Jared Barnett wychodzi z więzienia. Mordercę i gwałciciela zza krat wyciągnął pozbawiony jakichkolwiek skrupułów adwokat Max Kramer, którego obchodzi jedynie zyskanie rozgłosu, a kwestie moralności ma w głębokim poważaniu. Jared nie zamierza spoczywać na laurach i od razu planuje skok, w który wciąga swoją siostrę Melanie i jej siedemnastoletniego syna Charliego. Napad na bank kończy się strzelaniną, w której ginie kilka osób.

Napad, ucieczka, pościg – brzmi stosunkowo banalnie, prawda? Fabuła w „Fałszywym kroku” nie jest tym, co w jakikolwiek sposób mnie zaskoczyło, a w gruncie rzeczy cały zamysł wydawał mi się zbyt prosty i szablonowy. Spodziewałam się czegoś więcej, bo nawet gdy punkt wyjścia nie poraża oryginalnością, to dalej można akcję poprowadzić tak, że śledzimy ją pełni napięcia. Tego zresztą po historii określanej jako thriller oczekiwałam. Więcej tu jednak z powieści sensacyjnej, chociaż okraszonej – co zresztą w jakimś stopniu tę książkę ratowało – dosyć ciekawym rysem (a może bardziej zarysem) psychologicznym bohaterów.

Zazwyczaj najbardziej intrygują mnie czarne charaktery, ale w tym przypadku to nie Jared mnie ciekawił, tylko Melanie, którą wprawdzie trudno uznać za wzór uczciwości, ale też nie sposób tak jednoznacznie umieścić po stronie tych złych. Kobieta czuje, że ma wobec brata dług wdzięczności, a wspólne trauma z dzieciństwa związała ją z nim na tyle, że nie jest w stanie się mu przeciwstawić. Sama wychowywała syna i całkiem nieźle, jak na stosowane metody (zręczne palce plus trochę szczęścia), sobie radziła. Gdy pojawia się Jared wszystko się jednak komplikuje, tym bardziej, że Charlie zapatrzony jest w wuja i to, co ten robi, wydaje mu się zawsze rozwiązaniem słusznym. Autorka stosunkowo sugestywnie pokazała wątpliwości, które targają Melanie, a chociaż jej wybory nie było mi łatwo do końca zrozumieć, to jednak zaczęłam się zastanawiać jak różne wydarzenia z przeszłości mogą rzutować na całe życie i wypaczać spojrzenie na niektóre sprawy.

W całej historii sporą rolę odgrywa też prokuratorka Grace, która kilka lat temu, z pełnym przekonaniem o winie, doprowadziła do skazania Jareda. Teraz musi się mierzyć z faktem, że mężczyzna przebywa na wolności i zdecydowanie dobrze pamięta, kto przyczynił się do posłania go za kratki. Mamy też Andrew – teoretycznie spełnionego pisarza, który akurat cierpi na niemoc twórczą. To facet, który ma poczucie, że nie zasługuje na sukces, a nawet jeżeli w danym momencie jego życia jest dobrze, to prędzej czy później i tak wszystko się zawali. Alex Kava w jego przypadku również postawiła na motyw wpływu przeszłości na dalsze życie.

„Fałszywy krok” czyta się w zawrotnym tempie – krótkie rozdziały i szybka akcja sprawiają, że rzeczywiście można poczuć się jak w czasie pościgu. Czasami pojawia moment oddechu i wtedy mamy okazje przyjrzeć się bliżej bohaterom, ciągle mając jednak świadomość, że zmierzamy do nieuchronnego końca. Zakończenie było takie, jakiego się spodziewałam, więc i tu niespodzianek zabrakło.

To było moje pierwsze spotkanie z autorką i fabularnie czuję się rozczarowana, ale styl pisania przypadł mi do gustu, więc przy kolejnych tytułach liczę na więcej. Połączenie swobodnej narracji, bohaterów z potencjałem i niebanalnych wydarzeń to dobry punkt wyjścia dla książki i gdyby wszystkie te elementy znalazły się w „Fałszywym kroku” wówczas mogłaby to być świetna powieść. Zabrakło tego ostatniego i niestety pokładanych w niej oczekiwań do końca nie spełniła.

http://k-recenzjeksiazek.blogspot.com/2015/08/jak-nie-napadac-na-bank-alex-kava.html

Jared Barnett wychodzi z więzienia. Mordercę i gwałciciela zza krat wyciągnął pozbawiony jakichkolwiek skrupułów adwokat Max Kramer, którego obchodzi jedynie zyskanie rozgłosu, a kwestie moralności ma w głębokim poważaniu. Jared nie zamierza spoczywać na laurach i od razu planuje skok, w który wciąga swoją siostrę Melanie i jej siedemnastoletniego syna Charliego. Napad na...