Zamieć
- Kategoria:
- literatura piękna
- Seria:
- Proza Świata
- Tytuł oryginału:
- метель
- Wydawnictwo:
- Czarne
- Data wydania:
- 2013-05-08
- Data 1. wyd. pol.:
- 2013-05-08
- Liczba stron:
- 176
- Czas czytania
- 2 godz. 56 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788375365177
- Tłumacz:
- Agnieszka Lubomira Piotrowska
- Tagi:
- proza powieść Rosja Sorokin
Podczas zimowej zamieci doktor Płaton Iljicz Garin pośpiesznie usiłuje dotrzeć ze szczepionką do wsi ogarniętej epidemią tajemniczego boliwijskiego wirusa. Wyprasza konie na stacji i z chlebowozem Chrząkałą rusza na oślep w śnieg. W nieprzeniknionym lodowatym świecie, w białych, niemal narkotycznych przestrzeniach czyha jednak na niego świat rosyjskiego folkloru — odżywają olbrzymy i karły, z zasp wyrastają kryształowe piramidy. Nie wie, czy dojedzie do celu. Nie domyśla się, kto czeka na niego u kresu podróży. W fantasmagorycznej powieści Władimira Sorokina futurystyczna wyobraźnia łączy się z czechowowską narracją, tworząc niezwykłą postmodernistyczną mieszankę.
Książka jest laureatką krajowej nagrody literackiej „Nowaja słowiesnost” (”NOS”)
2011 – Krajowa Nagroda Literacka im. Maksima Gorkiego „Nowaja słowiesnost – NOS”
2011 – Nagroda Literacka „Bolszaja kniga” (II miejsce)
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Droga w bieli
Biel. To taka opowieść, że prawie niczego nie widać. Co jakiś czas tylko ze śnieżnej zamieci wyłaniają się dziwne postaci, które nikną za chwilę w białym tumanie. Taka właśnie jest sceneria powieści Władimira Sorokina „Zamieć”.
Doktor Płaton Ilicz Garin usiłuje dotrzeć ze szczepionką do wsi, gdzie panuje tajemnicza epidemia, wskutek której ludzie zamieniają się w bestialskie zombie. Zamieć skutecznie niweczy plan lekarza. Droga, którą podąża samopędem, czyli prawdopodobnie saniami zaprzężonymi w mikro-koniki wraz z wioskowym głupkiem Chrząkałą, raz po raz ginie przysypana śniegiem. A na drodze pojawiają się witaminderzy z piramidami dużej mocy, olbrzym pijany i zamarznięty, panujący we wszechświecie Chińczycy. A droga ginie, prowadzi do nikąd, utopiona w śniegu dującym zewsząd.
Mroźny oniryzm Sorokina pokazuje świat obcy, dziwny, bez celu. Wszystko tu wyłania się w nieprzewidywalnym, groteskowym obrazowaniu z chaosu symbolizowanego przez śnieżycę. Gdyby ktoś zechciał nakręcić wierną adaptację filmową powieści, nie miałby trudnego zadania – tylko urwane dialogi, toczone mozolnie w zasypanym bielą krajobrazie. Niczego nie widać, ledwie zarysowane cienie postaci w mlecznej mgle.
Władimir Sorokin jest w Rosji pisarzem uznanym, świadczą o tym nagrody, których jest laureatem – powieść „Zamieć” otrzymała rosyjską Nagrodę Bookera. A powieść to bardzo hermetyczna, mocno rosyjska w klimacie, ale dziwny świat Bułhakowa czy Gogola z ludowych opowiadań, wydaje się być o wiele bliższy, lepiej rozpoznany przez polskiego czytelnika. „Zamieć” będzie wymagać przy lekturze dużo większej otwartości, gotowości wejścia na obszary wcześniej nie rozpoznane i poddania się śnieżnemu klimatowi, a o to nie będzie łatwo – książka w swym skromnym rozmiarze 180 stron nie daje szans na kontemplowanie białej scenerii.
Ale pewnie taki właśnie jest literacki zamysł Sorokina – gubić tropy, zasypywać ścieżki, kręcić się w kółko w świecie, gdzie niby wszystko znajome, a jednak tak bardzo dziwne i obce. Cóż – jest to na pewno książka dla spragnionych inności. Tych zapraszam do brnięcia przez śnieżne zaspy.
