Spodziewałem się więcej, ogólnie książka ku chwale Ameryki napisana i wiele więcej tutaj nie ma.

Spodziewałem się więcej, ogólnie książka ku chwale Ameryki napisana i wiele więcej tutaj nie ma.

W opisie znajduje się istotny błąd. Akcja książki rozgrywa się w połowie lat osiemdziesiątych a nie dziewięćdziesiątych. Układ Warszawski istniej, NRD istnieje, dostawy dla Armii Czerwonej idą przez Polskę. To istotne, bo inaczej treść książki staje się absurdalna.

W opisie znajduje się istotny błąd. Akcja książki rozgrywa się w połowie lat osiemdziesiątych a nie dziewięćdziesiątych. Układ Warszawski istniej, NRD istnieje, dostawy dla Armii Czerwonej idą przez Polskę. To istotne, bo inaczej treść książki staje się absurdalna.

Typowy Clancy - mnóstwo techniki, militariów, trochę polityki. Nawet znalazło się miejsce na wątek obyczajowy.

Typowy Clancy - mnóstwo techniki, militariów, trochę polityki. Nawet znalazło się miejsce na wątek obyczajowy.

Bardzo dobra powieść, szczególnie dla miłośników „gier wojennych”, ale nie tylko. Wciągająca i ciekawa fabuła. Skonstruowana w sposób dynamiczny akcja powieści, nie pozostawia miejsca na nudę i mimo swojej objętości czyta się ją szybko i z zainteresowaniem. Jak dla mnie momentami za dużo było specjalistycznego słownictwa, ale z czasem można się do tego przyzwyczaić, a przy okazji tego i owego nauczyć. Dużym plusem powieści jest trzymający w napięciu sposób relacjonowania starć bitewnych wojsk powietrznych, pancernych i marynarki wojennej.
Do refleksji skłaniają przyczyny wybuchu opisanego konfliktu zbrojnego, jakże aktualne w dzisiejszych czasach…. miejmy jednak nadzieję, że fikcja literacka na zawsze już pozostanie jedynie atrakcyjną fikcją.

Bardzo dobra powieść, szczególnie dla miłośników „gier wojennych”, ale nie tylko. Wciągająca i ciekawa fabuła. Skonstruowana w sposób dynamiczny akcja powieści, nie pozostawia miejsca na nudę i mimo swojej objętości czyta się ją szybko i z zainteresowaniem. Jak dla mnie momentami za dużo było specjalistycznego słownictwa, ale z czasem można się do tego przyzwyczaić, a przy...

Może nie powinienem oceniać, bo nie doczytałem do końca - podziabałem, podziabałem i przekazałem synowi (który pewnie przeczyta, ale patrząc po tempie w jakim mu to idzie, również się z lekturą boryka). Książkę wybrałem na podstawie rekomendacji, planu spróbowania czegoś innego, tematyki i powiązań z obecną sytuacją na świecie.

Styl - trochę zęby bolą od tych filmowo-wartkich dialogów z tamtych lat; ponakładanych na siebie, nieodróżnialnych kart postaci; geopolitycznych i psychologicznych uproszczeń (cała geneza wojny - mimo że całkiem rozbudowana - zostawia jednak katastrofalny niedosyt). Ale to powiedzmy że taki trochę polor literatury tamtych czasów (tutaj dalekie reminescencje "dzieł" kanonu cyberpunkowego),więc może tak właśnie ma być...

Przede wszystkim jednak książka fatalnie się zestarzała - nie mogło być inaczej - jeśli chodzi o technologię i technikę prowadzenia wojny. (Tzn. chyba - bo się na tym nie znam). Trudno się czyta opisy fikcyjnych starć z fikcyjnych lat 80 (częściowo może naukowo-fikcyjnych?),próbując sobie samemu cedzić, co z tego ciągle ma zastosowanie 40 lat później. To przekreśliło u mnie sens dalszego czytania i spasowałem.

Żeby dodać coś konstruktywnego, mam trzy przemądrzałe uwagi:
1. Najlepsze są fragmenty o łodziach podwodnych. Prowadzi to na trop, że jeśli czytać tego autora, to "Czerwony październik" - może kiedyś się skuszę.
2. Fragmenty o samolotach stealth - miałem przepotężne wrażenia déjà vu! z grania pacholęciem w F-19 Stealth Fighter. Opisy Clancy'ego są jakby żywcem wzięte ze snującego historie mózgu gracza... Oni tam współpracowali nad grami, m.in. Microprose zrobiło na podstawie "Czerwonego sztormu" symulator łodzi podwodnej.
3. Ogólnie kluczem do brnięcia przez fabułę są gry komputerowe, ich dynamika, poziom rozbudownia fabuły... Znajomość kultury gier wideo pomaga.

Może nie powinienem oceniać, bo nie doczytałem do końca - podziabałem, podziabałem i przekazałem synowi (który pewnie przeczyta, ale patrząc po tempie w jakim mu to idzie, również się z lekturą boryka). Książkę wybrałem na podstawie rekomendacji, planu spróbowania czegoś innego, tematyki i powiązań z obecną sytuacją na świecie.

Styl - trochę zęby bolą od tych...

Z racji na sytuację, postanowiłem sobie odświeżyć pozycję. Po tylu nadal nadal jest bardzo dobra, i nadal zadziwiająco aktualna.
Tylko to tomiszcze, i po dłuższym czasie trochę już zaczyna męczyć ten żargon. Ale to tylko malutki minusik.

