu w Walencji.
Dom wymaga gruntownego remontu i wypędzenia złych mocy, o których mówi się w okolicy. I tu pojawia się pierwiastek polski, bo remontem zajmie się dwóch Polaków.
Równolegle do historii Emmy czytelnik poznaje krwawe i brutalne początki wojny domowej w Hiszpanii wywołanej przez zamach stanu generała Franco, któremu na pomoc ruszyły wojska Hitlera i Mussoliniego. Świat jest zbulwersowany takim obrotem sprawy, więc do Hiszpanii przybywa wielu ochotników, by wspomóc działania legalnego rządu. Wśród nich znaleźli się Freya i Charles.
Tak więc losy tych dwojga Brytyjczyków na zawsze wiążą się z losami mieszkańców Walencji. A z tym związany jest z kolei pewien sekret oparty na pewnym kłamstwie Charlesa i kolejnych z udziałem Freyi.
Po wprowadzeniu się do domu w Walencji Emma czuje się jak u siebie, ale ma przeczucie, że nie wie wszystkiego o tym miejscu i swoich opiekunach. Rąbka tajemnicy uchyla Macu, leciwa mieszkanka Walencji i dawna znajoma Freyi i Charlesa oraz dobry duch tej książki...

Mimo trochę łzawego początku i drastycznych scen z lat 1936-1937 i późniejszych działań Falangi w 1941 r. książkę czytałam z dużym zainteresowaniem. Przeplatanie wątków współczesnych i tych z okresu wojny domowej powoduje narastanie napięcia i wzmaga w czytelniku chęć poznania sekretu Freyi i Charlesa. Z drugiej strony ktoś, kto lubi oglądać tańce flamenco i słuchać pieśni w stylu duende, odnajdzie w książce zrozumienie, dlaczego są one tak bardzo emocjonalne i chwytają za serce. Taka jest też książka Kate Lord Brown "Zapach gorzkich pomarańczy".

Poza sprawą wojny domowej autorka poruszyła też kwestię niespełnionych, a nawet tragicznych miłości kilkorga bohaterów. Niektórzy z nich nie wyleczyli się z nich przez długie lata. Inni, szczególnie nagabywani przez starszych, postanawiają wkroczyć w nowe związki, choć decyzje nie przychodzą łatwo.
"Zapach gorzkich pomarańczy" to też książka o wybaczaniu. Dostrzegam w niej też nieco wojny płci, szczególnie w aspekcie duende oraz męskiemu przydawaniu sobie prawa do władzy nad kobietami, łącznie z ich zniewoleniem i pogwałceniem ich praw. Ale przede wszystkim to książka o długoletnim milczeniu i ukrywaniu pewnego kłamstwa, na którym zostało zbudowane dalsze życie oraz losy kolejnych pokoleń.
Na wzór duende książka wywołuje wiele bardzo silnych emocji - jest w niej smutek, żałoba, żal, rozczarowanie, rozdarcie, ale też silne postanowienia, radość i nadzieja.

Jestem trochę zniesmaczona amerykańskim zakończeniem książki, ale ogólnie bardzo ją polecam. Uprzedzam, że nie jest łatwą lekturą, mimo że wątek współczesny należy do typowych w ciągu ostatnich 20 lat - wyjazd do innego kraju i rozpoczęcie nowego życia. Książka jest bardzo emocjonalna i mocno pobudza wyobraźnię.

"Zapach gorzkich pomarańczy" Kate Lord Brown mam w swojej biblioteczce od bardzo dawna. Dopiero teraz przyszła mi ochota na tę książkę i muszę przyznać, że był to świetny wybór na początek roku 😊 zwłaszcza że dzięki niej mogłam na pewien czas przenieść do słonecznej Hiszpanii. Pamiętać jednak należy, że akcja osadzona jest w Hiszpanii opanowanej przez wojnę domową dość...

