Styl i nastrój z najlepszych czasów Autora, ale tylko to. Bardzo brakuje mięsistej intrygi; oczywiście nie w sensie "wybuchowej" (tym się Autor nigdy nie zajmował, i dobrze),ale "poruszającej emocje", czy "wywołującej dreszcz". Pod tym względem jest raczej płasko.

Styl i nastrój z najlepszych czasów Autora, ale tylko to. Bardzo brakuje mięsistej intrygi; oczywiście nie w sensie "wybuchowej" (tym się Autor nigdy nie zajmował, i dobrze),ale "poruszającej emocje", czy "wywołującej dreszcz". Pod tym względem jest raczej płasko.

Standardowa (na dobre i na złe) powieść Connelly'ego, tym razem może trochę bliższa Lee Childowi. Sprawnie napisana i przyjemna w lekturze - w swoim gatunku warta polecenia (w przeciwieństwie do polskich produktów sprzedawanych dla niepoznaki jako książki).

Standardowa (na dobre i na złe) powieść Connelly'ego, tym razem może trochę bliższa Lee Childowi. Sprawnie napisana i przyjemna w lekturze - w swoim gatunku warta polecenia (w przeciwieństwie do polskich produktów sprzedawanych dla niepoznaki jako książki).

Bardzo dobra powieść sensacyjna. Poza elementami powtarzającymi się w bardzo wielu książkach tego gatunku, zawiera też pewien rys świeżości, coś takiego, czego jeszcze nie przerabiałem u innych autorów, a nawet u samego Michaela Connelly’ego.

Los Angeles. Po problematycznym wyroku w sprawie nadużycia władzy przez policję, wybuchają zamieszki w południowych dzielnicach miasta. Ulice pełne są szalejących gangów, płoną samochody, rabowane są sklepy, dochodzi do wielkiej liczby aktów przemocy, w tym zabójstw. W tych warunkach policja, a konkretnie Harry Bosch, na rozwikłanie sprawy śmierci Anneke Jespersen, duńskiej dziennikarki i fotoreporterki, ma jakiś kwadrans. Na inne tego typu sprawy podobnie. Policja po prostu zbiera ciała, wykonuje kilka zdjęć, jakiś opis miejsca zdarzenia i… to wszystko. Prawdziwe śledztwo ma się toczyć po opanowaniu rozruchów, później, kiedyś. I nawet się toczy, ale zabójca Jespersen, zwanej Królewną Śnieżką, nie zostaje odnaleziony.

Dwadzieścia lat później. Harry Bosch osiągnął wiek emerytalny, jednak pracuje nadal w policji, co dość typowe, w ramach czasowego kontraktu. Typowe jest i to, że jego szefem jest obecnie karierowicz, politykier i po prostu dupek. Harry zajmuje się sprawami odłożonymi i niewyjaśnionymi, a zwłaszcza sprawą dziwnej śmierci Dunki, która nie dawała mu spokoju przez wszystkie te lata. Problem jednak w tym, że Anneke Jespersen była biała, a jak by to wyglądało, gdyby policja rozwiązała tę jedną sprawę, a przypadki, w których ofiarami byli kolorowi, głównie Afroamerykanie i Latynosi, odłożyła na półkę, zamknęła, umorzyła już na zawsze.

Tytułowa czarna skrzynka, to pomysł dawnego partnera Harry’ego Boscha, przekonanie, że w każdej sprawie kryminalnej jest gdzieś informacja, człowiek, przedmiot, coś, co jak czarna skrzynka w samolotach (notabene jest ona jaskrawo pomarańczowa),pozwoli wyjaśnić, co i jak naprawdę się wydarzyło. W każdym razie policjant odkrywa nowe dowody, dzięki którym potwierdza swoje wieloletnie przeczucie, że śmierć Jespersen nie była przypadkowym aktem przemocy podczas zamieszek, czy wynikiem wojny gangów. Kiedy Bosch znajduje „czarną skrzynkę”, sprawa rusza z miejsca, ale prowadzi w zupełnie nieoczekiwanym kierunku.

Bardzo dobra powieść sensacyjna. Poza elementami powtarzającymi się w bardzo wielu książkach tego gatunku, zawiera też pewien rys świeżości, coś takiego, czego jeszcze nie przerabiałem u innych autorów, a nawet u samego Michaela Connelly’ego.

Los Angeles. Po problematycznym wyroku w sprawie nadużycia władzy przez policję, wybuchają zamieszki w południowych dzielnicach...

