Darwinowskie przesądy upchane w naukę. Richard Dawkins jest równie nieznośny, jak księża, co uparcie trzymają się jednej reguły, choćby inni dali wyraz zniecierpliwienia oraz wyroku dekapitacji. Gdybym miał uwierzyć w to, że geny decydują o naszym przeznaczeniu - zostałbym nihilistą, złowrogim Sarumanem i Freezą z ,,Dragon Ball'' w jednym, a z tego co wiem, nie jestem żadnym z nich. Jego teorie ewolucyjne oraz memetyka przypominają o braku hamulców w umiejętności radzenia sobie z seksualnością. Alan Moore wyjaśniłby go w pierwszej lepszej publikacji, a Fryderyk Nietzsche pojechałby po biologu, jak po mokrej szmacie. Pomijam, że istnieją osoby aseksualne, które nie odczuwają popędu, więc cała jego gra upada pod ciężarem racjonalizmu. Lata genetycznych powiązań to raczej spis w Matriksie niż zapis urojonych bogów czy myśli.

Nienawidzę tej publikacji, bo sprawia, że Dawkins ,,wynalazł'' cel ludzkiego życia w negatywnych barwach, a my jesteśmy sprowadzeni do roli reproduktora, bezmózgiego gada, by się rozmnażać - płytkie, jak kałuża. Niech sobie wierzy w zwierzęce genotypy, jakieś hasełka o samolubnych plemnikach, co mnie to obchodzi - mam to gdzieś. Z taką filozofią nie jestem w stanie polemizować. Nie potrafię jej zaakceptować, ani zrozumieć osoby, które się z nim zgadzają. Sam mógłbym napisać o tym książkę - poważnie - tylko że ja nie ufam naukowcom, lecz artystom i sztuce, a to spora różnica, nieprawdaż?

Dawkins niby taki wykształcony, a próbuje tłumaczyć wszystko jak dziecku - halo, dorośli ludzie czytają tą publikację! Irytuje utrzymanie problemu na poziomie materialnym, jakby nie istniało nic więcej, jak reprodukcja. I ta ciągła walka z wiarą w Boga, jakby nie mógł się odczepić od idei. Niech nienawiść płonie - Dawkins jest skończony. Sam przed sobą się przyznaje, że jest sterowany przez geny. Nie wiem czy bić brawo, czy współczuć.

Darwinowskie przesądy upchane w naukę. Richard Dawkins jest równie nieznośny, jak księża, co uparcie trzymają się jednej reguły, choćby inni dali wyraz zniecierpliwienia oraz wyroku dekapitacji. Gdybym miał uwierzyć w to, że geny decydują o naszym przeznaczeniu - zostałbym nihilistą, złowrogim Sarumanem i Freezą z ,,Dragon Ball'' w jednym, a z tego co wiem, nie jestem...