Jestem fanką pana Wiśniewskiego od długich długich lat i pewnie nawet jak zacznie tworzyć straszny chłam to ja i tak będę to chętnie czytać z przyjemnością (ale może już nie tak wielką;-) ).
Nie wiem skąd to się bierze, ale pan Wiśniewski umie tak wejść w to, co człowiek czuje, nie wiem skąd on bierze te swoje historie, jakie pojawiły się chociażby w "Miłości..." (chociażby ta Svena), ale gdy je czytam to widzę jak wielkie dramaty przeżywają ci ludzie, że aż zdaje mi się ciszej oddycham, żeby tylko nie przeszkadzać tym biednym ludziom.
Wszystko było dobre w tej książce dopóki nie zaczęło się tak "na poważnie" odbywać ta historia między Struną a Anną była jakaś taka trochę już oklepana i przede wszystkim niedokończona, jak można nas zostawić w takim momencie, jak tak naprawdę dopiero co zaczęło się o tym mówić...? Mimo wszystko polecam, chociażby na te poboczne historie, które pokazują prawdziwe życie, nie zawsze piękne, wymarzone i szczęśliwe.

Jestem fanką pana Wiśniewskiego od długich długich lat i pewnie nawet jak zacznie tworzyć straszny chłam to ja i tak będę to chętnie czytać z przyjemnością (ale może już nie tak wielką;-) ).
Nie wiem skąd to się bierze, ale pan Wiśniewski umie tak wejść w to, co człowiek czuje, nie wiem skąd on bierze te swoje historie, jakie pojawiły się chociażby w "Miłości..."...