Mam mieszane odczucia względem tej książki. Może dlatego, że postawiłam jej zawczasu zbyt wysoko poprzeczkę, skuszona wieloma pozytywnymi opiniami. Przede wszystkim zupełnie nie podszedł mi główny bohater, a to naprawdę duży minus. Jakub Mortka jest w skrócie wszystkim tym, czego w mężczyźnie nie lubię najbardziej i za każdym razem jak miał zacięcie do rozmyślań nad sobą lub życiem prywatnym, przewracałam oczami nad czytanym fragmentem. Dodatkowo druga bomba, czyli jego kolega z policji o którym też jest sporo, więc naturalnie czytelnik również zwraca baczniejszą uwagę. Dariusza Kochana, bo o nim mowa, streszczać nie będę, bo podejrzewam, że jego prywatne życie odegra w kolejnych tomach znaczącą rolę i nie chcę nikomu psuć czytania. Niemniej - zdecydowanie NIE dla tego pana.
Szczerze? Jednym z powodów dla których w ogóle dobrnęłam do końca, jest postać zdecydowanie negatywna, gangster i główny podejrzany Mortki. Polubiłam faceta z miejsca i szczerze mam nadzieję, że jeszcze skopie panu policjantowi porządnie tyłek. Aż żal, że nie on jest główną postacią w tej historii.

Tu można przejść do fabuły, która jest całkiem niezła, chociaż najlepiej czytało mi się już pod koniec, kiedy wreszcie cała historia zaczynała się wyjaśniać, a nie polegała na snuciu domysłów. Kilka rzeczy szanowny autor dość mocno ponaciągał i wystarczyłoby zastosować dużo prostsze rozwiązania, by osiągnąć cel, no ale to tak na marginesie. Może policja zdaniem autora lubi sobie utrudniać życie...

Po kolejne tomy raczej nie sięgnę. W ostatecznym rozrachunku nie ma tych plusów aż tak dużo, by rekompensowały mi stykanie się znowu z postacią Jakuba Mortki. Szkoda.

Mam mieszane odczucia względem tej książki. Może dlatego, że postawiłam jej zawczasu zbyt wysoko poprzeczkę, skuszona wieloma pozytywnymi opiniami. Przede wszystkim zupełnie nie podszedł mi główny bohater, a to naprawdę duży minus. Jakub Mortka jest w skrócie wszystkim tym, czego w mężczyźnie nie lubię najbardziej i za każdym razem jak miał zacięcie do rozmyślań nad sobą...