W tej części na pierwszy plan wychodzą Hawke i Sienna i zbliżająca się wojna. Czy Hawke w końcu ulegnie ognistej Siennie?
Jest kilka wątków które zaskakują jednak cała fabuła do przewidzenia.
Fajnie że wiemy co się dzieje z bohaterami poprzednich części.

W tej części na pierwszy plan wychodzą Hawke i Sienna i zbliżająca się wojna. Czy Hawke w końcu ulegnie ognistej Siennie?
Jest kilka wątków które zaskakują jednak cała fabuła do przewidzenia.
Fajnie że wiemy co się dzieje z bohaterami poprzednich części.

Hawke i Sienna to para z takim temperamentem, że aż z uszu i nosa dym bucha a z ust ogień. Z niecierpliwością czytałam dziewięć poprzednich tomów by móc zaspokoić swój głód wiedzy na temat mojej ulubionej pary i tego jak radzą sobie z przeciwnościami losu, gdzie nie ma miejsca na słabość gdy w grę wchodzi walka o przetrwanie przeciwko PSI. Tak, mimo tego, że przede mną jeszcze sporo części to ten tom był jak wisienka na torcie. Pocałunek śniegu jest dziesiątym tomem opowiadającym o rozwijającej się wrogości między PSI a zmiennokształtnymi. Sieć Psi pomału zaczyna się kruszyć i nie ma sposobu by ją naprawić co zaczyna wpływać na rozruch między radą która dzieli się na popierających Ciszę uzurpatorów i PSI które chcąc uniknąć zatopienia razem z statkiem skłaniają się do możliwości odstąpienia od Ciszy dla chętnych. Oczywiście z zapewnieniem, że nie będzie konsekwencji, takich jak natychmiastowa śmierć lub rehabilitacja która jest po prostu jest innym rodzajem śmierci. Członkowie Rady, który mają problem z zrozumieniem, że nie ma już w tym świecie miejsca na dalsze odpychanie emocji i trzymanie się starych protokołów napierają na zmiennych z zamiarem zgniecenia ich i wygonienia z San Francisco i to nie używają do tego łagodnych środków. Jak sami wiemy, zmiennokształtni nigdy nie byli i nie będą tchórzami który pod pretekstem kłopotów uciekają, ani też nie są dzikimi bezrozumnymi zwierzętami za jakich uznaje ich Rada. Nie, są silni i stają do walki. Zawierają nowe sojusze i przyjaźnie dzięki którym są wstanie powstrzymać wszystko co szykuje dla nich Rada. W miedzy czasie kiedy odbywają się śmiertelne bitwy, wplecione są dwa wątki miłosne. Lary, Walkera i Hawke i Sienny. Lara, mimo tego, ze nie jest dominującym wilkiem wie czego chce i trzyma się tego i Walker, PSI i były nauczyciel strzał, samotnik któremu mimo tego nie jest trudno otworzyć się na świat i to co oferuje. Sienie, ognisto włosa piękność z charakterem któremu sprostać może tylko mężczyzna nie bojący się ognia i wyzwania którym jest Sienna. Hawke, wilczy alfa który swoją dominacja potrafi zgnieść kogokolwiek, uparty i nie myślący racjonalnie kiedy wchodzi w grę kobieta na której mu zależy nawet wtedy kiedy nie chce się do tego przyznać. Cała ta książka jest walką o przetrwanie, stabilność, dominacje, miłość, zaufanie i przyjaźń.

Hawke i Sienna to para z takim temperamentem, że aż z uszu i nosa dym bucha a z ust ogień. Z niecierpliwością czytałam dziewięć poprzednich tomów by móc zaspokoić swój głód wiedzy na temat mojej ulubionej pary i tego jak radzą sobie z przeciwnościami losu, gdzie nie ma miejsca na słabość gdy w grę wchodzi walka o przetrwanie przeciwko PSI. Tak, mimo tego, że przede mną...

