Do tej książki mam takie zastrzeżenie, że nie poinformowano mnie w notce umieszczonej na okładce, że przynajmniej większa część zamieszczonych w niej felietonów została już opublikowana, i to w Internecie, w związku z czym pozbawiono mnie wyboru, czy kupić sobie książkową kompilację czy też poprzestać na przeczesaniu Internetu. Uważam, że jest to nieuczciwe, zwłaszcza wobec osób, które takie felietony już przeczytały (o czym przekonują się dopiero w trakcie lektury książki). Poza tym, autor jest oczywiście błyskotliwy i inteligentny, ale byłoby super gdyby sobie powyciągał muchy z nosa (patrz przygody na cmentarzu powązkowskim i historia rodzinnego sztambucha, Gombrowicz by się uśmiał; pamiętajcie ćmoki - napisano "Dehnel", ale powiedziano "Denel", niemie "h", jak można tego nie wiedzieć!). Poza tym, felietony są całkiem niezłe, zwłaszcza "Księga podopiecznych kopniętej muzy" (rzecz o grafomanii), przy których można wyć ze śmiechu. Zapisałam sobie do kajecika wiele książek, o których tu wspomniano, i mam zaufanie, że warto je przeczytać. Autor jest człowiekiem oczytanym, molem książkowym, a ja bardzo lubię wiedzieć, jakie książki takie osoby sobie cenią. Największą jednak zaletą tej książki jest ulżenie tym wszystkim osobom, które gryzą się z rodziną lub z własnym sumieniem, że tyyyyyle pieniędzy i czasu poświęcają na książki. Okazuje się, że to jest jak najbardziej OK, a wszystkie mole należą do narodu wybranego, acz podobno ginącego.

Do tej książki mam takie zastrzeżenie, że nie poinformowano mnie w notce umieszczonej na okładce, że przynajmniej większa część zamieszczonych w niej felietonów została już opublikowana, i to w Internecie, w związku z czym pozbawiono mnie wyboru, czy kupić sobie książkową kompilację czy też poprzestać na przeczesaniu Internetu. Uważam, że jest to nieuczciwe, zwłaszcza wobec...