Pamiętam, że w swoim podręczniku historii powszechnej XVII stulecia E. Rostworowski akcentował upowszechnienie się w tej epoce kawy i herbaty (w mniejszym stopniu także czekolady). E. Wendland podjęła temat rozpowszechniania się tych popularnych używek w XVIII-wiecznej Rzeczypospolitej. Początek tej książki to krótka historia tych trzech napojów. Autorka bazowała tu na zdecydowanie nienaukowej literaturze, stąd ta część nieco mnie rozczarowała, brakło mi też szerszego spojrzenia na kwestię rozpowszechnienia się tych napojów w nowożytnej Europie. Dalsze rozdziały mają już charakter bardziej szczegółowy i analityczny. Dotyczą kolejno: dróg importu kawy, herbaty i czekolady do Polski; stanu wiedzy o tych trzech napojach; szerzeniu się zwyczaju ich spożywania. Rozdział piąty poświęcony jest przedmiotom potrzebnym do przyrządzania kawy i herbaty, które znajdowały się w ówczesnych domach polskich, natomiast szósty - pierwszym kawiarniom. Rozdziały 2-6 zostały napisane w oparciu o dużą liczbę źródeł: są to zarówno teksty literackie (choćby publicystyka oświeceniowa propagująca picie kawy i herbaty zamiast alkoholu), zestawienia cen i inwentarze domów mieszczańskich, jak i XVIII-wieczne kalendarze! Książka jest więc interesująca nie tylko z racji wyboru intrygującego wręcz tematu, ale i wykorzystania solidnej bazy źródłowej. We współczesnym świecie, w którym tak często korzystamy z kawy i herbaty, nieraz nie zdajemy sobie sprawy z faktu, że są to używki stosunkowo nowe na naszym kontynencie.

Tomasz Babnis

Pamiętam, że w swoim podręczniku historii powszechnej XVII stulecia E. Rostworowski akcentował upowszechnienie się w tej epoce kawy i herbaty (w mniejszym stopniu także czekolady). E. Wendland podjęła temat rozpowszechniania się tych popularnych używek w XVIII-wiecznej Rzeczypospolitej. Początek tej książki to krótka historia tych trzech napojów. Autorka bazowała tu na...