Akcja 16 tomu zaczyna się retrospekcją z 1992 roku podczas zamieszek na tle rasowym w Los Angeles. Wybuchły one po ogłoszeniu werdyktu sądu, który uniewinnił policjantów, którzy zastrzelili czarnoskórego. Zamieszki miały tak olbrzymią skalę, że władze miasta zostały zmuszone do wezwania na pomoc Gwardii Narodowej. W tym czasie na terenie miasta zostało popełnionych masę różnych przestępstw, od kradzieży poprzez pobicia na morderstwach kończąc. Policja miała pełne ręce roboty, ale bardzo niewiele czasu. Zaledwie paręnaście minut na zebranie dowodów rzeczowych, porobienie zdjęć i musiała odjeżdżać do kolejnego zabójstwa. Sprawy miały być wyjaśniane „na spokojnie” po ustaniu rozruchów społecznych. Nasz bohater też znalazł się w takiej mało komfortowej sytuacji. Wezwano go do morderstwa białej kobiety w jednym w zaułków miasta. Zamordowana okazała się duńską fotoreporterką, która znalazła się w niewłaściwym czasie i miejscu. Sprawa nie została wyjaśniona.

20 lat później nasz Harry, pracując w sekcji spraw otwartych i niewyjaśnionych ponownie bierze na warsztat sprawę fotoreporterki. Rozpoczyna śledztwo, ale ktoś pod nim zaczyna kopać dołki i uniemożliwia rzetelne przeprowadzenie dochodzenia. Ktoś wysoko postawiony nie cofnął się nawet przed oskarżeniem Boscha o złamanie dyscypliny i nasłaniem na niego BEZ, czyli Biura Etyki Zawodowej. Jednak te wszystkie przeciwności spowodowały u Harrego jeszcze większą zawziętość w dążeniu do wyjaśnienia sprawy.

Książkę czyta się migiem, jest łatwa w odbiorze, nie za bardzo zagmatwana, nie skupia się na wątkach obyczajowo – psychologicznych. Główny bohater wzbudza sympatię. Nie jest typowym gliniarzem, bowiem nie nadużywa alkoholu i narkotyków jak Hole, nie roztacza wokół swojej osoby aury wiecznej depresji jak Kurt Wallander, jest za to obarczony wspomnieniami wojny w Wietnamie.

Książkę polecam. Nie zostanie w pamięci na długo, nie zmusi do przemyśleń egzystencjalnych, ale na pewno wciągnie do wykreowanego świata i zapewni rozrywkę na dobrym poziomie. Zakończenie niczym Was raczej nie zaskoczy, raczej trzeba je traktować z przymrużeniem oka. Jest bowiem typowo amerykańskie. Nie zmienia to jednak faktu, że jako całość kryminał prezentuje się bardzo przyzwoicie.

Akcja 16 tomu zaczyna się retrospekcją z 1992 roku podczas zamieszek na tle rasowym w Los Angeles. Wybuchły one po ogłoszeniu werdyktu sądu, który uniewinnił policjantów, którzy zastrzelili czarnoskórego. Zamieszki miały tak olbrzymią skalę, że władze miasta zostały zmuszone do wezwania na pomoc Gwardii Narodowej. W tym czasie na terenie miasta zostało popełnionych masę...

W 1992 r. w Los Angeles miały miejsce największe zamieszki w XX wieku w USA. Wśród ich ofiar była młoda duńska dziennikarka i na to miejsce zbrodni został wezwany detektyw Harry Bosch. Ale w tym czasie LA płonęło i nie było możliwe drobiazgowe śledztwo. Dwadzieścia lat później Bosch wraca do niego, aby wyjaśnić tę sprawę...

Książka jest bardzo dobrze napisana, trzyma w napięciu i naprawdę trudno się od niej oderwać. Chociaż jej koniec jest już w bardzo "amerykańskim stylu", to mogę ją polecić każdemu, kto szuka bardzo dobrego kryminału... i nic więcej:)

W 1992 r. w Los Angeles miały miejsce największe zamieszki w XX wieku w USA. Wśród ich ofiar była młoda duńska dziennikarka i na to miejsce zbrodni został wezwany detektyw Harry Bosch. Ale w tym czasie LA płonęło i nie było możliwe drobiazgowe śledztwo. Dwadzieścia lat później Bosch wraca do niego, aby wyjaśnić tę sprawę...

Książka jest bardzo dobrze napisana, trzyma w...

