Sięgając po kolejną część z Lacey Flint miałem nadzieje dostać znów ciekawy thriller i zaskakujący jak w poprzedniej części. S. J. Bolton udowodniła w Ulubionych rzeczach, że potrafi zaskakiwać i stworzyć historie, która wciąga. Jednak druga część może nie spełnić takich oczekiwań jakie mamy wobec niej. Z takimi obawami sięgnąłem po nią i miałem nadzieje, ze nie spełni się czarny scenariusz.
W renomowanym Uniwersytecie Cambridge zostają popełniona makabryczna zbrodnia, którymi zaczyna interesować się policja. Okazuje się, ze takich przypadków było więcej i kilkanaście dziewczyn popełniło samobójstwa w bardzo krwawy i okrutny sposób. Lacey Flint zostaje poproszona o zbadanie sprawy i wysłana do Cambridge w celu dowiedzenia się niebezpiecznej prawdy kryjącej się za murami Uniwersytetu.
Druga część przygód twardej policjantki naznaczonej widmem przeszłości, która zostaje uwikłana w nową sprawę tajemniczych i makabrycznych samobójstw popełnianych na znanym Uniwersytecie. Sięgając po nią byłem ciekawy co przygotowała autorka i czy znów mnie zaskoczy zwrotami akcji. Początek historii jest dobry i nie zapowiada tego co dostaniemy w późniejszej części książki. Zaczyna się normalnie od podjęcia dochodzenia przez bohaterkę, ale podczas początkowych wydarzeń czuć było jakąś skrywaną znów tajemnice czekającej na odkrycie. Ciekawym pomysłem było sięgnięcie po lęki jakie występują u różnych osób, pojawiające się niepokojące sny i dziwne wydarzenia. Powodujące stworzenie atmosfery strachu, osaczenia i niebezpieczeństwa. Autorka poradziła sobie świetnie w zbudowaniu napięcia i dominującej groźby czającej się za murami Cambridge. Nie wiadomo było jakie niespodzianki jeszcze chowa w swoim rękawie. Jeśli chodzi o podsuwanie fałszywych i mylenia tropów, wypływających informacji i poszlak, aby wcześniej nie odgadnąć całej prawdy i nie zepsuć sobie czytania. Dawkuje oszczędnie i sama zagadka była ciekawa. Pod tym względem jak zwykle nie zawiodła mnie autorka i trudno było odgadnąć o co chodzi. Dopiero pod koniec za sprawą odkryć Lacey wszystko pomału nabierało jasności. Nie tylko dostajemy wątek kryminalny, ale również nie brakuje świetnie nakreślonego tła obyczajowego. Ukazanie życia toczącego się na Uniwersytecie i różnych relacji wynikających z mieszkania w takim miejscu. Sam Cambridge tętni studenckim życiem i wydaje się idealną uczelnią. Jednak po zapoznaniu się z nim czuć czające się niebezpieczeństwo i skrywane tajemnice w czasie czytania.
Sama bohaterka Lacey Flint powraca w kolejnej części swoich przygód. Tym razem ma zająć się sprawą tajemniczych i krwawych samobójstw jakie związane są z Uniwersytetem Cambridge. Jej postać została nakreślona pod względem psychologii świetnie. Nie odpuszczająca i prowadząca śledztwo jeśli nadarzy się okazja. Twarda, czasami nieobliczalna, wybuchowa i umiejąca sobie radzić w razie czego. Nie sposób nie polubić i poczuć nić sympatii do niej. Nawet w przypadku niebezpiecznych sytuacji kibicowałem, aby wyszła cało z opresji i z ciekawością śledziłem jej przygody. Pozostałe postacie drugoplanowe i trzecioplanowe wypadają dobrze. Niektóre są lepiej nakreślone, inne mniej, lecz nie można narzekać, bo nie dostajemy jednowymiarowych. Autorka poświęciła czas na stworzenie jeżeli zajdzie taka potrzeba bohaterów, mających głębie i nie przeszkadzają podczas czytania. Czarny charakter jest przebiegły i działający bez skrupułów. Dlatego może wzbudzić strach i niechęć spowodowanych swoim zachowaniem. Nawet motyw działania bywają niepojęty i mocno przerażający. Relacje jakie kreśli autorka są stworzone świetnie i pełne emocji. Brakowało mi większego uczestnictwa w wydarzeniach Marka, który powodował wystąpienie napięcia w relacjach z Lacey Flint. Dialogi jakie występują wypadają dobrze i nie wzbudzają irytacji podczas czytania.