Książkę czytało się dobrze i szybko.Jednak mimo moich ulubionych tematów: wojny, miłości, sekretów rodzinnych i tajemnic czegoś w niej brakowało. Dwa wątki przeplatane równocześnie to też w moim guście.Wątek wojny domowej w Hiszpani zdecydowanie bardziej wciągający. Zakończenie zbyt tragiczne.Film mógłby się podobać.Dużo scen z wojny i krajobraz Hiszpani, szpitale, dzielne kobiety, babcie, które w młodości kochały.Wszystko było... ale czegoś brakowało. Ogólnie, przecztać warto.

Książkę czytało się dobrze i szybko.Jednak mimo moich ulubionych tematów: wojny, miłości, sekretów rodzinnych i tajemnic czegoś w niej brakowało. Dwa wątki przeplatane równocześnie to też w moim guście.Wątek wojny domowej w Hiszpani zdecydowanie bardziej wciągający. Zakończenie zbyt tragiczne.Film mógłby się podobać.Dużo scen z wojny i krajobraz Hiszpani, szpitale, dzielne...

"Zapach gorzkich pomarańczy" to wielowątkowa powieść rzeka. Jej bohaterowie, ich historie urzekły mnie niezmiernie, tak, że nie potrafię o nich zapomnieć.
Znajdziemy tu wiele emocji, wszelkie barwy życia, namiętność, miłość, pożądanie, tęsknotę, szczęście, a także dramat, strach i tajemnice przeszłości.
Czyta się jednym tchem.
Polecam z całego serca!

"Zapach gorzkich pomarańczy" to wielowątkowa powieść rzeka. Jej bohaterowie, ich historie urzekły mnie niezmiernie, tak, że nie potrafię o nich zapomnieć.
Znajdziemy tu wiele emocji, wszelkie barwy życia, namiętność, miłość, pożądanie, tęsknotę, szczęście, a także dramat, strach i tajemnice przeszłości.
Czyta się jednym tchem.
Polecam z całego serca!

Klimatyczna opowieść o hiszpańskiej wojnie domowej oraz jej konsekwencjach ciagnących się współcześnie. Krótkie rozdziały i przeplatanie historii sprawiało, że nie mogłam się oderwać. Miłość, śmierć, poświęcenie, kłamstwa w dobrym celu - wszystko to tu znajdziemy. Dałabym osiem gwiazdek gdyby nie końcowe rozdziały "współczesne", z naciskiem na postać Delilah. Mimo to polecam, czytelnikom i filmowcom - wyszedłby z tego niezły film z półki melodramatów.

Klimatyczna opowieść o hiszpańskiej wojnie domowej oraz jej konsekwencjach ciagnących się współcześnie. Krótkie rozdziały i przeplatanie historii sprawiało, że nie mogłam się oderwać. Miłość, śmierć, poświęcenie, kłamstwa w dobrym celu - wszystko to tu znajdziemy. Dałabym osiem gwiazdek gdyby nie końcowe rozdziały "współczesne", z naciskiem na postać Delilah. Mimo to...

Dla mnie bomba! Żałuję, że nie ma innych pozycji tej autorki w języku polskim.
Bardzo dobra powieść, czyta się szybko, lekkie pióro.
Jeśli komuś odpowiada tematyka to koniecznie trzeba przeczytać

Dla mnie bomba! Żałuję, że nie ma innych pozycji tej autorki w języku polskim.
Bardzo dobra powieść, czyta się szybko, lekkie pióro.
Jeśli komuś odpowiada tematyka to koniecznie trzeba przeczytać

Powieść klimatyczna, pobudzająca wyobraźnię, zmysły, inspirująca. Mnie zachęciła do zapoznania się z historią prawdziwych bohaterów drugoplanowych tej powieści - Gerdy Taro i Roberta Capy, przejrzenia ich
dorobku fotograficznego. Lubię, gdy książka żyje we mnie dłużej, pozostawia ślad, wnosi jakąś wartość dodaną. Będę wypatrywać kolejnej powieści tej autorki.