Kolejny tom przygód detektywa z Los Angeles. Tym razem Harry Bosch bada zbrodnię popełnioną w czasie zamieszek w 1992r., a robi to 20 lat później. Przy okazji dostajemy opis działania lokalnych gangów; jest też mowa o spustoszeniach moralnych wywołanych przez wojnę. Wątki społeczne, jak zwykle u Connelly'ego, są ignorowane, ale akcja toczy się wartko, to literatura rozrywkowa pierwszej klasy.

Ten tom serii z detektywem Harrym Boschem dzieje się w dwóch planach czasowych. Oto w czasie zamieszek w LA w 1992r. zabita zostaje dziennikarka z Danii. Po dwudziestu latach detektyw Harry Bosch usiłuje odnaleźć sprawcę zbrodni, wykorzystując do tego rozwój narzędzi kryminalistyki. A tropy prowadzą do lokalnego gangu.

Ciekawe jest opisanie przez Connelly'ego gangów z LA, mają one ściśle wyznaczone strefy wpływów i strukturę konspiracyjną: żołnierze mafii znają tylko swoich bezpośrednich dowodzących; organizacja ma formę piramidy. Także zabójstwa są zlecane w ciekawy sposób: żołnierz dostaje broń od 'szefa', zabija kogo trzeba i oddaje pistolet. Parę lat później ta sama broń użyta jest do innego zabójstwa przez innego żołnierza. Właśnie historia broni, z której po dziennikarce zabito parę osób, jest nitką prowadzącą do sprawcy.

W przeciwieństwie do skandynawskich autorów (Mankell!) Connelly zupełnie ignoruje społeczne tło swoich książek, a mógłby się zapytać dlaczego w jednym z najbogatszych państw świata funkcjonują gangi terroryzujące okolicę, mordujące wielu ludzi i niemożliwe do zwalczenia, grają sobie z policją w ciuciubabkę i tak to trwa przez dziesięciolecia. Dlaczego w takiej np. Danii czy Szwajcarii nawet mowy nie ma o takich gangach? No ale jak ktoś takie pytania zadaje to jest obrzydliwym lewakiem, więc Bosch uparcie walczy z gangami, chociaż chyba zdaje sobie sprawę, że to syzyfowa praca.

Mamy tu jeszcze odniesienia do wojny w Kuwejcie w 1992 i spustoszeń jakie czyni w ludzkiej psychice (jak każda wojna): normalni ludzie stają się bestiami. Ale znowu Connelly nie zgłębia tematu.

Fajny jest portret Boscha. Jak zwykle żre się z przełożonymi, to człek o ciężkim charakterze, trudno się z nim pracuje, ale to fachowiec pierwszej klasy. Poza tym lubi grac ostro, oto jedzie na obcy teren, porywa podejrzanego i usiłuje go złamać. Takie trochę metody Brudnego Harry'ego.

Zakończenie jest trochę operetkowe, ale w sumie czyta się świetnie, Connelly nigdy nie schodzi poniżej pewnego dobrego poziomu.

Kolejny tom przygód detektywa z Los Angeles. Tym razem Harry Bosch bada zbrodnię popełnioną w czasie zamieszek w 1992r., a robi to 20 lat później. Przy okazji dostajemy opis działania lokalnych gangów; jest też mowa o spustoszeniach moralnych wywołanych przez wojnę. Wątki społeczne, jak zwykle u Connelly'ego, są ignorowane, ale akcja toczy się wartko, to literatura...

Kolejna zagadka kryminalna została rozwiązana.
Upór Harrego doprowadził go do mordercy sprzed lat.
Bardzo lubię fragmenty w których Bosch jest ludzki, "nieprzepisowy". To nadaje jego postaci autentyczności.
Natomiast pierwszy raz miałam wrażenie, że zakończenie było delikatnie przerysowane i zbyt "Hollywoodzkie".
Nie mniej jednak książkę uważam za dobrą :)

Kolejna zagadka kryminalna została rozwiązana.
Upór Harrego doprowadził go do mordercy sprzed lat.
Bardzo lubię fragmenty w których Bosch jest ludzki, "nieprzepisowy". To nadaje jego postaci autentyczności.
Natomiast pierwszy raz miałam wrażenie, że zakończenie było delikatnie przerysowane i zbyt "Hollywoodzkie".
Nie mniej jednak książkę uważam za dobrą...

Królewna Śnieżka i czarna skrzynka

Poza tym autor jest naprawdę dobrym rzemieślnikiem, potrafi pisać, budować napięcie i zaskakiwać. Umie też stworzyć należytą atmosferę, a w „Czarnej skrzynce” czuć profesjonalizm i znajomość tematu.

