Co kryjesz w swojej głowie?

Czytając książkę pt. „Trauma” przyznałam się sama przed sobą, że nie wszystko wiem sama o sobie. Mam w głowie masę informacji i wspomnień, które – głęboko ukryte – czekają na odpowiedni moment żeby się ujawnić. Czasem wystarczy impuls – jakiś zapach z dzieciństwa, który przypomni, że jako mała dziewczynka uwielbiałam świeże drewno, które tata rąbał w ogrodzie. Przypominam sobie wtedy jak sama podawałam mu drwa i cieszyłam się mogąc je później układać w równe rzędy i wdychać aromat żywicy. Są jednak wspomnienia, których nie chcę budzić, na nowo odkrywać i przeżywać

Główna bohaterka książki – Amber Hewerdine czuje to samo! Od dnia, kiedy jej najlepsza przyjaciółka zginęła w pożarze cierpi na bezsenność. Z reguły udaje jej się przespać maksymalnie 2 godziny w nocy… Żeby z tym walczyć postanowiła spróbować hipnozy i podczas pierwszej wizyty wplątała sama siebie w sprawę morderstwa wypowiadając słowa „dobrzy, źli, prawie źli”. Niestety nie miała pojęcia co to znaczy… Wiedziała tylko, że już kiedyś widziała te słowa! Ale gdzie i kiedy? Nie potrafiła sobie przypomnieć… Wraz z hipnotyzerką próbuje zbadać zakamarki swojego mózgu i rozwiązać zagadkę morderstwa, w którą się wplątała…

Prócz dziurawej pamięci Amber spotykamy się z kolejną tajemnicą, którą Hererdine chce rozwiązać… Tajemnicę Małego Sadu, czyli domu, który wynajęła jej szwagierka… Jo (szwagierka) zniknęła w Boże Narodzenie na całą noc i cały dzień zabierając męża i swoich dwóch synów. Wróciła następnego dnia nie wyjaśniając nic nikomu i przez lata udając, że nic się nie stało… Jo jest tu postacią bardzo charakterystyczną i wyrazistą – udaje męczenniczkę, która całe swoje życie i całą energię poświęca innym – przede wszystkim rodzinie. Nie jest jednak takim „chodzącym ideałem” – dla Amber jest zupełnie kimś innym… Złośliwą i złą kobietą zapatrzoną wyłącznie w siebie.

Sophie Hannah pisząc książkę stworzyła dwóch narratorów – Amber i hipnotyzerkę. Ich wypowiedzi się przeplatają, co pozwala poznać sytuację z różnych perspektyw. Poza tym postacie są opisane tak, że łatwo je sobie wyobrazić, co jest według mnie dużym atutem.

Kolejnym wątkiem, który podoba mi się w tej książce są przemyślenia dzieci. Amber przygarnęła pod swój dach córki przyjaciółki i postanowiła (wraz z mężem) je adoptować. Autorka w zabawny sposób opisuje dialogi i zachowania dziewczynek, co mnie (jako pedagoga) interesuje podwójnie. Zwrócono tutaj uwagę na to, że „dziecko też człowiek”, czyli istota, która myśli, czuje i ma własne zdanie.

Sophie Hannah zdobyła nagrodę Daphne du Maurier i była nominowana do T.S. Eliot Prize. Jej thrillery psychologiczne są znane na całym świecie i czytane przez miliony czytelników, co dodatkowo zachęciło mnie do sięgnięcia po jej książkę. Muszę przyznać, że było warto – książka skłania do refleksji i odkrywa tajemnice ludzkiego umysłu przekazując tym samym czytelnikowi podstawy psychologii. Polecam każdemu, kto lubi taką tematykę i kryminały – czyta się szybko i przyjemnie, a dodatkowo daje sporo do myślenia… Nie tylko dowiadujemy się „kto morduje”, ale również co się dzieje w naszych głowach i dlaczego wypieramy z naszej świadomości bolesne wspomnienia.

Co kryjesz w swojej głowie?

Czytając książkę pt. „Trauma” przyznałam się sama przed sobą, że nie wszystko wiem sama o sobie. Mam w głowie masę informacji i wspomnień, które – głęboko ukryte – czekają na odpowiedni moment żeby się ujawnić. Czasem wystarczy impuls – jakiś zapach z dzieciństwa, który przypomni, że jako mała dziewczynka uwielbiałam świeże drewno, które tata...