Największymi zarzutami stawianymi wobec Camilli Läckberg są niepoprawnie pisane retrospekcje i nieumiejętność wplatywania wątku obyczajowego w kryminalną intrygę. Jako, że mam za sobą pierwszą i ostatnią część sagi skandynawskiej pisarki, muszę przyznać, że zrobiła ona duży postęp. Pisarka, nie saga oczywiście. Mimo wszystko uważam jednak, iż ta krytyka szyta jest trochę na wyrost. W tej powieści retrospekcji jest jak na lekarstwo i ciężko jest obiektywnie ocenić ich poziom. Sądzę, że są poprawne, ale by wyrobić sobie dokładniejszą opinię w tym temacie, muszę przeczytać kolejne tomy. Co do drugiej uwagi - mnie wątek obyczajowy nie przeszkadzał. Nawet ciekawią mnie dalsze losy głównych bohaterów: Eriki, Patrika, Anny. Całkiem zgrabnie ujęto miłosne perypetie (tu z dużą dozą humoru), ale autorka nie stroniła od ukazania ciemnych niuansów rodziny (tutaj mowa np. o aspekcie przemocy w małżeństwie). Moim zdaniem na tle całej książki najsłabiej wypada zagadka. Ta tytułowa Księżniczka. O ile wyjawienie pewnego sekretu jednej z ważniejszych rodzin może zaszokować, zniesmaczyć, skłonić do refleksji, tak sama sprawa i jej rozwiązanie nie zdumiewają. Nie znajdziecie tu przebojowych zwrotów akcji ani mrożących krew w żyłach pościgów za bandytami. Pewnie nawet mniej wprawna osoba zdąży przed ostatnimi stronami uporządkować sobie wszystko w głowie i poprawnie wytypować sprawcę i jego motywy.
Pomimo tej wady książkę czyta się naprawdę miło, a także zaskakująco szybko. Läckberg należy się pochwała za zadziwiająco lekkie pióro. Mam nadzieję, że po bardzo dobrym "Pogromcy lwów" i nieco słabszej "Księżniczce z lodu" kolejne części sagi przyniosą więcej zdziwienia i dostarczą jeszcze więcej przyjemności.

Największymi zarzutami stawianymi wobec Camilli Läckberg są niepoprawnie pisane retrospekcje i nieumiejętność wplatywania wątku obyczajowego w kryminalną intrygę. Jako, że mam za sobą pierwszą i ostatnią część sagi skandynawskiej pisarki, muszę przyznać, że zrobiła ona duży postęp. Pisarka, nie saga oczywiście. Mimo wszystko uważam jednak, iż ta krytyka szyta jest trochę na...