Całość mojej recenzji na Portalu Kryminalnym http://www.portalkryminalny.pl/content/view/7453/35/

Królewna Śnieżka i czarna skrzynka

Poza tym autor jest naprawdę dobrym rzemieślnikiem, potrafi pisać, budować napięcie i zaskakiwać. Umie też stworzyć należytą atmosferę, a w „Czarnej skrzynce” czuć profesjonalizm i znajomość tematu.

Całość mojej recenzji na Portalu Kryminalnym http://www.portalkryminalny.pl/content/view/7453/35/

Los Angeles, 1992 rok. Harry Bosch i Jerry Edgar działają w lotnej brygadzie, która ma za zadanie otwierać śledztwo w sprawie morderstwa i udawać się na inne miejsce. Śledztwo będzie prowadzone później, a może i nie będzie, nie ma znaczenia. Trwają zamieszki na tle rasowym, do miasta zostaje sprowadzona Gwardia Narodowa.

Podczas oczyszczania miasta, Gwardziści w zaułku w czarnej dzielnicy znajdują zwłoki białej kobiety. Okazuje się że była ona reporterką duńskiej gazety, i jak się wydaje właśnie przyjechała żeby relacjonować zamieszki. Boschowi nie dane jest pracować nad tą sprawą, bo muszą się udać na miejsce kolejnego morderstwa. Tym może ktoś się kiedyś zajmie...

Los Angeles, 2012 rok. Dwadzieścia lat po krwawych zamieszkach, które trawiły miasto, media w rocznicę wciąż do sprawy wracają. Co ze śledztwami, które utknęły w martwym punkcie? Co z wymierzeniem sprawiedliwości?
Władze miejskie i Policja, aby uprzedzić fakty, zlecają ponowne przyjrzenie się świeżym okiem nierozwiązanym morderstwom. Bosch postanawia się przyjrzeć sprawie Anneke Jespersen jeszcze raz. Chce zrobić to, co powinien zrobić dwadzieścia lat temu. Odnaleźć mordercę.

Książkę czyta się gładko, dobra historia, fajnie prowadzone śledztwo.
Bosch zbliża się już do emerytury, ale nie zwalnia tempa, ani na chwilę.
Niestety jestem zmuszony czepiać się zakończenia, które jest niemiłosiernie naciągane. Właściwie było jasne że musi się to skończyć w mniej więcej taki sposób, ale można było się wysilić na jakieś inne rozwiązanie.

Los Angeles, 1992 rok. Harry Bosch i Jerry Edgar działają w lotnej brygadzie, która ma za zadanie otwierać śledztwo w sprawie morderstwa i udawać się na inne miejsce. Śledztwo będzie prowadzone później, a może i nie będzie, nie ma znaczenia. Trwają zamieszki na tle rasowym, do miasta zostaje sprowadzona Gwardia Narodowa.

Podczas oczyszczania miasta, Gwardziści w zaułku w...

Harry'ego Boscha znam tylko z serialu (który polecam, oba sezony są naprawdę ciekawe),ale szybko odnalazłem się w świecie książki. Zresztą ten jest bardzo podobny do serialowego, co podkreśla pracę, jaką wykonali telewizyjni twórcy. W każdym razie - "Czarna skrzynka" to wciągający kryminał, pokazujący pracę detektywa, odkrywający przed czytelnikiem sensowne fakty o zabójstwie sprzed lat. Pojawia się jedno, może dwa zaskoczenia, akcja budzi zainteresowanie, a samo morderstwo wywołuje emocje. Poza tym mamy tutaj świetnego bohatera - dociekającego prawdy, stawiającego czoła przeciwnościom i zdeterminowanego osiągnąć swój cel.

Solidny tytuł. Może tylko niektóre postacie są zbyt proste, np. partner Boscha stanowi zaledwie tło i nie ma wyrazistego charakteru. Ważniejsze w "Czarnej skrzynce" jest śledztwo.

Więcej na: http://www.gloskultury.pl/sledztwo-po-latach-michael-connelly-czarna-skrzynka-recenzja/

Harry'ego Boscha znam tylko z serialu (który polecam, oba sezony są naprawdę ciekawe),ale szybko odnalazłem się w świecie książki. Zresztą ten jest bardzo podobny do serialowego, co podkreśla pracę, jaką wykonali telewizyjni twórcy. W każdym razie - "Czarna skrzynka" to wciągający kryminał, pokazujący pracę detektywa, odkrywający przed czytelnikiem sensowne fakty o...