O, tak! To jedna z moich ulubionych cześć dzięki wspaniałej postaci wrednego wilka, który nie może sobie poradzić z jedną, małą PSI:)

O, tak! To jedna z moich ulubionych cześć dzięki wspaniałej postaci wrednego wilka, który nie może sobie poradzić z jedną, małą PSI:)

Z przyjemnością i ciekawością przeczytałam tom o wilczym alfie i najsilniejszej z Psi. Byłam zaintrygowana jak autorka rozwiąże problem jej superniszczycielskich zdolności. No i wybrnęła, choć moim zdaniem było to nieco zbyt proste. Ale co tam, najważniejsza jest moja przyjemność z czytania.

Z przyjemnością i ciekawością przeczytałam tom o wilczym alfie i najsilniejszej z Psi. Byłam zaintrygowana jak autorka rozwiąże problem jej superniszczycielskich zdolności. No i wybrnęła, choć moim zdaniem było to nieco zbyt proste. Ale co tam, najważniejsza jest moja przyjemność z czytania.

rewelacja ;) uwielbiam wilczka , który opierał się bardzo długo swoim uczuciom:D:D:

rewelacja ;) uwielbiam wilczka , który opierał się bardzo długo swoim uczuciom:D:D:

Uważam, że jedna z najlepszych części tej serii :)

Uważam, że jedna z najlepszych części tej serii :)

<3Hawk<3

<3Hawk<3

Uwielbiam książki Nalini Singh, uwielbiam tą serię. Kocham Hawke'a i lubię Siennę, czekałam więc na ich historię z niecierpliwością. Po przeczytaniu... Czułam się nieco rozczarowana. Hawke jest takim typowym bohaterem-alfa, dominującym i praktycznie nieomylnym, Sienna dzielnie stawia mu czoła. Jednakże opis tego, co się między nimi działo, nie był dla mnie zbyt przekonujący... No i fajerwerki Sienny - nie lubię, gdy następuje eskalacja "efektów specjalnych", gdy autor dokłada coraz bardziej nieoczekiwanych, widowiskowych wydarzeń, by utrzymać zainteresowanie. To nie było tutaj potrzebne.

Uwielbiam książki Nalini Singh, uwielbiam tą serię. Kocham Hawke'a i lubię Siennę, czekałam więc na ich historię z niecierpliwością. Po przeczytaniu... Czułam się nieco rozczarowana. Hawke jest takim typowym bohaterem-alfa, dominującym i praktycznie nieomylnym, Sienna dzielnie stawia mu czoła. Jednakże opis tego, co się między nimi działo, nie był dla mnie zbyt...

Moim skromnym zdaniem najlepsza część opowiadająca o moim ulubionym wilku. Historia Sienny i Hawke jest równie wciągająca co wojna, która już wisi nad naszymi ulubionymi bohaterami.

Moim skromnym zdaniem najlepsza część opowiadająca o moim ulubionym wilku. Historia Sienny i Hawke jest równie wciągająca co wojna, która już wisi nad naszymi ulubionymi bohaterami.

Relacja głównych bohaterów rozwijała się na przestrzeni poprzednich tomów i była jedną z gorąco wyczekiwanych przez czytelników twórczości Pani Singh, według mnie, jest małym rozczarowaniem. Miała swoje momenty, ale ogólnie nie przyniosła ze sobą jakiś wielkich achów. Sama relacja 19 latki z 35(?)letnim mężczyzną była dla mnie nieco niesmaczna i osobiście wolałabym nieco starszą Siennę. Za to z przyjemnością czytało się historię Lary i Walkera.

Relacja głównych bohaterów rozwijała się na przestrzeni poprzednich tomów i była jedną z gorąco wyczekiwanych przez czytelników twórczości Pani Singh, według mnie, jest małym rozczarowaniem. Miała swoje momenty, ale ogólnie nie przyniosła ze sobą jakiś wielkich achów. Sama relacja 19 latki z 35(?)letnim mężczyzną była dla mnie nieco niesmaczna i osobiście wolałabym nieco...