Sławomir Domański
Oceny
Książka na półkach
- 392
- 257
- 70
- 12
- 8
- 7
- 5
- 4
- 4
- 4
Opinia
Władimir Sorokin jest jednym z najpopularniejszych współczesnych rosyjskich pisarzy. Był nominowany do rosyjskiej Nagrody Bookera, a jego dzieła zostały przetłumaczone na wiele języków. Na naszym rynku wydawniczym ukazało się siedem książek z jego nazwiskiem na okładce, więc twórczość rosyjskiego autora nie jest obca polskiemu czytelnikowi. W moim przypadku dopiero najnowsza „Zamieć” pozwoliła mi na bliższe poznanie tego twórcy.
Fabuła powieści jest niezwykle prosta. Doktor Płaton Iljicz Garin wybiera się w podróż do wioski, którą ogarnęła epidemia tajemniczego boliwijskiego wirusa, który sprawia, że ludzie zamieniają się w zombie. Na stacji kolejowej nikt nie chce mu pomóc tłumacząc, że w taką zamieć wyprawa nie jest możliwa. W końcu nieugiętemu doktorowi przychodzi z pomocą prosty Chrząkała, który zaprzęga w pięćdziesiąt koników swój wóz, którym na co dzień rozwozi chleb. Obaj mężczyźni ruszają przed siebie z nadzieją, że wkrótce dotrą do celu podróży. Nie domyślają się nawet z jakimi przeciwnościami przyjdzie im się zmierzyć…
Para głównych bohaterów zestawiona została na zasadzie przeciwieństw. Doktor jest typem inteligenta, który nie waha się ruszyć z pomocą potrzebującym nie bacząc na konsekwencje i niebezpieczeństwo. Szybko zyskuje sympatię odbiorcy. Z kolei Chrząkała to zwykły człowiek z ludu. Mężczyzna posługuje się prostym, wiejskim językiem, który kontrastuje się z piękną mową lekarza. W trakcie rozwoju fabuły zmienia się spojrzenie czytelnika na obu bohaterów. Okazuje się, że intencje doktora nie są takie znowu bezinteresowne, a woźnica urasta do rangi dobrego człowieka.
Świat wykreowany przez Sorokina ma w sobie coś z romantycznych ballad. Granica między jawą a snem jest rozmyta, a w tej przykrytej śniegiem krainie wszystko jest możliwe. Na kartach powieści znajdziemy maleńkie koniki, które mieszczą się do worka oraz gigantyczne wierzchowce, karły i olbrzymy, cenne kryształowe piramidki, a także jak to w życiu i bajkach bywa, dobrych i złych ludzi. Dramatyczne przygody przeplatają się z humorystycznymi scenkami. Nad tym wszystkim króluje zamieć, która jest przecież tytułowym bohaterem powieści. Przy tym sprawia wrażenie, jakby miała własną wolę i dla zabawy krzyżowała plany podróżnym. Właśnie za to lubię literaturę rosyjską, bo nawet współcześni pisarze potrafią garściami czerpać z folkloru i ludowości, a opowiadane historie nasycone są baśniowością. Na szczególne uznanie zasługuje tłumaczka - Agnieszka Lubomira Piotrowska, która wykonała kawał świetnej roboty i w doskonały sposób oddała romantycznego ducha tej powieści.
Proza Sorokina całkowicie mnie oczarowała. Żywy i barwny język sprawia, że bez trudu możemy wyobrazić sobie świat przedstawiony, a emocje bohaterów natychmiast przenoszą się na czytelnika. Momentami nawet czułam to samo zimno co pasażerowie chlebowozu. Stworzona przez autora biała kraina jest zachwycająca, chociaż to uczucie podszyte jest lękiem i niepewnością. Istotnym dla mnie faktem jest to, że odnotowałam kilka fragmentów godnych zapamiętania, bo to oznacza, że powieść warta jest tego, aby do niej wracać. Nawet gdybym chciała się do czegoś doczepić ze zwykłej złośliwości, to miałabym problem, żeby znaleźć jakiś słaby punkt. Na szczęście nie chcę, bo powieść zrobiła na mnie rewelacyjne wrażenie. Czego i wam życzę. Polecam z całego serca!
Władimir Sorokin jest jednym z najpopularniejszych współczesnych rosyjskich pisarzy. Był nominowany do rosyjskiej Nagrody Bookera, a jego dzieła zostały przetłumaczone na wiele języków. Na naszym rynku wydawniczym ukazało się siedem książek z jego nazwiskiem na okładce, więc twórczość rosyjskiego autora nie jest obca polskiemu czytelnikowi. W moim przypadku dopiero...
więcej Pokaż mimo to