Kolejna książka Forsyth’a która zachwyca nas tym razem historia najemników i przygotowaniem puczu. Choć jak zawsze czyta się świetnie i styl Fredericka zachwyca to jednak w tej pozycji czuje się niedosyt i brak w końcówce napięcia. Autor od momentu przygotowan do samej akcji rozpieszcza nas swoim stylem i w kulminacyjnym momencie wszystko opisane jest na szybko i w skrócie jakby autor nie chciał się dzielić celowo wydarzeniami i opisami drastycznych wydarzeń . Na plus jak zawsze można poczytać w internecie o prawdziwych zdarzeniach które byly tłem, wzorem dla autora. Serdecznie polecam🫡

Kolejna książka Forsyth’a która zachwyca nas tym razem historia najemników i przygotowaniem puczu. Choć jak zawsze czyta się świetnie i styl Fredericka zachwyca to jednak w tej pozycji czuje się niedosyt i brak w końcówce napięcia. Autor od momentu przygotowan do samej akcji rozpieszcza nas swoim stylem i w kulminacyjnym momencie wszystko opisane jest na szybko i w...

Ta książka mnie zaskoczyła na końcu i to powoduje, że dałam tak wysoką ocenę. Przez większą część powieści nie ma nic, co mogłoby zaintrygować. Ot jakiś kraj w Afryce, jacyś ludzie chcący zarobić na niewiedzy i tyle. Ale jednak warto przeczytać do końca, bo jest zaskakująca. Polecam

Ta książka mnie zaskoczyła na końcu i to powoduje, że dałam tak wysoką ocenę. Przez większą część powieści nie ma nic, co mogłoby zaintrygować. Ot jakiś kraj w Afryce, jacyś ludzie chcący zarobić na niewiedzy i tyle. Ale jednak warto przeczytać do końca, bo jest zaskakująca. Polecam

Instrukcje są jasne, panie Forsyth 🫡

Instrukcje są jasne, panie Forsyth 🫡

Książka mega ciekawa, fajna postać głównego bohatera jednak jak dla mnie za dużo szczegółowych opisów działań - jakbym chciał przygotować zamach stanu to można potraktować jako poradnik krok po kroku ;)

Książka mega ciekawa, fajna postać głównego bohatera jednak jak dla mnie za dużo szczegółowych opisów działań - jakbym chciał przygotować zamach stanu to można potraktować jako poradnik krok po kroku ;)

Forsyth jak zawsze w formie. Miewał lepsze powieści, ale poniżej pewnego poziomu nigdy nie schodzi. Jeżeli kogoś interesuje temat postkolonialnej Afryki to gorąco polecam.

Forsyth jak zawsze w formie. Miewał lepsze powieści, ale poniżej pewnego poziomu nigdy nie schodzi. Jeżeli kogoś interesuje temat postkolonialnej Afryki to gorąco polecam.

Ciekawa powieść o realiach postkolonialnych w Afryce. Świat najemników, zachodniego biznesu, walki o surowce i Afryki to mieszanka wybuchowa. Bardzo ciekawa fabuła i zaskakujące zakończenie. Podobało mi się.

Ciekawa powieść o realiach postkolonialnych w Afryce. Świat najemników, zachodniego biznesu, walki o surowce i Afryki to mieszanka wybuchowa. Bardzo ciekawa fabuła i zaskakujące zakończenie. Podobało mi się.

Książka potwornie nudna, brak w niej zwrotów akcji i wypadków, konfliktów które byłyby bliskie czytelnikowi i głównemu bohaterowi.
Książka nie wciąga, gdybym nie miał zasady że kończę rozpoczęte książki to odłożyłbym ją w połowie.

Książka potwornie nudna, brak w niej zwrotów akcji i wypadków, konfliktów które byłyby bliskie czytelnikowi i głównemu bohaterowi.
Książka nie wciąga, gdybym nie miał zasady że kończę rozpoczęte książki to odłożyłbym ją w połowie.

Rzeczywiście zgadzam się z przedmówcami, spodziewałem się bardziej wartkiej akcji, ale nie mogę narzekać gdyż zakończenie troszkę zaskakuje ;) Mimo wszystko warto przeczytać :) Polecam :)

Rzeczywiście zgadzam się z przedmówcami, spodziewałem się bardziej wartkiej akcji, ale nie mogę narzekać gdyż zakończenie troszkę zaskakuje ;) Mimo wszystko warto przeczytać :) Polecam :)

Z cyklu „Powroty po latach”. Tym razem zdecydowanie było warto. Powieść starzeje się, jak wszystko, ale wciąż trzyma formę. To tyle, bo zainteresowani tym gatunkiem czytelnicy w pewnym wieku mają już dawno tę pozycję na rozkładzie, a młodsi po nią nie sięgną cokolwiek by nie napisać. Zatem, drodzy miłośnicy powtórnych lektur, nie bójcie się „Psów wojny”, nie rozczarujecie się, Forsyth ze swych dobrych czasów będzie Was bawił jak dawniej.

Z cyklu „Powroty po latach”. Tym razem zdecydowanie było warto. Powieść starzeje się, jak wszystko, ale wciąż trzyma formę. To tyle, bo zainteresowani tym gatunkiem czytelnicy w pewnym wieku mają już dawno tę pozycję na rozkładzie, a młodsi po nią nie sięgną cokolwiek by nie napisać. Zatem, drodzy miłośnicy powtórnych lektur, nie bójcie się „Psów wojny”, nie rozczarujecie...

Nie mieści mi się w głowie że tę książkę napisał Forsyth, a jeszcze bardziej, że jest jedną z najczęściej przytaczanych książek tego autora. Ta książka jest po prostu niewiarygodnie nudna. Na początku książki już wiadomo co będzie się działo przez resztę. Dokładnie połowa tej książki to opis jak Cat Shannon pozyskał broń potrzebną do bitwy. Szczegółowy opis każdego małego kroku, który podjął żeby kupić i przeszmuglować całe uzbrojenie - gdzie poszedł, z kim się spotkał, o czym rozmawiali kiedy wręczał łapówkę, z jakich źródeł załatwiał poszczególne części zamówienia, jak kombinował, żeby było to nie do wyśledzenia, jakim środkiem transportu dotarł na miejsce spotkania z handlarzem bronią, detale jak jego współpracownicy umieścili magazynki z bronią w beczkach, jak był ubrany kiedy poszedł na spotkanie z urzędnikiem który dał mu lewe papiery. To było OK przez pierwsze 30 stron ale potem zaczynało się robić dramatycznie nudne. A niespodziewane zwroty akcji, cięty humor charakterystyczny dla Forsytha - zapomnijcie.

Nie mieści mi się w głowie że tę książkę napisał Forsyth, a jeszcze bardziej, że jest jedną z najczęściej przytaczanych książek tego autora. Ta książka jest po prostu niewiarygodnie nudna. Na początku książki już wiadomo co będzie się działo przez resztę. Dokładnie połowa tej książki to opis jak Cat Shannon pozyskał broń potrzebną do bitwy. Szczegółowy opis każdego małego...