Akcja książki została poprowadzona nieraz szybciej i wolniej jak zajdzie potrzeba. Wydarzenia toczą się wartko i cały czas coś dzieje się. Dlatego nie nudziłem się w czasie czytania. Sama historia osadzona w większości na Uniwersytecie skrywającym wiele sekretów za swoimi murami jest nie tylko ciekawa, ale potrafi zaskoczyć. Na pewno prowadzone śledztwo obfituje w momenty intrygujące i wiszące niebezpieczeństwo w postaci dziwnych zdarzeń, makabrycznych samobójstw i położenie nacisku na psychologiczny wątek, który został przez autorkę świetnie poprowadzony. Historia została podzielona na trzy tory, prowadzone zazwyczaj oddzielnie, lecz czasami zazębiające się ze sobą. Fajnym pomysłem było w retrospekcjach ukazanie dawnych wydarzeń z przeszłości, które początkowo nie związane mogło się wydawać z historią. Później pomału wyłania się całkowity obraz i intryga. Kolejną sprawą jest osobny wątek dotyczący Evi Oliver i jej przeżyć jakie miała podczas swojej praktyki, związanych z podejrzeniami, które doprowadziły do wszczęcia śledztwa i tajemnic jakie skrywa w przeszłości. Najważniejszym i głównym jest sprawa prowadzona przez Lacey Flint i jej śledztwo dotyczące makabrycznych samobójstw. Wszystko połączone zgrabnie w całość. Historii nie można odmówić niczego, bo od początku potrafi wciągnąć i po przeczytanych Ulubionych rzeczach wiedziałem czego spodziewać się po autorce. Dostałem zwroty akcji, ślepe zaułki, tajemnice z przeszłości i nie wszystko wydaje się na pierwszy rzut oka takie jakie być powinno. Pojawiające twisty w czasie czytania i cały czas podejrzenie powodują, że nie sposób na sto procent odgadnąć kto za wszystkim stoi i jakie ma motywy. Dopiero pod koniec pomału zostaje ukazana przerażająca prawda dotycząca tego miejsca. Potrafiła autorka znów zamieszać i nawet zaskoczyć wiele razy podczas czytania. Dopiero w zakończeniu poznajemy całą prawdę. Finał jest nie tylko mocny, ale potrafiący zaskoczyć, bo nie podejrzewałem takiego obrotu sprawy pod koniec jaki mi zaserwowała autorka. Opisy samobójstw zostały przedstawione w sposób obrazowy, ale bez większej dawki okrucieństwa. Pomysł sięgnięcia po taki temat był świetny i ukazanie internetowych for i czatów przygotowujących do tego, ludzi chcących popchnąć innych do tego kroku lub żerujących na osobach mających problemy jak pasożyty. Przewija się jak poprzedniej części motyw wykorzystanie kobiet, ale tym razem wzbogacony o tematy związane z samobójstwami. Jeszcze zrobienie z głównej bohaterki ofiary było niezłym pomysłem, bo poznajemy jej losy jako studentki.
Książka Karuzela samobójczyń to połączenie thriller psychologicznego, kryminału i powieści obyczajowej. Wszystko pomieszane w świetny sposób i dlatego przeczytałem z przyjemnością. Czasami jednak brakowało mi większego napięcia podczas czytania i jakbym obserwował z boku niektóre sceny niż brał w nich udział. Lacey jako studentka nie wypadła świetnie jak liczyłem tylko zadowalająco. Dopiero w drugiej części, gdy atmosfera robi się gorąca wypadła sporo lepiej. Wstęp jaki nam serwuje na samym początku trochę jednak przeszkadza, bo chyba miał zainteresować. Najlepiej go nie czytać i dopiero po zakończeniu po niego powinno się sięgnąć. Pomimo tego nie zawiodła mnie książka. Po pierwszej części apetyt na kolejny tom przygód Lacey Flint miałem spory i jestem zadowolony z tego co otrzymałem. Zasługą jest to autorki potrafiącej stworzyć ciekawą intrygę i zagadkę kryminalną do rozwiązania. Styl jakim posługuje się jest prosty, przystępny i przyjemny. Akcja płynnie poprowadzona, bez zastojów i nudnych fragmentów. Miałem pewne obawy sięgając po nią czy druga część wypadnie tak samo i może jej troszkę brakuje do Ulubionych rzeczy. Jednak pomimo tego nie narzekam, bo jeszcze nie spotkałem się z tak podanym tematem w książce. Miło spędziłem czas podczas czytania i historia wciągnęła mnie od samego początku aż po zakończenie. Kartki szybko leciały do przodu i chciałem za każdym razem, gdy zaczynałem czytać poznać kolejne wydarzenia. Dostałem tajemnicę do rozwiązania, sekrety przeszłości, intrygi i ciekawych bohaterów. Przyjemny i wciągający thriller psychologiczny i zarazem bardzo dobry kryminał. Chętnie sięgnę po kolejne tomy przygód Lacey Flint, aby poznać dalsze losy bohaterki i po inne książki autorki jeśli wpadną mi w ręce. Dla miłośników dobrych kryminałów i książek.
Polecam.

Sięgając po kolejną część z Lacey Flint miałem nadzieje dostać znów ciekawy thriller i zaskakujący jak w poprzedniej części. S. J. Bolton udowodniła w Ulubionych rzeczach, że potrafi zaskakiwać i stworzyć historie, która wciąga. Jednak druga część może nie spełnić takich oczekiwań jakie mamy wobec niej. Z takimi obawami sięgnąłem po nią i miałem nadzieje, ze nie spełni...