Wielokrotnie przeżywamy "pierwszy raz". Właśnie po raz pierwszy skończyłem słuchać audiobook w wykonaniu Andrzeja Seweryna z prozą Marka Hłaski. I wiem, że jednak wolę czytać niż słuchać. Ale jeśli wykonuje się monotonne i manualne prace, to taka form,a "czytania" jest do zaakceptowania.
To tyle o moich poglądach na temat nowych form czytelnictwa.
Sposób czytania Seweryna jest bardzo oszczędny w środki wyrazu. To dziwne, ze zawodowy aktor, przyzwyczajony do sceny, tak ascetycznie podchodzi do tekstu. I dla mnie to jest zaleta. Głos nie odbiera mi tekstu, raczej pozwala mieć przyjemność z kolejnych raz, akapitów, rozdziałów. Aktor nie zastępuje pisarza, nie tworzy nowego obrazu tekstu, a jedynie go prezentuje, udostępnia, przybliża. I to mi się podoba.
Sam tekst, dziś trochę "historyczny" (czasy stalinowskie), broni się jednak, bo oprócz otoczki ideologicznej (zresztą nie nadmiernie rozbudowanej) przynosi przede wszystkim opis relacji między skazanymi na siebie okolicznościami miejsca i pracy ludźmi, obcymi sobie, niechętnymi często, przypadkowo tu się znajdującymi. W dodatku bez szansy na zaprzyjaźnienie, bo przecież co chwila kolejny trafia do raju...
Ale ten raj to także cała otaczająca rzeczywistość - stare samochody, błoto, niebezpieczeństwo, wódka, karty, przeszłość, brak nadziei na przyszłość. I ten raj jest najstraszniejszy.
A jednak warto przeczytać powieść Hłaski. Lub posłuchać w znakomitym wydaniu Seweryna. Właśnie za ten głos dodatkowa gwiazdka.

Wielokrotnie przeżywamy "pierwszy raz". Właśnie po raz pierwszy skończyłem słuchać audiobook w wykonaniu Andrzeja Seweryna z prozą Marka Hłaski. I wiem, że jednak wolę czytać niż słuchać. Ale jeśli wykonuje się monotonne i manualne prace, to taka form,a "czytania" jest do zaakceptowania.
To tyle o moich poglądach na temat nowych form czytelnictwa.
Sposób czytania Seweryna...