Z racji na sytuację, postanowiłem sobie odświeżyć pozycję. Po tylu nadal nadal jest bardzo dobra, i nadal zadziwiająco aktualna.
Tylko to tomiszcze, i po dłuższym czasie trochę już zaczyna męczyć ten żargon. Ale to tylko malutki minusik.

Jest najmniej realna wizja III wojny światowej jaką można wymyślić. Powieść ta jest dobrze napisana, mamy tu sugestywne opisy scen batalistycznych i wykorzystanie szerokiego arsenału nowoczesnej broni. Jednak brak tu wykorzystania broni jądrowej (nawet taktycznej, że już pominę strategiczną),chemicznej i biologicznej. Ponadto ZSRR walczy SAM. Najbardziej zaskoczył mnie właśnie ten wątek. Przecież Ludowe Wojsko Polskie było właściwie drugą siłą w Układzie Warszawskim. Oczywiście dysproporcja między LWP a Armią Czerwoną była w tamtym okresie ogromna, ale i tak byliśmy drugą siłą w UW. Dlaczego więc nie ma mowy o LWP??? Najciekawsze jest to, że całość kończy się zamachem stanu w ZSRR...

Jest najmniej realna wizja III wojny światowej jaką można wymyślić. Powieść ta jest dobrze napisana, mamy tu sugestywne opisy scen batalistycznych i wykorzystanie szerokiego arsenału nowoczesnej broni. Jednak brak tu wykorzystania broni jądrowej (nawet taktycznej, że już pominę strategiczną),chemicznej i biologicznej. Ponadto ZSRR walczy SAM. Najbardziej zaskoczył mnie...

I to był chyba ostatni Clancy jakiego czytałem. Tak jak pisałem, zdecydowanie nie mój autor.

Przeczytałem trochę książek Clancy'ego :) .

To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

I to był chyba ostatni Clancy jakiego czytałem. Tak jak pisałem, zdecydowanie nie mój autor.

Przeczytałem trochę książek Clancy'ego :) .

To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Znakomite political fiction. Polecam!

Znakomite political fiction. Polecam!

"Czerwony sztorm" - powieść, przyznajmy szczerze, nijaka, stała się ofiarą triumfu wcześniejszej bardzo udanej książki Toma Clancy'ego "Polowanie na Czerwony Październik" i taniej propagandy.

"Polowanie na Czerwony Październik" zrobiło z Toma Clancy od razu gwiazdę - powieść przyniosła mu pierwsze miejsce na liście bestsellerów, 2,5 mln sprzedanych egzemplarzy, pochwałę samego prezydenta Reagana i kupę kasy.

Więc najpewniej Clancy wymyślił sobie, że jeśli napisze jeszcze bardziej patriotyczną powieść wojenną, o niezwyciężonej armii amerykańskiej, jeszcze bardziej naszpilkowaną technikaliami, rozmachem i krwią, to odniesienie jeszcze większy sukces.

A wyszła - i będę tej tezy bronić - kompletna klapa.

Po pierwsze, być może są czytelnicy, ktorym opis tego, jak wysuwa się peryskop i jak działa echosonda, czym się różni czołg T-72 od Abramsa, przypadnie do gustu. W co wątpię, gdyż pasjonaci sięgną po literaturę fachową i dowiedzą sie lepiej i więcej. Natomiast w literaturze pięknej, nawet sensacyjnej, tego rodzaju naszpilkowanie tekstu wiedzą techniczną czyni lekturę cięzką i niestrawną.

Po drugie, o ile dla fermera gdzieś spod Ohio, zakładając optymistycznie, że czyta on Clancy'ego, przedstawienie sowieckiej rzeczywistości politycznej może się wydać wiarygodne, to dla przeciętnie obeznanego z historią Europejczyka dywagacje i supozycje Clancy'ego są zabawnie koszmarne i nie maja nic wspólnego z rzeczywistością. A już znajomość sposobu myślenia i motywacji sowieckich wojskowych (trochę interesuję się Rosją i jej historią, coś tam przeczytałem więc wiem, o czym mówię),to, wybaczcie, żenada i błazenada.

Zaś pożar wielkiej rafinerii na Syberii i w jego następstwie utrata przez ZSRR zdolności produkcyjnych w petrochemii jako powód rozpętania przez Sowietów III wojny światowej? No nie, trzymajcie mnie; tego nie przewiduje nawet zastosowanie największej taryfy ulgowej w ocenie wiarygodności.

Owszem, z historii wiadomo, że jastrzębie w armii sowieckiej rozważali ewentualną możliwość ataku na Europę (uprzedzającego? prewencyjnego?),ale na początku lat 80. i, między innymi, pod pretekstem wprowadzenia wojsk do Polski w '81 i "zrobienie porządków" w naszym kraju. Jednym słowem, wojna taka niestety faktycznie mogła wybuchnąć, ale na pewno nie z powodu pożaru rafinerii.

Przeczytalem tę powieść, bo akurat jestem na etapie eksplorowania amerykańskiej powiesci sensacyjnej lat 80-90. ubieglego wieku, i pod wrażeniem jej objetosci. I za tę objętość dostawiłem Clancy'emu czwartą gwiazdkę. Więcej, według mnie, się nie należy.

"Czerwony sztorm" - powieść, przyznajmy szczerze, nijaka, stała się ofiarą triumfu wcześniejszej bardzo udanej książki Toma Clancy'ego "Polowanie na Czerwony Październik" i taniej propagandy.

"Polowanie na Czerwony Październik" zrobiło z Toma Clancy od razu gwiazdę - powieść przyniosła mu pierwsze miejsce na liście bestsellerów, 2,5 mln sprzedanych egzemplarzy, pochwałę...