Charles Latimer popadł w posesję która zaczęła się w Istambule,gdyż tam po raz pierwszy usłyszał o Dinitriosie. Tam też po raz pierwszy go zobaczył . A właściwie jego martwe ciało wyłowione z Bosforu. Chciał się dowiedzieć o nim jak najwięcej . Ale ta wiedza może kosztować go wiele ,nawet życie bowiem nieboszczyk okazuje się być jedynie mężczyzna odgrywającym nieznaczny epizod w życiu jednego z największych morderców,handlarzy żywym towarem i narkotyków,oraz lichwiarzy...Dimitriosa zaiste odgrywał swój życiowy spektakl złego bandziora na własnych zasadach i we własnym teatrze. Czy takiego człowieka da się zdemaskować? Latimer - pisarz,podejmuje się tego wyzwania i kroczy jego śladami...
Eric Ambler stworzył wspaniałą historie ,osadzona w latach 1922-26. Bardzo ciekawie poprowadził śledztwo wraz z czytelnikiem a finał okazał się dla mnie zaskakujący ,rewelacyjny! Tego się nie spodziewałam . Grecja,Paryż ,Turcja wraz z sąsiadującymi krajami w latach dwudziestych roztaczały swe uroki ale również posiadały swe mroczne oblicza.

Charles Latimer popadł w posesję która zaczęła się w Istambule,gdyż tam po raz pierwszy usłyszał o Dinitriosie. Tam też po raz pierwszy go zobaczył . A właściwie jego martwe ciało wyłowione z Bosforu. Chciał się dowiedzieć o nim jak najwięcej . Ale ta wiedza może kosztować go wiele ,nawet życie bowiem nieboszczyk okazuje się być jedynie mężczyzna odgrywającym nieznaczny...

Cóż za przewidywalność...i ten wstęp bez żadnej logiki...żeby dokończyć bez bólu, musiałem sięgnąć po alkohol.

Cóż za przewidywalność...i ten wstęp bez żadnej logiki...żeby dokończyć bez bólu, musiałem sięgnąć po alkohol.

Pułkownik tajnej tureckiej policji spotyka na przyjęciu pisarza. Po 5 minutach znajomości przedstawia mu policyjne akta człowieka, którego ciało wyłowiono z morza niewiele wcześniej. Przy okazji zabiera pisarza do kostnicy, no bo czemu nie.
Później jest tylko gorzej.

Odniosłam wrażenie, że autor porwał się z motyką na Słońce. Miał niezły pomysł na historię tajemniczego Dimitriosa, ale przekombinował.

Sporo jest dłużyzn. Przykładowo, bohater X pyta bohatera Y jak zaczęła się jego znajomość z bohaterem Z w 1930 roku, a bohater Y zamiast po ludzku konkretnie odpowiedzieć, zaczyna streszczać historię zawirowań politycznych między Bułgarią i Jugosławią zaczynając od 1900 roku. Żeby się chociaż którykolwiek z bohaterów zajmował polityką, to byłoby pół sukcesu, ale nie, po prostu przez kilkanaście stron czytamy o konflikcie politycznym.

Z przyczyn kompletnie dla mnie niezrozumiałych, wspomniany pisarz rusza w świat poznać historię człowieka, którego ciało zobaczył w kostnicy. No bo przecież wszyscy ludzie tak robią. Patolodzy to pewnie po każdym kliencie obowiązkowo.
W podróży odkrywa kolejne elementy układanki oraz poznaje nowe osoby i tu jest problem. Prawie każdej z tych osób wałkuje wszystkie dotąd odkryte fakty. Żeby to chociaż załatwiono zdaniem w stylu "usiadł i rozpoczął swą historię, dwie godziny później skończył" - byłoby nieźle, ale nie! Za każdym razem czytamy to samo od początku do znudzenia.

Autor wielokrotnie wspomina o tym, co powinien zawierać dobry kryminał, szkoda tylko, że sam się do własnych rad nie zastosował.

Pułkownik tajnej tureckiej policji spotyka na przyjęciu pisarza. Po 5 minutach znajomości przedstawia mu policyjne akta człowieka, którego ciało wyłowiono z morza niewiele wcześniej. Przy okazji zabiera pisarza do kostnicy, no bo czemu nie.
Później jest tylko gorzej.

Odniosłam wrażenie, że autor porwał się z motyką na Słońce. Miał niezły pomysł na historię tajemniczego...

Kolejna książka po którą sięgnęłam z listy najlepszych światowych kryminałów... i kolejna którą się zawiodłam. Wciąż czekałam na pasjonujące rozwinięcie akcji a doczekałam się jedynie przegadania i nudnych bohaterów. Jestem zawiedziona.

Kolejna książka po którą sięgnęłam z listy najlepszych światowych kryminałów... i kolejna którą się zawiodłam. Wciąż czekałam na pasjonujące rozwinięcie akcji a doczekałam się jedynie przegadania i nudnych bohaterów. Jestem zawiedziona.

Książka jest w miarę prosta, przejrzysta, historia może wciągnąć, tylko ma jeden bardzo duży problem- nie jest w ogóle wymagająca. Czytelnik już po pierwszych stronach może domyślić się jak potoczyło się życie tytułowego Dimitriosa. Pozycja jest całkiem w porządku, jednak nie podchodźcie do niej, jak do wielkiego dzieła, wtedy powinna smakować lepiej

Książka jest w miarę prosta, przejrzysta, historia może wciągnąć, tylko ma jeden bardzo duży problem- nie jest w ogóle wymagająca. Czytelnik już po pierwszych stronach może domyślić się jak potoczyło się życie tytułowego Dimitriosa. Pozycja jest całkiem w porządku, jednak nie podchodźcie do niej, jak do wielkiego dzieła, wtedy powinna smakować lepiej

Do przeczytania, ale nic specjalnego. zbyt długi początek, brak zaskoczenia, brak gwałtownych zwrotów akcji. przegadana przez pułkownika i latimera. czasami można nawet się znudzić :-(

Do przeczytania, ale nic specjalnego. zbyt długi początek, brak zaskoczenia, brak gwałtownych zwrotów akcji. przegadana przez pułkownika i latimera. czasami można nawet się znudzić :-(