Chyba się zgubiłam... poprzedni tom skończył się jak zmieniały się pory roku i Alicja spotkała Jokera. Kiedy miała z nim zagrać w karty to skończył się tomik. Ale w tym tomie nie ma ani śladu Jokera i to, co działo wcześniej jakby zostało wymazane.. albo jakby była luka w fabule.. sam bal w tej części mi się podobał i to jak się skończyło, ale dalej jestem zła..

Chyba się zgubiłam... poprzedni tom skończył się jak zmieniały się pory roku i Alicja spotkała Jokera. Kiedy miała z nim zagrać w karty to skończył się tomik. Ale w tym tomie nie ma ani śladu Jokera i to, co działo wcześniej jakby zostało wymazane.. albo jakby była luka w fabule.. sam bal w tej części mi się podobał i to jak się skończyło, ale dalej jestem zła..

Coraz więcej emocji. Ta manga jest świetna! To coś od czego nie można się oderwać.
Szkoda tylko, że to przedostatni tom i więcej z tej serii nie ma.
Gorąco polecam ! ! !

Coraz więcej emocji. Ta manga jest świetna! To coś od czego nie można się oderwać.
Szkoda tylko, że to przedostatni tom i więcej z tej serii nie ma.
Gorąco polecam ! ! !

Śliczna kreska i wciągająca fabuła, "połknęłam" ją w godzinę. Cieszę się z wielu zmian, które w mandze nastąpiły, że Alicja wreszcie doszła do porozumienia z Bloodem. Najbardziej rozśmieszył mnie Ace, który zdążył upić Juliusa... "Żłopiesz jak smok, od kiedy tu wszedłeś! Każdy normalny człowiek już dawno leżałby od stołem!".
Jak najbardziej polecam wszystkim "mangozjebom"* i osobom lubiącym anime-Bishōnen! :3

* osoba czytająca mangę, inne określenie "Otaku".

Śliczna kreska i wciągająca fabuła, "połknęłam" ją w godzinę. Cieszę się z wielu zmian, które w mandze nastąpiły, że Alicja wreszcie doszła do porozumienia z Bloodem. Najbardziej rozśmieszył mnie Ace, który zdążył upić Juliusa... "Żłopiesz jak smok, od kiedy tu wszedłeś! Każdy normalny człowiek już dawno leżałby od stołem!".
Jak najbardziej polecam wszystkim "mangozjebom"*...

Zrobiłam sobie dzisiaj mały maratonik z "Alicją..." w wersji online. Uwielbiam klimaty powiązane z postacią stworzoną dawno temu przez Lewisa Carolla, o ile wierzyć przedmowie jednego starego wydania - podczas rejsu łódką pięknego, letniego popołudnia. Z radością pykam w gry, w których odnajduję nawiązania bezpośrednie [McGee's Alice], czy też pośrednie [Jazz Jack Rabbit], zbieram "Wonderlandowe" fanarty, często wracam do pewnego opowiadania Sapkowskiego. Kraina Czarów jest tworem inspirującym i magicznym, o którym nie można zapomnieć od momentu znalezienia się w króliczej dziurze.
Wracając jednak do mangi, w końcu to o niej mam wydać opinię. Fabuła - cóż - jest strasznie przewidywalna. Nie wiem, może jestem za stara, ale naturę relacji Blooda i Vivien widać gołym okiem. Nie rozumiem zaskoczenia Alicji, gdy się wszystko wydało. Zdało mi się na siłę naciągane do potrzeb nie do końca udanego scenariusza opartego na popularnym schemacie shojo: ona jedna, bishów pełno, oczywiście uwielbiających ją ponad miarę. Było już "Pretear" mieszające "Kopciuszka" ze "Śnieżką" i "Sailor Moon", teraz czas na "Alicję w Krainie Czarów". Czas nie do końca dobrze spędzony, przepełniony niesmakiem. Autorzy mangi zebrali główne postacie z uniwersum "Alicji...", wyprali je z charakterów i kazali im wszystkim kochać główną bohaterkę. I tak oto Kapelusznik nie jest już szalony, tylko zawistny. Biały Królik nie biegnie nigdzie na złamanie karku z zegarkiem w łapce, lecz rzuca się za każdym razem tulić Alicję i obwieszczać jej, jak to bardzo ją kocha. Kot [Boris]... Na nim zawiodłam się najbardziej. Nie jest już tajemniczy, nie ma zniewalającego uśmiechu. Owszem, jest bishonenem, ale zachowuje się jak bezpański miejski kocur, który obchodzi swoje rewiry i dostaje od silniejszych. Ale nawet nie znika...
Kreska nie jest zła. Postacie są narysowane proporcjonalnie, nie widziałam rażących błędów. Co prawda "bishoneny" wydają się niekiedy xero [jak Sailorki, tylko im fryzury pozmieniać], ale przeżyć natury turpistycznej nie dostarczają. Brakuje mi w tej mandze teł. Doskwiera mi to niezwykle. Wiem, jak wyglądają mniej-więcej scenerie, ale nie obraziłabym się za dorysowanie kilku detali wnętrz, może jakiś obraz, czy świecznik.

Nie kupiłam, lecz przeglądałam w sklepie polskie wydanie "Alicji w Krainie Serc". Sprawia pozytywne wrażenie - obwoluta, dobrej jakości papier. Gdyby nie to, że fabuła kuleje, byłoby warte swojej ceny. Od wydawcy nie jest to jednak zależne.

Podsumowując - zawiodłam się. Szukałam dziwnych klimatów, być może nieco pokręconych, ale ich nie znalazłam. Trafiłam na typowe shojo - jedno z wielu. Przeczytane 5 tomów, może się wezmę za 6sty w wolnej chwili. Fajerwerków jednak nie oczekuję.

Zrobiłam sobie dzisiaj mały maratonik z "Alicją..." w wersji online. Uwielbiam klimaty powiązane z postacią stworzoną dawno temu przez Lewisa Carolla, o ile wierzyć przedmowie jednego starego wydania - podczas rejsu łódką pięknego, letniego popołudnia. Z radością pykam w gry, w których odnajduję nawiązania bezpośrednie [McGee's Alice], czy też pośrednie [Jazz Jack Rabbit],...

brak słów , bo prostu zajebiste!:D

brak słów , bo prostu zajebiste!:D

Różowa okładka i różowo w środku. Bale, tańce, alkohol i kłótnia niedoszłych kochanków.

Różowa okładka i różowo w środku. Bale, tańce, alkohol i kłótnia niedoszłych kochanków.