Cienie nocy to nie jest typowa powieści sensacyjne. Wyróżnia ją już sam fakt, że została napisana przez trzy pisarki, które pozornie tworzą powieści z tego samego gatunku. Jednak w praktyce, każda z nich skupia się na czymś zupełnie innym. Wydaje mi się, że Alex Kavy i Erici Spindler nie muszę nikomu przedstawiać. Każdy z nas chyba słyszał chociaż raz powyższe nazwiska. Jednak nie wiem, czy to samo można powiedzieć o J. T. Ellison. W końcu na naszym rodzimym rynku wydawniczym ukazała się tylko jedna powieść tej autorki.

J. T. Ellison pracowała w Białym Domu, gdzie przechodziła przez wiele różnych sektorów. Jednak gdy przeprowadziła się do Nashville, postanowiła zająć się tym co od dawna ją interesowało, mianowicie medycyną sądową i walką z przestępczością. To właśnie te dwa zagadnienia naprowadziły ją na temat pisarstwa literatury sensacyjnej. Aby jej powieści stały się jeszcze bardziej wiarygodne, autorka przy każdej z nich współpracuje z FBI i kilkoma innymi agencjami odpowiedzialnymi za pilnowanie prawa i porządku.

Wracając jednak do książki… Kolejnym argumentem opowiadającym się za tym, że nie jest to zwykła książka sensacyjna, jest fakt, że są to trzy oddzielne opowiadania. Każda z pisarek napisała bowiem własny tekst, którego bohaterkami były ich najlepsze postacie. Jednak tym co je łączy ze sobą jest morderca.

Nie chcę samodzielnie pisać streszczenia powieści, ponieważ obawiam się, że mogłabym za dużo odkryć. Dlatego posłużę się opisem jaki wydawnictwo przygotowało na tylną okładkę:

„Morderca psychopata, który wymyka się policji, bezustannie zmienia miejsca pobytu, żeruje na zagubionych i samotnych. Trzy śledcze: detektyw Stacy Killian z nowoorleańskiej policji, porucznik Taylor Jackson z Wydziału Zabójstw w Nashville oraz agentka FBI, Maggie O'Dell, były świadkami najgorszych zbrodni i aresztowały najniebezpieczniejszych przestępców. Czy tym razem morderca je przechytrzy? Trzy wybitne autorki powieści kryminalnych i thrillerów napisały poszczególne części powieści Cienie nocy, czyniąc swoje książkowe bohaterki śledczymi ścigającymi nieuchwytnego seryjnego mordercę. W samym sercu nowoorleańskiej Dzielnicy Francuskiej znaleziono zwłoki zasztyletowanej bezdomnej. Detektyw Stacy Killian z nowoorleańskiej policji ściga się z czasem – w tej grze stawką jest życie dziecka zamordowanej kobiety. Stacy gotowa jest zaryzykować, aby zwyciężyć, i stawia wszystko na jedną kartę. Na chodniku znaleziono zwłoki demonstrantki z organizacji Okupacja Nashville.”

Jak już wspominałam na samym początku, każda z autorek skupia się na czymś zupełnie innym, a także ma inny styl pisania. Bowiem o ile Erica Spindler skupia się przede wszystkim na emocjonalności, co doskonale widać w jej opowiadaniu, to o tyle Alex Kava na ogół stara się poszerzyć aspekt psychologiczny. Natomiast J. T. Ellison podejmuje wątek samego śledztwa. Wszystko to doskonale odzwierciedla styl każdej z autorek. Co ciekawe tylko ostatnia pisarka prowadzi fabułę z naprzemiennych punktów widzenia – porucznik Taylor Jackson oraz samego mordercy.

Właśnie co do fabuły. Musze powiedzieć, że widząc powieść w zapowiedziach liczyłam na coś dużo bardziej… obszerniejszego. Książka ma bowiem zaledwie 184 strony z czego dziewięć z nich odchodzi na krótkie wprowadzenie oraz przybliżenie sylwetek każdej z pisarek. Szkoda! Zwłaszcza, że pomysł ma naprawdę ogromny potencjał. Autorki stworzyły kilka naprawdę interesujących wątków, które zasługują na to aby dużo bardziej je rozwinąć, a nie upraszczać w tak maksymalnym stopniu jak to ma miejsce właśnie w Cieniach nocy. O akcji w sumie nie można za wiele powiedzieć, ponieważ pomiędzy tymi opowiadaniami nie ma zachowanej żadnej ciągłości oprócz postaci mordercy, no i oczywiście tyciusieńkich wzmianek o poprzednich jego zbrodniach.

Podsumowując. Cienie nocy to lekka książeczka odpowiednia na moment, w którym chcemy odpocząć i raczej nie bardzo mamy ochotę mocno wczytywać się w fabułę.

Cienie nocy to nie jest typowa powieści sensacyjne. Wyróżnia ją już sam fakt, że została napisana przez trzy pisarki, które pozornie tworzą powieści z tego samego gatunku. Jednak w praktyce, każda z nich skupia się na czymś zupełnie innym. Wydaje mi się, że Alex Kavy i Erici Spindler nie muszę nikomu przedstawiać. Każdy z nas chyba słyszał chociaż raz powyższe nazwiska....