W tłumie pogrążonych w żałobie członków rodziny oraz przyjaciół stoi mała dziewczynka, która ze smutkiem żegna swoją ukochaną babcię. Po złożeniu trumny w ziemi, dziecko niepostrzeżenie ukrywa w grobie stary kuferek. To on kilka lat później stanie się powodem, dla którego Amada, Amerykanka meksykańskiego pochodzenia, będzie chciała odkryć tajemnice zmarłej babci i rozwikłać mroczną przeszłość swojej rodziny. Lecz czy ta podróż będzie bezpieczna? Jakie piętno odciśnie na młodej kobiecie?

Dom tajemnic to polski debiut literacki Loreny Martin D., choć de facto to nie pierwsze dzieło w dorobku autorki, lecz kontynuacja historycznej trylogii, którą rozpoczyna So Far From God (w Polsce wydano jak na razie tylko drugi tom tej serii, niemniej można go przeczytać jako oddzielną, zamkniętą powieść). Lorena – podobnie jak bohaterka książki – poszukiwała odpowiedzi na pytania dotyczące przeszłości swojej rodziny i podobno trop zaprowadził ją do Polski. To tu znalazła inspirację do napisania swojego dzieła. Nie ukrywam, że gdy sięgnęłam po tę powieść, byłam nastawiona bardzo optymistycznie, bowiem zarówno opis jak i piękna okładka przyciągają uwagę czytelnika i przekonują, by po lekturę sięgnąć. Niestety po poznaniu tej historii stwierdzam, że Dom tajemnic nie jest książką dla każdego.

Wykorzystując słowa jednego z bohaterów powieści muszę przyznać, że autorka odrobiła lekcję z historii – jej opowieść obfituje w wiele historycznych faktów z dziejów Hiszpanii, Meksyku oraz Polski z pierwszej połowy XX wieku. Jednak samo wplecenie tych informacji w fabułę nie jest już tak atrakcyjne: prowadzone przez bohaterów dyskusje, w których pojawia się tematyka historyczna, są sztuczne, a niektóre kwestie – infantylne. Dialogi są jałowe, pozbawione emocji, momentami nawet nużące. Autorka zasypuje czytelnika mnogością faktów, imionami różnych bohaterów oraz ich zagmatwanymi relacjami, co w rezultacie wprowadza w odbiorcy chaos informacyjny. Nie ukrywam, że długo próbowałam się „wgryźć” w Dom tajemnic – chciałam poczuć klimat tej historii, obudzić w sobie sympatię do bohaterów, zrozumieć ich przeszłość – po prostu znaleźć się TAM, w tej opowieści. Niestety nie udało mi się tego osiągnąć, a to zadecydowało o ostatecznej ocenie książki.

Narracja została przedstawiona z punktu widzenia obserwatora wszechwiedzącego. Akcja książki rozwija się powoli, by z kolejną odrywaną tajemnicą nabrać tempa, nieuchronnie zbliżając czytelnika ku dramatycznemu finałowi. Teraźniejszość głównej bohaterki przeplata się z przeszłością trzech kobiet, które w historii rodziny Amady odegrały znaczące role. Podejmowane w książce problemy nie należą do łatwych, a przytoczone fakty z historii niejednokrotnie szokują i zmuszają czytelnika do przemyśleń. Widać, że autorka włożyła naprawdę dużo pracy przy tworzeniu tej książki i jak najbardziej to doceniam. Warto też podkreślić, że to opowieść o kobietach – silnych i odważnych, których los nie oszczędził, a wojna odcisnęła okrutne piętno na ich życiu oraz na życiu ich rodzin.

Dom tajemnic to wielowątkowa opowieść o rodzinnych sekretach i mrocznej przeszłości, a także o wojnach, rozstaniach oraz umieraniu. To książka dla miłośników skomplikowanych historii, których odkrycie może zmienić dosłownie wszystko. To intrygująca, choć w moim odczuciu nieco przekombinowana opowieść o kobiecie, która wyrusza w być może najważniejszą podróż życia – w podróż ku prawdzie. Niestety nie da się ukryć, że przy takiej ilości faktów i wątków, Dom tajemnic mógłby, a nawet powinien zostać podzielony na kilka tomów – pomysł autorki idealnie nadawałby się na kilkuczęściową sagę rodzinną. Natomiast „upchnięcie” tak bogatej fabuły w czterystu stronicowej książce po prostu zmarnowało potencjał, jaki kryła w sobie opowieść o rodzinie Amady. Komu mogę polecić dzieło Loreny Martin? Przede wszystkim czytelnikom, którzy nie boją się skomplikowanych historii ludzkich, a także fanom powieści historycznych – w tej książce nie brakuje informacji, dzięki którym wzbogacicie swoją wiedzę. Niestety Dom tajemnic okazał się lekturą zupełnie nie dla mnie – nie przekonała mnie forma tej książki: za dużo informacji w jednym tomie, za mało czasu na przyswojenie wszystkich faktów (z których część wydawała mi się po prostu zbędna), a co za tym idzie – brak emocji oraz poczucia przywiązania się do bohaterów. Dlatego mogę dać jedynie ocenę 3/6.

http://tirindeth.blogspot.com/2013/07/dom-tajemnic-lorena-martin-d.html

W tłumie pogrążonych w żałobie członków rodziny oraz przyjaciół stoi mała dziewczynka, która ze smutkiem żegna swoją ukochaną babcię. Po złożeniu trumny w ziemi, dziecko niepostrzeżenie ukrywa w grobie stary kuferek. To on kilka lat później stanie się powodem, dla którego Amada, Amerykanka meksykańskiego pochodzenia, będzie chciała odkryć tajemnice zmarłej babci i rozwikłać...