Powieść klimatyczna, pobudzająca wyobraźnię, zmysły, inspirująca. Mnie zachęciła do zapoznania się z historią prawdziwych bohaterów drugoplanowych tej powieści - Gerdy Taro i Roberta Capy, przejrzenia ich
dorobku fotograficznego. Lubię, gdy książka żyje we mnie dłużej, pozostawia ślad, wnosi jakąś wartość dodaną. Będę wypatrywać kolejnej powieści tej autorki.

Bardzo ciekawa i wciągająca książka, której akcja toczy się dwutorowo. Książka pełna tajemnic i rodzinnych sekretów. Bardzo dobrze i szybko się ją czyta. Polecam.

Bardzo ciekawa i wciągająca książka, której akcja toczy się dwutorowo. Książka pełna tajemnic i rodzinnych sekretów. Bardzo dobrze i szybko się ją czyta. Polecam.

To bardzo „aromatyczna” powieść, pełna cudownych zapachów ziół i kwiatów, ale przede wszystkim pięknych, ale i bolesnych wspomnień, gorących uczuć i uniwersalnych pragnień – miłości, wolności, poczucia bezpieczeństwa i obowiązku. Zyskują one na znaczeniu w obliczu wojny domowej w Hiszpanii, gdzie rozgrywa się akcja powieści.
Młodzi, zakochani idealiści walczący o swój kraj Rose i Jordi szukają schronienia w rodzinnym domu Villa del Valle w Walencji – „krainie kwiatów, światła i miłości”. Dla niektórych to raj na ziemi, a dla innych grób, gdzie zostawili cząstkę siebie, tę ważną, która umiała kochać i żyć pełnią życia, z nadzieją patrzeć w przyszłość, nawet wśród latających bomb i kurzu walącej się demokracji.
Autorka nie boi się trudnych emocji, przemocy, śmierci i zdrad, prowadzi nas w samo centrum walk, na pole bitwy, gdzie ludzie umierają rozrywani przez bomby i padają pod gradem kul. I zatrzymuje te chwile w kadrze zdjęć reporterów i we wspomnieniach tych, którzy przetrwali.
Pokazuje, ze przeszłość to nie zawsze otwarta, ciągle jątrząca się rana, nawet jeśli ciągle boli. Że można ją odczarować – rzeźnię skąpaną we krwi przerobić na kwiaciarnię, zaniedbany ogród w kwitnący raj, żałobę i smutek w miłość i nowe nadzieje, dom, w którym straszy na dom, w którym zamieszka szczęście. Choć to wymaga wiele determinacji i pracy. Zmierzy się z tym Emma Temple, uzbrojona w wewnętrzną siłę i listy od matki pełne mądrych słów podnoszących na duchu.
W powieści nie brak tajemnic i magii. Oraz cudownych aromatów róż, lawendy, piżma, świeżej kawy, cynamonu, drzewa sandałowego, ciepłej skóry, lata, ziemi, zapachu dymu z ogniska, mięsa, olejku neroli, potu mężczyzny, czystej bawełny, ale także zapachu strachu, krwi i prochu… Każdy jest ważny. Emma jest perfumiarzem – potrafi połączyć zapachy, ludzi, wydarzenia i emocje w piękną symfonię, którą wdycha się z przyjemnością. Tak jak czytało się z przyjemnością prawie czując te wspaniałe wonie dookoła i w sercu…

To bardzo „aromatyczna” powieść, pełna cudownych zapachów ziół i kwiatów, ale przede wszystkim pięknych, ale i bolesnych wspomnień, gorących uczuć i uniwersalnych pragnień – miłości, wolności, poczucia bezpieczeństwa i obowiązku. Zyskują one na znaczeniu w obliczu wojny domowej w Hiszpanii, gdzie rozgrywa się akcja powieści.
Młodzi, zakochani idealiści walczący o swój kraj...